حمایت سینماگران از ادغام بخش ملی و جهانی جشنواره فیلم فجر

به گزارش برنا، حال پس از هفت سال به دستور محمد خزاعی، رئیس جدید سازمان سینمایی، قرار است در دوره جدید جشنواره، بخش ملی و بین‌المللی همزمان با هم برگزار شوند و این تصمیم باز هم دلایل جداسازی یا مزیت ادغام این دو بخش را به بحثی جدی در بین سینماگران تبدیل کرده است.

عدم حضور فیلم‌ها و سینماگران معتبر در این رویداد، بالا رفتن بودجه برگزاری جشنواره و... از مسائلی است که مخالفان تفکیک این دو جشنواره مطرح می‌کنند و از طرفی همزمان برگزاری جشنواره فیلم فجر با برگزاری چند جشنواره معتبر که این تداخل زمانی مانع بزرگی برای دعوت از مهمانان خارجی است، عدم تمرکز جشنواره فیلم فجر به بخش جهانی در زمان همزمانی این دو رویداد و... هم از دلایل موافقت برخی افراد با تفکیک بخش ملی و جهانی است.

در این سال‌های حضور سینماگرانی چون الیور استون و پل شرایدر از اتفاقات مثبتی بود که در جشنواره جهانی رخ داد ولی بسیاری از سینماگران بر این عقیده هستند که عدم وجود فیلم‌های ایرانی در جشنواره جهانی نمی‌تواند تعاملی بین سینماگران ایرانی و خارجی برقرار کند و در نتیجه این رویداد نمی‌تواند حاصل چندانی برای سینمای ایران داشته باشد.

در هر صورت برگزاری جداگانه این دو بخش دیگر ادامه نخواهد داشت و به همین بهانه در گفت‌وگو با چند سینماگر این موضوع را مورد بررسی قرار دادیم که در ادامه می‌خوانید:

داریوش باباییان: از بین رفتن بودجه‌، تنها حاصل جداسازی بخش جهانی از بخش ملی جشنواره فیلم فجر است

داریوش باباییان، تهیه‌کننده سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: سال‌ها پیش، قبل از اینکه بخش جهانی جشنواره فیلم فجر از بخش ملی جدا شود این دو بخش همزمان با هم برگزار می‌شدند و در آن دوران مهمانان خارجی بسیاری نیز به ایران می‌آمدند و تعامل خوبی بین سینماگران به وجود می‌آمد و به نوعی به نفع سینمای ایران بود اما جداسازی این دو بخش از هم تنها حاصلش از بین رفتن بودجه بود که شاید تنها به نفع عده‌ای خاص بود.

باباییان تصریح کرد: جدا شدن بخش جهانی از بخش ملی تنها حاصلی که داشت از بین رفتن بودجه بود و هیچ حاصلی برای سینمای ایران نداشت. قطعاً ادغام دوباره این دو بخش به نفع سینمای ایران است و جشنواره فیلم فجر با این اتفاق می‌تواند به اعتبار سال‌های قبل خود برگردد چرا که در سال‌های اخیر اعتبار مهم‌ترین رویداد سینمایی ایران از بین رفته بود و جایگاه واقعی خود را از دست داده بود.

او افزود: ادغام این دو بخش به نفع جشنواره فیلم فجر بود و به شرط اینکه دبیر جشنواره بتواند از فیلم‌ها و فیلمسازان خوبی برای حضور در این رویداد استفاده کند می‌توانیم به بازگشت روزهای خوب جشنواره امیدوار باشیم. امیدوارم دبیر جشنواره فجر بتواند ارزش‌های بین‌المللی این رویداد مهم سینمایی کشور را بیش از پیش نمایان کند.

این تهیه‌کننده در پایان گفت: جشنواره فیلم فجر در دهه فجر و سالروز پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می‌شود و جداسازی بخش جهانی از بین‌المللی باعث شده بود که این جشنواره در زمانی بی ربط به دهه فجر برگزار شود. به نظر من برگزاری جشنواره در زمان مشخص شده خود نکته‌ای حائز اهمیت است که امروز با ادغام این امکان مهیا شده است.

سیدسعید سیدزاده: اگر قرار است مثل گذشته به حضور سلبریتی‌ها و شوهای مبتذل بسنده کنیم، بهتر است جشنواره جهانی نداشته باشیم

سیدسعید سیدزاده، تهیه‌کننده سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: هدف جشنواره‌ها همیشه هدایتگری و راهبری هنرمندان در راستای اهداف مسئولان آن جشنواره است. اگر جشنواره‌ای برگزار می‌شود قاعده‌اش این است که مسئولان پیش‌تر به این بیندیشند که اهداف این جشنواره چیز و باید به چه سمتی هدایت شود.

