یادداشت؛

الان وقت سرزنش کردن یکدیگر نیست

|
۱۳۹۸/۱۲/۲۴
|
۱۰:۳۹:۴۲
| کد خبر: ۹۷۷۴۵۲
الان وقت سرزنش کردن یکدیگر نیست
بپذیریم که الان مجادله بر گذشته فایده‌ای ندارد و وقت سرزنش یکدیگر نیست. به موقع می‌توان هم این موضوع و هم ریشه‌های ویروس و احتمالات اطراف آن را بررسی کرد. رویکرد فوری و بهتر رویکرد به حال و آینده است. الان جان‌ها در خطر است و حفظ ملت از اوجب واجبات است.

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، ابوالفضل فاتح فعال سیاسی، کارشناس ارتباطات و پزشک نوشت:

 

کرونا بزرگترین اپیدمی در میان چندین نسل است و متاسفانه در بیشتر نقاط کشور عزیزمان خطرناکترین زمان کرونا هنوز نیامده است و پیش روی ما قرار دارد. آمار خیلی بیشتر از پیش بینی‌هاست و فرار از این واقعیت چیزی را تغییر نمی دهد. برای کاستن از میزان قربانیان و کاستن از رنج مبتلایان به تلاشی ملی نیازمندیم. بر این اساس:

حکومت چه می تواند بکند: تمرکز بر کنترل و درمان و حمایت از مردم / داشتن رویکرد، برنامه و مدیریت استراتژیک فوق العاده مهم است. طبیعی است که عالی‌ترین سطوح و قوا وارد عمل شوند اما ای کاش فقط و فقط نظر دانشمندان و متخصصان امر در مهار ویروس ملاک قرار گیرد و شرایطی فراهم شود هر اقدامی را که متخصصان صلاح می دانند ولو دشوار، از سوی تمام دستگاه‌ها فورا و با وحدت رویه به انجام رسد. بدترین آسیب در چنین بحران‌هایی، نظر غیرکارشناسی و تشتت است. 

اقدامات و فداکاری‌های فراوانی صورت گرفته است. در این حال با توجه به تحلیل نمودار سیر کرونا، این دیدگاه وجود دارد که پس از دوران اوج قم و گلستان و تهران نوبت به دوران اوج سایر استان‌ها خواهد رسید. در این شرایط فراهم کردن امکانات حداکثری درمان برای مبتلایان فوق العاده مهم است. لذا نیازمند آن هستیم که  فورا در سراسر کشور همه امکانات بسیج شود، و تا ممکن است تخت‌های بیمارستانی و صحرایی به تعداد فراوان در همه استان‌ها و شهرستان‌ها و هر جا آماده شود. حتی اگر این تخت‌ها امکانات کافی نداشته باشد با ارائه درمان‌های اولیه تا حدی آلام مبتلایان را کاسته و به نوعی نقش قرنطینه نیز خواهد داشت. تا می‌توانند دارو و تجهیزات لازم فراهم شود. آقای دکتر ظریف پیگیری داشته‌اند، اما همچنان نیازمندیم که کمک‌های بین المللی هر چه قدر ممکن است تسهیل و دریافت شود. آقای دکتر نمکی و همه وزارت بهداشت تلاش بسیار داشته اند، اما همچنان نیازمندیم به تامین حداکثری کادر درمان فورا فکر شود. مثلا دانشجویان سال‌های بالای پزشکی و پرستاری می‌توانند با آموزش فوری و مجازی در این شرایط به کمک کادر مجرب و فداکار درمانی بشتابند و افزوده شوند. سازماندهی نیروهای داوطلب نیز شاید راه حلی باشد که می‌توان به آن اندیشید.

دولت تلاش بسیار داشته است، اما در چنین شرایطی انتظار می‌رود  برای کاستن از آلام مستقیم و آثار غیرمستقیم این مصیبت، بعد خدمت رسانی و توزیع اقلام  ضروری تقویت شود، تعهدات مردم تعویق یا تقلیل یابد و همچنان حداکثر منابع ممکن از سوی دولت در اختیار مردم نیازمند قرار گیرد تا بتوانند غیر از رنج بیماری ، مشکل دیگری نداشته باشند. 

مردم چه می توانند بکنند: تمرکز بر پیشگیری  از بیماری و پیگیری درمان / مردم عزیز ما شکیبا، رشد یافته و البته در معرض یک ویروس خطرناک هستند. نیازمندیم همه بدانیم هیچ‌کس مصونیت ندارد. رعایت بسیار جدی‌تر اصول بهداشتی (شستن دست‌ها و دوری از آلودگی، قرنطینه خانگی و پرهیز از سفر و تماس غیرضرور و تماس به موقع با پزشک ....) تنها راهی است که تعداد افراد مبتلا را هم در زمان حال و هم در کل کاهش معنی‌داری می‌دهد. با رعایت جدی، هم خود در امان خواهیم بود و هم امکان دریافت خدمات درمانی بهتر و بیشتر را برای مبتلایان فراهم می‌شود.
نیازمند آن هستیم که مردم عزیز و نهادهای مردم نهاد با همدلی و همراهی و کمک‌های فکری، روحی و اقتصادی و به یکدیگر آلام این دوران سخت را کاهش دهند. داشتن امید جزء لاینفک عبور از این بحران هاست. خداوند شافی و ارحم الراحمین است.

رسانه‌ها چه کنند: نیازمند بیان واقعیت و انتشار اطلاعات حیاتی هستیم /  به نظر می‌رسد بهترین اقدام، بیان بدون مسامحه واقعیت با مردم است. هر کلمه درست می‌تواند قطره خونی تازه در رگ‌های مردم باشد. انتشار اطلاعات حیاتی و پیشگیرانه در این شرایط از ضروریات است و تعطیلی بردار نیست.  پای جان ده‌ها هزار تن از هموطنان در میان است، در این مرحله هیچ‌کس بهتر ازخود مردم نمی‌تواند با درک درست از مسئله اقدامات پیشگیرانه را انجام دهد. مردم تمدن ساز ایران در طول تاریخ ثابت کرده اند راه و رمز بقای خود را می‌دانند و اگر رسانه‌ها کمک کنند تا مردم بدانند چه خطری و با چه ابعادی در کمین است و بدانند چه باید بکنند، حتما جور دیگری رعایت خواهند کرد. راهنمایی‌های زندگی در شرایط قرنطینه نیز فوق العاده مهم است. رسانه‌ها از هر نوعش نقشی جدی در این مسئله دارند که مردم در هر موقعیتی به چه چیزی و چگونه فکر کنند. 

در چنین شرایطی نیازمند هم‌افزایی مردم، حکومت و رسانه‌ها هستیم. در این صورت ان شاء الله تا حد زیادی از خسارات جانی این ویروس و پی‌آمدهای آن کاسته خواهد شد. اگر جدیت و سرعت عمل لحاظ نشود، خدایی نکرده چه بسا حادثه ای به بزرگی زلزله بم روی دهد و پیامدهایی بزرگتر در عصر بعد از کرونا به دنبال داشته باشد. بپذیریم که الان مجادله بر گذشته فایده‌ای ندارد و وقت سرزنش یکدیگر نیست. به موقع می‌توان هم این موضوع و هم ریشه‌های ویروس و احتمالات اطراف آن را بررسی کرد. رویکرد فوری و بهتر رویکرد به حال و آینده است. الان جان‌ها در خطر است و مجددا عرض می‌شود، حفظ ملت از اوجب واجبات است.

منبع: ایرنا

نظر شما