اهمیت شب قدر در قرآن و احادیث و روایات

به گزارش خبرگزاری برنا؛ اهمیت شب قدر در احادیث و روایات و قرآن و ... به شرح ذیل است :

قرآن کریم درباره‌ی فضیلت می‌فرماید:

«انّا انزلناه فی لیلة مبارکة انّا کنّا منذرین - فیها یفرق کل امر حکیم»

ما قرآن را در شبی فرخنده نازل کردیم؛ زیرا که هشدار دهنده بودیم. پس در آن شب هر کاری محکم و استوار می شود.

حضرت على علیه‌‌السلام فرمود:

أنَّ رَسُولَ اللّهِ کانَ یَطْوى فِراشَهُ وَ یَشُدُّ مِئْزَرَهُ فِى الْعَشْرِ الاْءَواخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ وَ کانَ یُوقِظُ أَهْلَهُ لَیْلَةَ ثَلاثٍ وَ عِشْرینَ وَ کانَ یَرُشُّ وُجُوهَ النِّیامِ بِالْماءِ فى تِلْکَ اللَّیْلَةِ؛

رسول خدا صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله [این چنین] بود که رخت‌‌خواب خویش را جمع می‌کرد و کمر [همّت براى عبادت] را در دهه آخر از ماه رمضان محکم می‌بست و همیشه این گونه بود که اهل و عیالش را در شب بیست و سوم بیدار نگه می ‌داشت و بر روى خواب رفتگان در آن شب آب می‌پاشید تا از درک شب قدر، و درک شب زنده‌‌دارى محروم نشوند.

پیامبر اکرم صلی ‌الله‌ علیه‌ و‌ آله فرمود:

مَنْ اَحْیا لَیْلَةَ الْقَدْرِ حُوِّلَ عَنْهُ الْعَذابُ اِلَى السَّنَةِ الْقابِلَةِ؛

کسى که شب قدر را زنده بدارد، عذاب تا سال آینده از او روى می ‌گرداند.

پیامبر اکرم صلی ‌الله‌ علیه‌ و‌ آله فرمود:

مَن قامَ لَیلَةَ القَدرِ إیماناً وَ احتِساباً ، غُفِرلَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ؛

هر که از روی ایمان و برای رسیدن به ثواب الهی، شب قدر را به عبادت بگذراند، گناهان گذشته‌ اش آمرزیده می شود.

امام صادق ‌علیه السلام فرمود:

 قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَیلَةُ القَدرِ؛

 قلب ماه رمضان، شب قدر است.

امام صادق ‌علیه السلام فرمود:

التَّقدیرُ فی لَیلَةِ تِسعَ عَشرَةَ و الإبرامُ فی لَیلَةِ إحدی و عِشرینَ و الإمضاءُ فی لَیلَةِ ثلاثَ و عِشرینَ؛

مقدّرات در شب نوزدهم تعیین، در شب بیست و یکم تأیید و در شب بیست و سوم ماه [رمضان] امضا می شود.

امام صادق ‌علیه السلام فرمود:

راس السنة لیلة القدر یکتب فیها ما یکون من السنة الى السنة؛

آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته می شود.

امام رضا علیه السلام فرمود:

کانَ امیرُالمومِنینَ لا یَنامُ ثَلاثَ لَیال: لَیلَة ثَلاثَ و عِشرینَ مِن شَهرِ رَمَضانَ و لَیلَة الفِطرِ و لَیلَة النِّصفِ مِن شَعبانَ و فیها تُقسَمُ الاَرزاقُ و الآجالُ و ما یَکونُ فِی السِّنَه؛

امام علی (ع) سه شب را نمی خوابید: شب های شب بیست و سوم ، عید فطر و نیمه شعبان. زیرا در این شب ها روزی ها و اجل و آنچه در طول سال اتفاق می افتد، تقسیم و تعیین می شوند.

قال موسى (علیه السلام): الهى ارید قربک، قال: قربى لمن استیقظ لیله القدر،

قال: الهى ارید رحمتک، قال: رحمتى لمن رحم المساکین لیله القدر،

قال: الهى ارید الجواز على الصراط، قال: ذلک لمن تصدق بصدقه فى لیله القدر،

قال: الهى ارید من اشجار الجنه و ثمارها، قال: ذلک لمن سبح تسبیحه فى لیله القدر،

قال: الهى ارید النجاه من النار، قال: ذلک لمن استغفر فى لیله القدر،

قال: الهى ارید رضاک، قال: رضاى لمن صلى رکعتین فى لیله القدر.

موسی علیه السلام گفت:

خداوندا! مى‌خواهم به تو نزدیک شوم، فرمود: قرب من از آن کسى است که شب قدر بیدار شود،

گفت: خداوندا! رحمتت را مى‌خواهم، فرمود: رحمتم از آن کسى است که در شب قدر به مسکینان رحمت کند.

گفت: خداوندا! جواز گذشتن از صراط را از تو مى‌خواهم فرمود: آن، از آن کسى است که در شب قدر صدقه‌اى بدهد.

گفت‌: خداوندا! از درختان بهشت و از میوه‌هایش مى‌خواهم، فرمود: آنها از آن کسى است که در شب قدر تسبیحش را انجام دهد.

گفت: خداوندا! رهایى از جهنم را مى‌خواهم، فرمود: آن، از آن کسى است که در شب قدر استغفار کند.

گفت‌: خداوندا خشنودى تو را مى‌خواهم، فرمود: خشنودى من از آن کسى است که در شب قدر دو رکعت نماز بگذارد.

سالته عن علامه لیله القدر، فقال: علامتها ان یطیب ریحها، و ان کانت فى برد دفئت، و ان کانت فى حر بردت فطابت.

(محمد بن مسلم) از علامت لیله القدر پرسید؟ پس امام (ع) فرمود: علامت لیله القدر این است که بوى خوشى از آن پخش مى ‌شود، اگر در سرماى (زمستان) باشد گرم و ملایم مى‌ گردد، و اگر لیله القدر در گرماى (تابستان) باشد خنک و معتدل و نیکو مى‌ گردد.