
به گزارش خبرنگار احزاب خبرگزاری برنا؛ سید حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی در نشستی با موضوع ایران؛ سیاست که در دفتر حزب ندای ایرانیان برگزار شد، ابتدا در پاسخ به این سوال که دلایل رکود و تورم در سالهای اخیر چیست؟ گفت: اقتصاد ایران فراز و فرودهای مختلفی را تجربه کرده است، آخرین بهبودی در اقتصاد ایران مربوط به بعد از عملیاتی شدن برجام است که با رفع تحریمها پس از برجام اقتصاد ایران وارد یک مرحله رونق و رشد اقتصادی شد. در اولین سال برجام این رشد اقتصاد بالای 12 درصد بوده است چراکه هم صادرات نفت فعال شد و هم سایر بخش های اقتصاد فعال شد.
او افزود: این رشد دو رقمی به این دلیل بود که بخشی از ظرفیتهای کشور قبل از برجام با اعمال تحریمهای سازمان ملل متوقف بود و صنعت نفت ایران یک رشد صددرصدی داشت. مهمترین مشکلی که کشور را با مشکل مواجه کرد اشتباه بزرگ آمریکایی ها بود که از برجام خارج شدند و با این خروج و با اعمال تحریمهای یکجانبه، تحریمهای ثانویه به ویژه نسبت به هر کشور و شرکتی که با ایران کار میکرد اعمال میکرد.
مرعشی ادامه داد: اتفاق مهمی که افتاد این بود که این فشارهای مرحله جدید، از فشارهایی که از سوی سازمان ملل شده بودیم، بیشتر بود و به طور متوسط ما سالانه 50 میلیارد دلار صادرات نفت ما متوقف شد و ما در زمان تحریم سازمان ملل روزانه یک میلیون بشکه نفت صادر می کردیم که این عدد که با اعمال تحریمها به کمتر از صدهزار رسید. در واقع آمریکایی ها در اعمال تحریمها جدی بودند که حتی متحدان ایران یعنی روسیه و چین نتوانستند برای شکست تحریمها کاری کنند همچنین اتحادیه اروپا هم نتوانست تعهدات خود را در برابر ایران به ویژه در راه اندازی اینستکس اجرایی و عملی کنند.
این چهره سیاسی اصلاح طلب بیان کرد: حدود 80 درصد مبادلات بینالمللی با دلار صورت میگیرد این مبادلات بین المللی با دلار یک گلوگاهی را در اختیار آمریکاییها قرار میدهد که با این گلوگاه میتوانند سیاستهای فراملی شان را اعمال کنند، در واقع فشاری که به اقتصاد ایران وارد شد با تورم 35 درصدی، در واقع حداقل اثر این تحریمها است اگر صنعت فولادو پتروشیمی و معادن ایران توسعه پیدا نکرده بود حتما اقتصاد ایران مشابه اقتصاد ونزوئلا به تورم 3هزار درصد میرسید. در این چند سال فشارهای سنگین و ظالمانه آمریکاییها ، صنعت فولاد و پتروشیمی به عنوان دو پایه اصلی اقتصاد ایران را سرپا نگه داشتند.
او با بیان اینکه مردم و دولت با مشکلات بسیار حادی روبرو شدهاند، تصریح کرد: این مشکلات، مشکلات حداقلی بود که با آن روبرو شدیم.
او با اشاره به انتخابات آمریکا بیان کرد: اگر ترامپ رئیس جمهور آمریکا شود چون متوجه اشتباهات فاحش خود شده فرصت انتخابات آمریکا را به اصلاح سیاستهای خود و استقرار دولت جدید تبدیل خواهند کرد و سعی در ترمیم اشتباهات خود خواهند داشت و زمینه را برای بازگشت آمریکا به 1+5 بسیار جدی می بینم به همین دلیل هم فکر می کنم مسائل ایران و آمریکا بعد از انتخابات آمریکا در هر شرایطی رو به بهبود خواهد بود.
مرعشی با اشاره به دولت سایه و در پاسخ به این سوال که آیا دولت سایه وجود دارد؟ گفت: دولت سایه وجود ندارد در واقع دولت سایه در جایی مفهوم دارد که جبههها و احزاب سیاسی شناسنامه داری وجود داشته باشند که ائتلافی از حزب یا احزاب اکثریت دولت تشکیل میدهد و احزاب اقلیت دولت سایه را تشکیل داده و به موازات آن دولت، کابینه خود را تشکیل میدهند و برنامههای دولت را نقد میکنند. به نوعی نقاد اکثریتی میشوند که دولت را در اختیار دارد.
