لزوم توجه به خرده فرهنگ های جوانان

به گزارش خبرنگار برنا از اهواز، جوانی تصویری ایدئال است که دیگر دوره های سنی با آن مقایسه می شوند، به گونه ای که تمنای رسیدن زودهنگام به آن و ماندن هر چه بیشتر در آن خواسته ای مطلوب برای همگان است، ضمن اینکه جوانان در دنیای مدرن امروز به حال خود گذاشته شده اند تا جایگاه و منزلت سنی خود را، خود تشخیص داده و خود امنیتِ وجودیِ خویش را تامین کنند.

نگرش هایی که جوان را طبقه اجتماعی تلقی می کند، در نظریه پردازی پیرامون نقش ها و تضادهای بین نسلی، عموما بر احساس ذهنی و یا عینی کنار گذاری اجتماعی جوانان تاکید دارند.

آریس در کتاب قرن های کودکی، جوانی را به مثابه یک مقوله یا مفهوم اجتماعی که حاصل از صنعتی شدن و فرآیند تقسیم های طبقاتی و گسترش نظام های آموزش و پرورش می داند، در این نگرش دوره ی جوانی محصول تغییرهای ساختاری جامعه دانسته می شود.

رویکرد مقوله اجتماعی با همگن‌پنداری شرایط اجتماعی جوانان مجال کمتری را برای شکل گیری سبک های زندگی جوانان قائل است.

جوانی در جامعه‌ی معاصر هم نمادی برای آزادی عمل و انتخاب و تجربه اندوزی است و هم ارتباطی بازاندیشانه با فرهنگ مصرف و کالاهای فرهنگی برقرار می کند.

خرده فرهنگ های جوانان از جامعه و فرهنگ مصرفی و رسانه های جمعی غیر دولتی متاثر هستند. اصطلاح خرده فرهنگ با کمی مسامحه به کنشگری‌ های خاص جوانان دلالت دارد که بیش از آنکه در مجموع بر اشتراکات و ایدئولوژی و یا رفتار مشترک دلالت داشته باشد، بر ناهمگونی و تفاوت استوار است.

فیل کوهن در کتاب خرده فرهنگ و اجتماع طبقه کارگر، پیدایش خرده فرهنگ ها در بریتانیای پس از جنگ را پیامد اضمحلال جامعه همگن طبقاتی سنتی می داند. به زعم او جوانان سال ها پس از جنگ و با گسترش سریع مصرف گرایی، ناگزیر به ایجاد پایگاهی برای پیوند مجدد میان خود، حفظ هویت و سبک اقتدار سنتی خود، که شهرنشینی، صنعتی شدن و فرهنگ مصرفی به آن آسیب رسانیده بود، شده اند.

این تصور از خرده فرهنگ جوانان، که خواستگاه آن اروپای غربی بود، امکان بررسی روابط بین نسلی، مقاومت های سمبلیک و ایدئال هایی را که جوانان در زندگی فردی و جمعی خویش دنبال می کنند، فراهم ساخت.

به این ترتیب شکل گیری این خرده فرهنگ ها بیش از آنکه از تمایل جوانان برای تقابل با نظام هنجاری باشد، میل آنها به گریز از این نظم را منعکس می سازد و فضای فرهنگی ای را در اختیار آنها قرار می دهد که در آن هویت های جایگزین امکان شکل گیری پیدا کنند.

با تغییر شرایط ساختاری که خرده فرهنگ های به اصطلاح اصیلِ مثلا دوره‌ی پس از جنگ با آن رو به رو بودند، در فضای جامعه‌ی جدید کارکرد خرده فرهنگ ها بیش از آنکه تداعی کننده‌ی تفاوت و تضاد با جامعه‌ی بزرگسال و مقاومت نمادین و یا اعتراض آنها باشد، نقشی هویت بخش برای جوانان دارد. این تحول به معنای از بین رفتن عنصر اعتراضی و چالش های نمادین نیست بلکه گویای اثرهایی است که مصرف گرایی بر فرهنگ جوانی گذاشته، به گونه‌ای که تحولِ ویژگی ها و محتوای خرده فرهنگ ها را باید در مصرف و یا فرهنگ عامه پسند جست و جو کرد.

در نتیجه امتداد این فرآیند که در فضای پسامدرن مفهوم سازی می شود، جوانان را در وضعیت ناپایداری قرار می دهد که خود ناگزیر از تامین امنیت وجودی خویش می گردند و فردگرایی فزآینده، نگرش منفی نسبت به جهان، عدم اطمینان، خطرپذیری و ماجراجویی، بازنگه‌داشتن انتخاب ها و برقراری ارتباط به شیوه های متفاوت از جمله جلوه هایی است که نسل جدید جوانان به تجربه آن پرداخته و یا به مدد ترویج فرهنگ مصرف گرایی جوانی در رسانه های جمعی و هدایت جوانان به رفتارهای خرده فرهنگی، در آستانه تجربه آن است.