آوازه احداث سد «بخشآباد» در افغانستان که ۲۶ برابر سد «کمالخان» ظرفیت دارد؛ از سال ۱۴۰۱ گوش به گوش چرخید و دلهرهای جدید برای فعالان محیط زیست و ساکنان سیستان و بلوچستان ایجاد کرد؛ چرا که احداث این سد مستلزم عبور از رودخانه «فراهرود» واقع در افغانستان است که به تبع آن، خواه یا ناخواه تالاب «هامون» واقع در سیستان و بلوچستان نیز به خشکی ابدی فرو میرود.
صدیقه ترابی سرپرست معاونت محیط زیست انسانی در گفتوگو با خبرنگار محیط زیست خبرگزاری برنا در مورد دیپلماسی آب و اقدامات در حیطه سد مشترک ایران با ترکیه و افغانستان گفت: اگرچه بحث دیپلماسی آب مطابق با برنامه هفتم توسعه، وظیفهای بر دوش وزارت امور خارجه به شمار میآید؛ با این حال نقش سازمان حفاظت محیط زیست، وزارت امور خارجه، نیرو و جهاد کشاورزی در سند دیپلماسی آب غیر قابل انکار نیست.
وی افزود: با توجه به این که افغانستان تمام عزم خود را برای کنترل آبهای مرزی این کشور جزم کرده؛ به نظر میرسد این سد، ابزاری برای چانهزنی در مقابل ایران باشد. چرا که سد بخشآباد میتواند نه تنها تمام آب رودخانه را بلکه قسمت قابل توجهی از آورد تالابهای هامون را نیز پشت خود ذخیره کند.
ترابی خاطرنشان کرد: در سند دیپلماسی آب، علاوه بر این که استراتژی مخصوص حوضههای آبریز مختلف مشخص میشود؛ این سند تعیین کننده نحوه ورود به مذاکره خواهد بود. از سوی دیگر ممکن است مطابق بر این سند علاوه بر بحث آب، بحثهای دیگر نیز مستلزم توجه باشند.
احداث سد «بخشآباد» روی یکی از رودخانههای اصلی تغذیه کننده تالابهامون خواهد بود و از همین رو بدون شک، این تالاب بینالمللی برای همیشه خشک میشود.
در حالی که پیش از این گری لوئیس نماینده ارشد وقت سازمان ملل در ایران تاکید کرده بود که سازمان ملل اجازه از بین رفتن «هامون» را نمیدهد؛ چرا که ۶ تالاب از هر ۱۰ تالاب، نابود شده و نجات هامون اگرچه سخت، اما غیر ممکن نیست.
انتهای پیام/