
علی حدادیاصل- خاورمیانه، سرزمینی غریب و پر از تناقض است. در اینجا، هر صبح که از خواب بیدار میشوی و اخبار را دنبال میکنی، با اتفاقاتی مواجه میشوی که شاید در هر جای دیگر دنیا، یک عمر زندگی یک فرد را تحت تأثیر قرار دهد؛ اما در این بخش از جهان، این اخبار چنان بیوقفه و تلخ بر هم انباشته میشوند که حتی فرصتی برای سوگواری و درک عمق اندوه آنها باقی نمیماند.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ یکی از تلخترین و تکاندهندهترین این وقایع، سقوط دوباره افغانستان به دست طالبان بود؛ کشوری که پس از سالها جنگ و ویرانی، تازه داشت رنگ دموکراسی را تجربه میکرد. زن و مرد در کنار هم برای ساختن آیندهای روشنتر تلاش میکردند و امید به زندگی آرام و بدون ترس، کمکم در قلب این سرزمین جوانه میزد. اما ناگهان، با یک کودتا یا چیزی فراتر از آن، همهچیز در کمتر از یک ماه فروپاشید. مزارشریف، قندهار، کابل و دیگر شهرهای افغانستان یکی پس از دیگری سقوط کردند و بار دیگر، طالبان زمام همه امور را در دست گرفت.
در میان آن روزهای تاریک، تصاویر بسیاری از خبرنگاران و عکاسان ایرانی و خارجی منتشر شد که هر کدام، برشی از درد و رنج بیپایان مردم این کشور را به نمایش میگذاشت. اما در این میان، یکی از عکسها، بیش از همه جهان را تکان داد؛ تصویری که غمش تا ابد بر دوش تاریخ خواهد ماند.
رامین رحمان، عکاس افغانستانی، لحظهای را ثبت کرد که گروهی از مردم، با چنگ زدن به بدنه یک هواپیمای نظامی بوئینگ C-۱۷ در فرودگاه کابل، برای فرار از سرنوشت نامعلوم خود تلاش میکردند. این تصویر، به نماد ناامیدی، وحشت و تلاش بیثمر برای آزادی تبدیل شد. آنهایی که توانستند سوار شوند، شاید جان خود را نجات دادند، اما هیچکس نمیداند در دل کسانی که پشت درهای بسته ماندند، چه گذشت.
انتهای پیام/