کاهش ۹۵ هزار مرگ ناشی از آلودگی هوا پس از قرنطینه‌ها

به گزارش برنا؛ این تجزیه و تحلیل نشان می دهد که تعطیلی مشاغل و توصیه های ماندن در خانه برای جلوگیری از گسترش کووید-۱۹، موجب کاهش حدود ۹۵ هزار مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا در سال ۲۰۲۰ شده است.

داده های این تجزیه و تحلیل نشان می دهد، اقدامات قرنطینه از زمان آغاز این بیماری همه گیر در مارس ۲۰۲۰، در بسیاری از کشورها اعمال و منجر به کاهش ۵۰ درصدی غلظت دی اکسید نیتروژن، انتشار مستقیم گازهای گلخانه ای ناشی از وسایل نقلیه و نیروگاه های برق در هوای سراسر جهان شده است.

با این حال، اگرچه اقدامات قرنطینه منجر به کاهش بیش از ۳۰ درصدی ذرات میکروسکوپی آزاد شده در هوا و در نتیجه سوختن سوخت های فسیلی و همچنین کاهش ۲۸ درصدی ازن در مناطقی از آسیا شده است اما تأثیر آنها در اروپا و آمریکا قابل اغماض بود.

به گفته محققان، اگرچه میزان کاهش آلودگی هوا ناشی از اقدامات قرنطینه از کشوری به کشور دیگر متفاوت است  اما در مناطق پُرجمعیت جهان این میزان به اندازه کافی قابل توجه است که می تواند تأثیر مثبتی، در کاهش مرگ های ناشی از آن داشته باشد.

گیوم چوسییر نویسنده این مطالعه و محقق آزمایشگاه  محیط زیست در «انستیتوی فناوری ماساچوست» در کمبریج گفت: این کاهش آلودگی هوا که محاسبه کردیم اساساً به دلیل کاهش فعالیت اقتصادی در حین قرنطینه ناشی از کووید-۱۹ است.

او افزود: این یافته ها براساس ارزیابی کیفیت هوا در ۳۶ کشور در سه قاره - آمریکای شمالی، آسیا و اروپا - با استفاده از تصاویر ماهواره ای و اندازه گیری های زمینی است.

این محقق یادآور شد:بر اساس این داده ها، آمریکا بیش ازچهار درصد کاهش سطح اکسید نیتروژن در هوا اما کمتر از یک درصد کاهش ازن را نشان می دهد. سطح ذرات معلق در هوا نیز در سطح ملی نسبتاً پایدار مانده است.

چوسییر ادامه داد:در نتیجه، آمریکا کسری از کاهش «مرگ زودرس»  - یا مرگ و میر زودتر از زمان مورد انتظار - ناشی از بیماری های تنفسی مرتبط با قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا را به خود اختصاص داده است.

او افزود: برعکس، طبق گفته محققان، چین، که به همراه آمریکا در میان بزرگترین آلاینده های جهان قرار دارد، تقریباً ۸۰ درصد از کاهش جهانی مرگ های زودرس ناشی از آلودگی هوا را به خود اختصاص داده است.

یافته های این مطالعه نشان می دهد قرنطینه کووید-۱۹ «تأثیر محدودی»  بر کیفیت هوای جهانی داشته است، اگرچه برخی از مناطق شرق آسیا «پیشرفت های چشمگیری»  داشته اند.