
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ هنوز فوتبال ایران تحت تاثیر افزایش نجومی مبلغ قراردادها و نقش پررنگ دلالها در نقل و انتقالات فوتبالیستها بود که افتضاح قلیان خریدن و قلیان کشیدن و درگیری با کادر تیم هم به حاشیههای آن اضافه شد.
فوتبالیستهایی که وقتی حرف از پول و قرارداد به میان میآید دم از حرفهای بودن میزنند اما وقتی پای رفتار حرفهای در میان باشد، دریغ از یک جو حرفهایگری! صفرهای قرارداد بازیکنان استقلال که در فصل اخیر بدجور روی اعصاب هواداران این تیم رژه رفته برای این نبوده که آقایان از تهران تا دوحه با خودشان قلیان حمل کنند و بروند دودگیری! بازیکنانی که در طول یک فصل گذشته هیچ دستاورد چشمگیری نداشتند و با اشتباهات ریز و درشت خود اجازه ندادند استقلال در مستطیل سبز آقایی کند، وقتی فصل نقل و انتقالات فرا رسید با ژستی طلبکارانه مدعی شدند باید صفرهای قراردادشان چند برابر سال قبل شود تا حاضر شوند تمدید کنند و سال آینده هم آبیپوش بمانند.
آقایان فوتبالیستی که سخت است آنها را در گروه فوتبالیستهای درجه یک فوتبال ایران جای دهیم، چنان غوغایی به راه انداختند و دست به یکی کردند که یا قرارداد فلانی و فلانی هم باید تمدید شود یا ما نیستیم که فوتبال ایران نظیرش را ندیده بود! در نهایت هم به آنچه میخواستند رسیدند و درحالی که ارزش فوتبالیشان 200 میلیون تومان هم نیست قراردادهای 6، 7 میلیاردی بستند و ژست وفاداری به خود گرفتند!
بازیکنانی که از زدن یک ضربه به توپ روی سر بازیکن حریف عاجزند و نمیتوانند بیشتر از 45 دقیقه بدوند اما وقتی قرار به پول گرفتن باشد، به اندازه رونالدو و مسی طلبکارند. بازیکنانی که از نظر سبک زندگی روی فوتبالیستهای آماتور در لیگهای استانی را هم کم کردهاند و حتی برایشان مهم نیست با عیان شدن محتویات داخل چمدانشان آبروی خود و فوتبال ایران در یک کشور دیگر به باد فنا بدهند، در صورتی که بخشی از دستمزدشان به تاخیر بیفتد زمین و آسمان را به هم میدوزند و دست به اعتصاب میزنند و با مصاحبههای جنجالی آرامش را از تیم میگیرند. البته که بدقولی باشگاههای ایرانی در مقوله پرداخت نشدن دستمزدها تائید نمیشود اما بحث این است که چرا فقط حرفهایگری باید از سوی باشگاه باشد اما بازیکنی که به ادعای خودش حرفهای است و در بالاترین سطح فوتبال ایران بازی میکند، نمیداند نباید شب قبل از بازی تا دم صح بیدار باشد و قلیان بکشد؟ آیا رعایت کردن این مسائل ساده انتظار خارقالعادهای است که از فوتبالیستهای حرفهای! و میلیاردی فوتبال ایران داریم؟
زندگی لاکچری این فوتبالیستها که به برکت حضور در استقلال نصیبشان شده را وقتی کنار رفتارهای زننده و غیرحرفهای میگذاریم نمیتوانیم درک کنیم چطور به خودشان اجازه میدهند اینطور با روح و روان هوادارانی بازی کنند که یک صدم آنها هم درآمد ندارند اما اگر قرار باشد کاری از دستشان برای استقلال برآید دریغ نمیکنند اما آنهایی که نام و شهرت و داراییشان را از استقلال دارند نه تنها برای بالا بردن نام پرافتخارترین تیم ایران در آسیا کوچکترین تلاشی نمیکنند بلکه مایه آبروریزی و سرافکندگی برای فوتبال ایران هم هستند.
رفتارهای زننده مثل قلیان کشیدن در اردو، کتک کاری با ماساژور و پزشک تیم و شب زندهداری و چرخ زدن در اینستاگرام و در نهایت هم حذف از آسیا همه آن چیزی بوده که بازیکنان استقلال در هفتههای اخیر به هواداران استقلال تقدیم کردهاند.
به نظر میرسد وقت آن رسیده که فوتبال مثلا حرفهای ایران برگردد به 15 سال پیش که امیر قلعهنویی و مصطفی دنیزلی شبهای قبل از بازی گوشیهای تلفن همراه بازیکنان را جمع میکردند و سرپرست تیم و دستیارانشان را مدام برای سرکشی اتاقها میفرستادند تا از خوابیدن بازیکنان اطمینان پیدا کنند. فوتبال ایران لازم است که در این زمینه بازگشتی به 15 سال قبل داشته باشد تا بلکه حاشیه دست از سر این فوتبالیستهای به ظاهر حرفهای بردارد!