سیدزاده خاطرنشان کرد: پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در کشور ما جشنواره‌ای با عنوان جشنواره تهران برگزار می‌شد که کاملاً شبیه جشنواره فیلم دبی بود. امارات متحده عربی اصلاً سینما ندارد اما هر سال جشنواره‌ای برگزار می‌کند که از سلبریتی‌های هالیوودی دعوت می‌کنند که در این رویداد حضور داشته باشند و با این شو افتخار می‌کنند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی جشنواره فیلم تهران تعطیل شد و آن‌هایی که به ارزش‌های اسلامی، رشد جامعه اسلامی و راهبری و هدایت جامعه فکر می‌کردند و افرادی که همسو با تفکرات امام (ره) بودند و به سینمای انسان‌ساز اهمیت می‌دادند جشنواره‌ای تشکیل دادند و نام این جشنواره را با انقلاب اسلامی متبرک کردند و جشنواره فیلم فجر تشکیل شد.

او افزود: پس از راه‌اندازی این جشنواره در راستای حفظ و ترویج ارزش‌های انقلابی و انسانی همانطور که نگرش ما صادر کردن انقلاب اسلامی به جهانیان بود بخش بین‌المللی نیز به این جشنواره اضافه شد اما این بخش هیچ‌گاه آنطور که مدنظر دغدغه‌مندان این حوزه بود شکل نگرفت و هیچ‌وقت فیلمی در جشنواره شرکت نکرد که تقاضا و تمنای حضور در جشنواره فیلم فجر را داشته باشد. در واقع بخش بین‌الملل ما به این شکل برگزار شد که خریداران فیلم‌های خارجی در خارج از کشور فیلم‌هایی را می‌دیدند، انتخاب می‌کردند و با روتوش کردن برخی آثار آن‌ها را به جشنواره می‌آوردند و در نهایت به یک نفر جایزه می‌دادند و کسی که برای گرفتن جایزه روی صحنه می‌رفت معلوم نبود چه کسی است و از چه کشوری و چه نقشی در فیلم داشته است و این تصور برای ما به وجود می‌آمد که جشنواره بین‌المللی برگزار می‌کنیم.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «زیباتر از زندگی» تصریح کرد: پس از اینکه جشنواره جهانی فیلم فجر چند دوره برگزار شد در دولت قبل که رویکردهایی در جهت ترویج فرهنگ غربی داشت جشنواره جهانی از بخش ملی جدا شد و این جدایی تا جایی پیش رفت که حتی می‌شنیدیم که نام فجر را هم قرار است از این رویداد حذف کنند. من به هیچ‌وجه مخالف برگزاری جشنواره بین‌المللی نیستم اما اعتقاد دارم همانطور که ما کشوری اسلامی هستیم باید این نگرش اسلامی خود را در جشنواره نشان دهیم. نکته دیگر این است که جهان علاقه‌مند به دیدن فیلم‌های ایرانی است، برای دیده شدن آثار ایرانی ما فیلم‌هایمان را به جشنواره‌هایی بردیم که اصلاً دغدغه‌شان فرهنگ و هنر اسلامی نیست و سیاست‌های دیگری را دنبال می‌کنند و مأموریت‌هایی مثل ترویج همجنسگرایی دارند. آن‌ها در اهداف خود موفق بودند اما این اهداف چه ربطی به سینمای ایران دارد که ما اینقدر برای حضور در این رویدادها اهمیت قائل هستیم. بهترین راه این است که ما به جشنواره خودمان قدرت بدهیم و یک جشنواره سینمایی برگزار کنیم که از اسلام و انسانیت صحبت کند و حرفش ترویج این نگاه باشد و طبیعتاً از کشورهایی با چنین دغدغه‌هایی استقبال کند. اگر قرار است جشنواره جهانی ما غیر از این نگاه را دنبال کند بهتر است چنین جشنواره‌ای نداشته باشیم و بودجه بیت‌المال را بیهوده خرج نکنیم.

سیدزاده در پایان اظهاراتش تصریح کرد: فیلمسازی دغدغه من است و من برای این به سینما آمدم که دغدغه‌هایم را دنبال کنم و به فرموده امام (ره) اعتقاد داشتم که سینما می‌تواند مدرسه انسان‌سازی باشد و با این نگاه معتقدم که داشتن جشنواره جهانی می‌تواند مفید باشد و در غیر اینصورت هزینه کردن برای حضور سلبریتی‌ها و شو برگزار کردن هیچ فایده‌ای به لحاظ فرهنگی ندارد.

