وبینار «عصری با فردوسی» در ایتالیا برگزار شد

به گزارش خبرگزاری برنا؛ محمدتقی امینی رایزن فرهنگی ایران در ایتالیا، جاکومو لونگی مترجم و کارشناس زبان و ادبیات و میکله مارِلی مترجم سخنرانان و آنتونلو  ساکِتی، مدیر پایگاه ایتالیایی زبان اخبار فرهنگی اجتماعی ایران جلسه‌گردان این وبینار بودند.

در آغاز وبینار، پس از معرفی موضوع و سخنرانان توسط مدیر جلسه، محمدتقی امینی رایزن فرهنگی ایران در ایتالیا طی سخنانی بیان داشت: فردوسی از دیرباز در ایتالیا  هم شناخته شده است و قدیمی‌ترین نسخه خطی شاهنامه فردوسی، به تاریخ کتابت ۶۱۴ هجری قمری که جِرولامو وِکییِتی در قاهره یافته و به ایتالیا منتقل کرده و توسط پروفسور پییِمونتِزِه شناسایی و معرفی شده، در کتابخانه ملی شهر فلورانس نگهداری می‌شود.

وی افزود: یکی از نخستین و شاخص‌ترین ترجمه‌ها در جریان موج نوین ایران‌پژوهی در ایتالیا، ترجمه شاهنامه فردوسی بوده که در فاصله زمانی سال‌های ۱۸۸۹-۱۸۸۶ میلادی توسط ایتالو پیتزی انجام یافته است.

امینی ادامه داد: رایزنی فرهنگی ایران جهت معرفی فردوسی و شاهنامه او در ایتالیا، به عنوان نمونه علاوه بر این که در نشر ترجمه ایتالیایی ماسکرونی از شاهنامه فردوسی مشارکت داشته، همایش‌ها و نشست‌های متعددی در این خصوص برگزار نموده، اپرای عروسکی رستم و سهراب به کارگردانی بهروز غریب‌پور برگرفته از شاهنامه را در سال ۲۰۰۸ میلادی در شهر رم به روی صحنه برده و همزمان با انتخاب شهر ماترا به عنوان پایتخت فرهنگی اروپا در سال ۲۰۱۹ میلادی، در قالب مجموعه برنامه‌های فرهنگی از مشهد تا ماترا، علاوه بر خواهرخواندگی شهرهای توس زادگاه فردوسی و ماترا و نامگذاری متقابل خیابان‌هایی در دو شهر، توافق شهرداری ماترا در خصوص نصب سردیس فردوسی در مجاورت خیابان خراسان در این شهر را نیز اخذ نموده که امید است، به زودی طی مراسمی انجام شود.

رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران اضافه کرد: در سال ۱۹۳۳ میلادی هم طی مراسم باشکوهی به مناسبت هزاره فردوسی، میدانی در ویلا بورگِزِه شهر رم، به نام این شاعر ایرانی نام‌گذاری و متعاقبا در سال ۱۹۵۸ میلادی این میدان، به تندیسی از فردوسی نیز مزین شده بود که به شما مژده می‌دهم با پیگیری رایزنی فرهنگی، پاکسازی و مرمت ادواری آن توسط شهرداری رم انجام شده و این مکان که میعادگاه‌مان در مناسبت‌های ملی مانند نوروز بوده، با جلوه‌ای بیش از پیش میزبان گردهمایی‌هایمان خواهد بود.

در ادامه جاکومو لونگی، مترجم و کارشناس زبان و ادبیات سخنران بعدی این وبینار بود که طی سخنانی با اشاره به حوزه تخصصی فعالیت خود، یعنی ترجمه آثار ادبیات معاصر فارسی روایتی از مواجهه شخصی خود با بازگشت فضای حماسی «شاهنامه» در صفحاتی از مجموعه سنگ صبور اثر صادق چوبک در جریان ترجمه این اثر، بهره‌گیری از ترجمه ایتالیایی ایتالو پیتزی در ترجمه ابیات نقل شده توسط چوبک از «شاهنامه» در این اثر، آغاز  فردوسی‌پژوهی‌های خود پس از این مواجهه، سفری که در ادامه به توس و تاثیر عمیقی که از شاهنامه‌خوانی به زبان فارسی در محل آرامگاه فردوسی در توس داشته، به همراه روایت‌ها در خصوص سرایش «شاهنامه» و... پرداخت.

همچنین میکله مارِلی (مترجم) سخنران پایانی این وبینار نیز با اشاره به جایگاه فردوسی و «شاهنامه» در احیای زبان فارسی و پویش‌های نوین فارسی‌گویی و فارسی‌نویسی در ایران معاصر، گزارشی اجمالی از آشنایی بین‌المللی و دنیای ایتالیایی زبان با «شاهنامه» فردوسی، به همراه واکاوی‌ای تطبیقی از جایگاه فردوسی و دانته با خلق دو اثر شاهنامه و کمدی الهی، در احیای دو زبان پارسی و ایتالیایی و تفاوت‌ها و شباهت‌ها میان این دو  ارائه و فرازهایی از نظریات ایتالو پیتزی نخستین مترجم ایتالیایی شاهنامه در خصوص سرایش این اثر را نقل کرد.

پرسش و پاسخ در خصوص دشواری‌های ترجمه شاهنامه فردوسی و اعلام آمادگی رایزنی فرهنگی ایران در ایتالیا در خصوص پشتیبانی از ترجمه شاهنامه  فردوسی به زبان ایتالیایی امروزی، پایان بخش این وبینار بود.

انتهای پیام/