او ادامه داد: ما در ایران اساسا دولت حزبی و جناحی نداریم و جناح بندیهای ما نیز مشخص نیست که کدامیک اکثریت و کدامیک اقلیت است. نهادهای پرقدرتی مانند شورای نگهبان و یا برخی نهادهای نظامی داریم که معمولا با دولت ها زاویه دارند از آنها به عنوان دولت پنهان نه دولت سایه یاد میشود که آنها هم بخشی از کشور هستند. از نظر بنده اگر سیاستگذار و اداره کننده باشم فکر نمی کنم که باید آنها از صحنه مدیریت و فعالیتهای کشور کنار گذاشته شوند آنها هم بخشی از این کشور هستند. مهم این است که فضای ما، فضای راکدی شده است تعداد فعالیتهای ما کاهش پیدا کرده است اگر کشور ما در مسیر درست قرار گیرد چه بسا ما مدیر و پیمانکار و شرکت و غیره کم خواهیم داشت.
مرعشی عنوان کرد: اینکه بخش خصوصی احساس میکند که بخشی عمومی فضای آن را محدود کرده است به این دلیل است که زمین بازی کوچک است. مشی ما این است که باید آن زمین را بزرگ کرد تا بازیگران این دو بخش، امکان بازی داشته باشند.
این عضو حزب کارگزاران با اشاره به وضعیت شورای عالی سیاستگذاری بیان کرد: شورای عالی سیاستگذاری در دو دوره کاری خود با موفقیت عمل کرد و کارها را جلو برد. در دوره سوم چون اختلاف نظر وسیعی در میان احزاب رخ داد و مردم و بدنه اجتماعی اصلاح طلبان هم از صندوق های رای به ویژه اکثریت هواداران نیز از انتخابات ناامید شده و فاصله گرفته بودند شورای عالی سیاستگذاری نتوانست انتخابات را به خوبی مدیریت کند و نهایتا منجر به توقف فعالیتهای انتخاباتی شورای عالی سیاستگذاری شد.
او ادامه داد: در این دوره نیز هنوز نهاد هماهنگ کنندهای را مستقر نکردیم و در این باره بحث و تبادل نظر در بین احزاب در حال انجام است. اگر این تبادل نظرها در بین احزاب صورت گیرد انشالله نهاد هماهنگ کننده را مستقر خواهیم کرد.
مرعشی با اشاره به استعفای موسوی لاری و عارف اشاره کرد: زمانی که آقایان عارف و موسوی لاری استعفا دادند شورای عالی سیاستگذاری وجود نداشت. دلیل این استعفاها این بود که این دو نفر نمیخواستند در دوره بعد نقش ایفا کنند به بیانی دیگر آنها در یک نهاد جمعی نمیخواستند حضور داشته باشند.
مرعشی درباره انتخابات دوم اسفند و دلیل اینکه لیست اصلاح طلبان نتوانست به وحدت رویه برسد چیست؟ گفت: حزب کارگزاران علاقه مند نبودیم که در نبود شورای عالی سیاستگذاری، ائتلاف جدیدی شکل بگیرد چراکه این ائتلاف جدید منجر به شکاف ماندگار در جبهه اصلاحات شود. نتیجه انتخابات را واگذار کردیم چون شرایط اجتماعی مان مناسب نبود اما ما به عنوان سیاست ورز حرفه ای هیچگاه از صندوق رأی فاصله نمیگیریم. اگر همه احزاب اصلاح طلب و شورای عالی هم میآمدند باز هم شکست میخوردیم
سخنگوی حزب کارگزارن درباره عملکرد مثبت حزب کارگزارن گفت: یکی از عملکردهای مثبت حزب کارگزاران پی ریزی پیروزی انتخابات 76 بود. این حزب از لحاظ ذخیره کارشناسی و برنامه جامع سیاسی و اقتصادی جزو معدود احزابی است که ظرفیت ارائه برنامه جامع برای برون رفت از مشکلات اقتصادی را دارد. به لحاظ سیاسی حزب کارگزاران قادر است که یک دولت فراگیر با استفاده از تمام ظرفیتهای ملی تشکیل دهد به بیانی دیگر برای کارگزاران بسیار آسان است که یک دولت ائتلافی متشکل از اصولگرایان و اصلاح طلبان تشکیل دهد با این پیش فرض که ما در این حزب همه پُستهای کشور را پُست های سیاسی تلقی نمیکنیم.
او عنوان کرد: در حال حاضر اقتصاد ایران پس از تحریمها طلب میکند که دولتی فراتر از مرزبندیهای سیاسی تشکیل دهیم. از این رو باید نخبگان را مجددا به صحنه بیاوریم و در معرض یک سازندگی فراگیر قرار دهیم.