جهانگیر کوثری: جداسازی بخش جهانی جشنواره فیلم فجر از بخش ملی بسیاری از تعاملات فرهنگی را از بین برد

جهانگیر کوثری، تهیه‌کننده سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: موقعیتی که سینمای ما در سطح جهان به دست آورده حاصل شکل‌گیری مسیر و حرکتی است که از دهه 1360 آغاز شد. آن زمان انسان‌های بزرگی تلاش کردند که سینما در کشور ما شکل بگیرد و معماری‌های درستی صورت گرفت که همان سیاستگذاران و آن افراد را می‌توان معماران سینما دانست. قطعاً اگر آن‌ها نبودند سینمای ما به این جایگاه بزرگی که امروز کسب کرده، نمی‌رسید.

کوثری خاطرنشان کرد: برنده شدن جایزه اسکار برای هر کشوری یک اتفاق بزرگ است. همه ما می‌دانیم که چه کشورهایی با چه امکاناتی در رقابت اسکار شرکت می‌کنند و وقتی ما با حداقل امکانات می‌توانیم در این رویدادها حرفی برای گفتن داشته باشیم و بازیگرمان در جشنواره کن جایزه بهترین بازیگر را دریافت می‌کند یک اتفاق اعجاب‌آور رخ داده است. در حدود نزدیک به 40 سال اخیر ما معمولاً هر سال در جشنواره‌های معتبر دنیا فیلم داشته‌ایم و اینکه در این جشنواره‌ها برنده جایزه می‌شویم و سینماگران بزرگی به دنیا معرفی می‌کنیم در حالیکه امکانات ما با دیگر کشورها قابل قیاس نیست و حتی دست ما برای پرداختن به موضوعات مختلف باز نیست، اتفاق بزرگی محسوب می‌شود که نشان از پی‌ریزی درست سالیان گذشته می‌دهد.

او افزود: ما چنین موفقیت‌هایی را به دست آوردیم و جشنواره فیلم فجر را هم برگزار کردیم که سینماگران خارجی را به ایران دعوت کردیم و فیلمسازان و منتقدان بزرگ به کشور ما می‌آمدند و ما بازخوردهای خوبی از این افراد می‌گرفتیم. برخی حتی عاشق ایران می‌شدند و با فرهنگ و هنر ما ارتباط فوق‌العاده‌ای برقرار می‌کردند. جشنواره فیلم فجر آینه تمام‌نمایی از سینمای ایران بود که جهانیان می‌توانستند آن را مشاهده کنند و با وجود مهمانان خارجی این فرصت برای مبادلات و تعاملات فرهنگی ایجاد می‌شد. به همین دلیل من مخالف صد در صد جداسازی بخش ملی از بخش بین‌المللی بودم چراکه طبیعتاً این جداسازی مانع شکل‌گیری این مبادلات می‌شد و جشنواره جهانی فیلم فجر هم به تنهایی توان و قدرت نشان دادن سینمای ایران را به مهمانان خارجی نداشت. به همین دلیل در سال‌هایی که این جشنواره جدا شد مهمانان ما به حداقل رسیدند و تعاملات فرهنگی بسیاری از بین رفتند.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «فراری» تأکید کرد: در دوره‌های همزمانی برگزاری این دو بخش جشنواره ارتباطات خوبی بین سینماگران ایرانی و خارجی شکل می‌گرفت که باعث می‌شد در تعاملات فرهنگی شکل‌گرفته سینماگران ما به جشنواره‌های مختلف دعوت شوند که متأسفانه جداسازی این دو بخش چنین امکانی را از بین برد و جشنواره داخلی را هم منزوی کرد و جشنواره جهانی نتوانست میزبان خوبی برای مهمانان خارجی باشد.

کوثری در پایان اظهاراتش خاطرنشان کرد: همانقدر که سینمای ایران به جشنواره فیلم فجر اعتبار بخشیده، جشنواره فیلم فجر نیز به سینماگران ایرانی کمک کرده است و در واقع بین سینماگران و جشنواره یک رابطه متقابل به وجود آمده و باید از آسیب دیدن این جشنواره جلوگیری شود. از نظر من همزمانی بخش ملی و بین‌المللی ترکیب درستی بود. تفکیک این دو بخش و تبدیل شدن آن به دو جشنواره جداگانه جشنواره جهانی را مرعوب برخی نام‌ها کرد اما باعث شد که جایگاه قبلی این رویداد مهم فرهنگی هنری از بین برود.