خبرهایی که آمریکا، اروپا و اسرائیل را شوکه کرد/ ترس غرب از ایرانِ فضایی

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، چندی پیش روزنامه صهیونیستی «جروزالم‌پست» به توانمندی سپاه در پرتاب ماهواره به فضا واکنش نشان داد و نوشت که اعتماد رو به رشد ایران در فضا در گزارشی قابل مشاهده است که در آن آمده است که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قصد دارد نه تنها یک ماهواره بلکه چندین ماهواره را ظرف سال آینده به فضا پرتاب کند.

در مقدمه این گزارش آمده است، ایران قصد دارد ماهواره‌ای دیگر به فضا پرتاب کند و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار است در این پروژه نقش داشته باشد و این نشان می‌دهد که سپاه به دنبال نقش بیشتر و فرماندهی برنامه فضایی است.

این روزنامه صهیونیستی ادامه داد، ایران در سال‌های اخیر ماهواره‌بر «ذوالجناح» را تولید کرده است و از ماهواره‌بر «سفیر۲» در جریان آزمایش سال ۲۰۱۶ استفاده کرد. در ژوئن امسال، ایران اعلام کرد که آماده استفاده از موشک ماهواره‌بر با سوخت جامد ذوالجناح است و ایران همچنین اعلام کرد که سه محموله تحقیقاتی را در دسامبر سال گذشته به فضا پرتاب کرده است.

در سه دهه گذشته صنعت فضایی کشورمان تحولات قابل توجهی را به خود دید و در کنار پیشرفت صنایع الکترونیکی و موشکی در ایران صنایع فضایی از جمله صنعت ساخت ماهواره‌ها و ماهواره برها و ایستگاههای ارتباط ماهوارهای زمینی نیز رو به پیشرفت نهادند. از اواخر دهه 70 شمسی ساخت ماهواره و کاوشگر در ایران با همکاری و قرادادهای مشترک با کشورهایی مانند روسیه و ایتالیا و همکاری های مشترکی با چین و تایلند در حال انجام بود مانند پروژه های ساخت ماهواه های مصباح 1 و مصباح 2 و ماهواره ناهید و کاوشگر سینا 1 که گاها یا به پرتاب نرسیده و یا دچار تاخیرهای چند ساله در پروژه میشد که این امر برای پیشروی طبق برنامه توسعه فضایی ایران مناسب نبود.

این امر باعث شد که فاز خود اتکایی و بومی سازی هر چه تمام تر صنعت فضایی و ساخت ماهواره در ایران تقویت شود. پروژه هایی نیز ماننده ماهواره های رصد و نوید و پیام طلوع نیز به انجام رسیده و پرتاب شد اما عمدتا عمر کمی داشته و در نهایت از کار افتاده و یا آنچنان ویژگی خاص و پیشرفته ای به همراه نداشتند و صرفا نقش قدم های ابتدایی را در راه افتادن قطار صنعت ماهواره ای کشور بازی می‌کردند.

در اواخر دهه 80 و ابتدای دهه 90  شاهد گسترش برنامه‌های فضایی و ایجاد طرح‌ها و برنامه‌های جدیدی در ساخت مراکز فضایی و پرتاب ماهواره‌ای پیشرفته و همچنین موشک‌های ماهواره برسنگین‌تر و ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیشرفته‌تر ازنسل‌های قبل در کشور بودیم و نتایج قابل توجهی نیز حاصل شد و شاهد پرتاب ماهواره های جدید با ماهواره‌برهای ایرانی بودیم.

اما با روی کار آمدن دولت یازدهم و دوازدهم شاهد برخی کم‌توجهی‌ها به صنعت فضایی کشور توسط دولت وقت بودیم و بخش‌های بسیاری در وزارت دفاع و بخش‌های دانشگاهی دچار کاهش قابل توجه بودجه برای ادامه کار در این حوزه شدند و بخش‌هایی نیز به تعطیلی رسیده و یا به حال خود رها شدند که این باعث یک عقب افتادگی قابل توجه در این صنعت دراواسط  دهه 90 شمسی شد که اعتراضات زیادی نیز از سوی قشر دانشگاهی و روشنفکران انقلابی در کشور بدنبال داشت.

