انصراف عاقلانه پولاد از بازی در "قاتل اهلی"

به گزارش خبرگزاری برنا، پولاد کیمیایی که در این سالها یک پای ثابت آثار پدرش بود و از «رییس» گرفته تا «جرم» و از «حکم» گرفته تا «محاکمه در خیابان» و «متروپل» اغلب نقشهای اصلی را بازی می‌کرد در تازه‌ترین ساخته پدرش، «قاتل اهلی» حضور نخواهد داشت.

ساختار سناریوی بیست و هشتمین فیلم کیمیایی که نیاز داشته به حضور بازیگری حول و حوش 60 سالگی در نقش اصلی «جلال سروش» که یک مرد متنفذ و چندوجهی است باعث شد کیمیایی به جای پولاد به سراغ پرویز پرستویی برود.

از آن سو کاراکترهای مکمل هم نه به لحاظ فیزیک و نه به لحاظ ویژگیهای متنی چندان قرابتی با خصیصه‌های بازیگری پولاد نداشته‌اند و این شده که کیمیایی و پولاد در توافقی دوجانبه قید همکاری در «قاتل اهلی» را زده‌اند.

البته که اگر بخواهیم براساس حاصل کارهای اخیر کیمیایی و بخصوص «متروپل» بسنجیم این جداافتادگی می‌تواند یک نقطه قوت برای کیمیایی باشد.

سالهاست بازیگران مطرح سینمای ایران بخاطر حضور پولاد در فیلمهای پدر نتوانسته‌اند فرصت همکاری با این کارگردان در نقشهای اصلی را داشته باشند و امثال حامد بهداد هم اگر در کارهایی چون «محاکمه...» و «جرم» حضور یافته‌اند صرفا در نقشهای مکمل بوده است.

حالا اما کیمیایی یک بار دیگر به جای فرزند، بازیگرانی را به خدمت می گیرد که سالهاست منتظر فرصتی هستند برای قرارگیری در برابر دوربین امثال کیمیایی و همین است که موجبات نوعی تنوع در آثار کیمیایی را فراهم می کند.

همین که پرویز پرستویی که نقطه اوج سینمایش «حاج کاظم» در «آژانس شیشه‌ای» بود و به نوعی محصول مکتب سینمای حاتمی‌کیاست به جای پولاد نقش اصلی فیلم کیمیایی را بازی می‌کند یعنی نوعی تازگی در سینمای کیمیایی.

اینکه حمیدرضا آذرنگ که دانش‌آموخته تئاتر است فرصت عرض اندام در برابر دوربین کیمیایی را می یابد یعنی نوعی تنوع و همین تنوع است که سالها از سینمای کیمیایی دور افتاده بود.

کیمیایی قطعا انتخابهای بعدی‌اش را هم طوری باید بچیند که این حس تنوع در مخاطب بیشتر حس شود به خصوص که داستان فیلم هم پس زمینه معاصر دارد و کاملا متاثر است از رخدادهای اقتصادی سالیان اخیر.

کیمیایی در «قاتل اهلی» از گرفت و گیرهای شخصیتهای متنفذ نظام در نحوه سلوک و برخورد با فرزندانشان که آقازاده نامیده شده‌اند، می‌گوید.

کیمیایی قصد دارد از آسیبهایی که به واسطه سوءاستفاده نسل جدید از جایگاه سیاسی-اقتصادی خانواده‌اش پیش می‌آید سخن بگوید و جالب است که خودش هم برای آن که مصداق «رطب خورده منع رطب چون کند» نباشد قید همکاری با فرزندش در این کار را زده و به سمت و سوی انتخاب بازیگر حرفه‌ای و منطبق بر اصول رفته است.

اگر این ثبات قدم امتداد داشته باشد قطعا «قاتل اهلی» می‌تواند یک وصیت‌نامه هنری آبرومند برای کیمیایی باشد.