همچنین در پروژه‌های جدیدی مانند ماهواره‌بر سیمرغ نیز نقص‌ها و اشکلاتی  مشاهده شد که دفعاتی پرتاب ناموفق بدنبال داشت و این امر سوژه رسانه‌های معاند خارجی شده و بعنوان نشانی از درجا زدن برنامه فضایی ایران و عدم توانایی در ساخت ماهواره‌بر جدید و قدرتمندتر اعلام می‌کردند. علاوه بر آن با انتشار تصاویر ماهواره‌ای از مراکز پرتاب ماهواره‌های ایران توسط امریکا و رژیم صهیونیستی ادعای رصد کامل و دقیق برنامه‌های فضایی ایران را نیز داشتند.!

اما در سال 1399 جهان با یک بمب خبری مواجه شد؛ "پرتاب ماهواره ایرانی نور1 توسط موشک ماهواره‌بر ناشناخته‌ای بنام قاصد در تاریخ 3 اردیبهشت به مدار 425 کیلومتری فضایی" این خبر آنچنان شوک‌آور بود که هیچ مقام امریکایی و اروپایی و حتی رژیم صهیونیستی در 48 ساعت ابتدایی انتشار آن هیچ مصاحبه‌ای نکرده و حرفی برای گفتن نداشتند! 

چون علاوه بر این که از قبل اطلاعی از این پرتاب نداشتند بلکه حتی نمی‌دانستند در نیروی هوافضای سپاه در سکوت کامل خبری یک پروژه بزرگ فضایی شامل ساخت موشک ماهواره‌بر جدید 3 مرحله‌ای و ایستگاه‌های ارتباطی و یک ماهواره جدید و انتقال دهنده مداری جدید در حال ساخت است.

این خبر از دو جهت برای غرب به ویژه امریکا و رژیم صهیونیستی شوک‌آور بود؛ ابتدا از این جهت که همیشه ادعای نفوذ و اطلاع قبلی از برنامه‌های فضایی و ماهواره‌ای و پرتاب‌های ایران را داشتند و اینبار دچار شوک خبری شدند.

دوم این که تصور می‌کردند برنامه فضایی کشور محدود به پروژه‌هایی مانند امید و سفیر و سیمرغ است و برنامه دیگری در کار نیست و ناگهان با یک زنجیره فضایی مجزا و جدید و سریعتر در نیروی هوافضای سپاه مواجه شدند که از تولید ماهواره چند کاربردی و موشک ماهواره‌بر 3 مرحلهای تا سکوی پرتابگر و لانچر و انتقال دهنده فضایی همگی با بهترین کیفیت و کوتاه‌ترین زمان ممکن و کاملا مجزا از دیگر برنامه‌ها در حال پیگیری و ساخت و پرتاب است و در اولین پرتاب هم کاملا موفق بوده و ماهواره نور را به مدار مورد نظر در ارتفاع 425 کیلومتری تزریق کرد.

این شوک خبری برای غرب و بدخواهان ایران اسلامی به همین مرحله منتهی نشد و در اسفند سال 1400 خبر دیگری مشابه قبلی به تیتر یک رسانه‌های جهان تبدیل شد؛ پرتاب ماهواره نور 2 به فاصله کمتر از دو سال توسط نیروی هوافضای سپاه اینبار به مدار 500 کیلومتری باز هم توسط ماهواره‌بری 3 مرحله ای از نوع قاصد.

 وزیر امور خارجه امریکا نیز طبق معمول به بهانه‌گیری پرداخت و درباره پیامدهای این اقدامات به ایران هشدار داد و گفت ایران باید به خاطر پرتاب این ماهواره مسئول شناخته شود و پاسخگو باشد. سخنگوی این وزارتخانه نیز گفت که پرتاب این ماهواره از نظر ایالات متحده نقض   قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد است. اما وزارت خارجه روسیه که یکی از طرف‌های مذاکره‌کننده با ایران در برجام بود، در بیانیه‌ای اعلام کرد که آزمایش ایران خلاف قطع‌نامه‌های شورای امنیت سازمان ملل نیست.

امید است که نیروی هوافضای سپاه همانگونه که در عرصه هایی مانند موشکی و پهپادی و پدافندی با سرعت و قدرت و کیفیت هرچه تمام‌تر جلو رفته و دستاورد های غرور آفرین و بزرگی به همراه داشته، در حوزه فضایی و ساخت ماهواره و ماهواره‌برها و مراکز فضایی نیز با همین روالی که آغاز نموده پیش رفته و در سالهای آینده خبرهای خوبی از این نیروی انقلابی و کارامد در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شاهد باشیم .

انتهای پیام/