به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ ادل لوری بلو ادکینز خواننده آمریکایی در صحبتهای خود گفته است که بخشی از دلایل نوشتن ترانههای غمگین را در این میبیند که او انسان بسیار غمگینی است.
وی میگوید: «فکر میکنم غم و اندوه زیادی را به ارث بردهام، و فکر میکنم یک همدل واقعی هستم و یک احساس واقعی هستم؛ و نمیتوانم به راحتی از همه مسائل بگذرم و عبور کنم. به این میماند که پاهای تو خالی دارم، اما پاهایم فقط پر از چیزهایی است که فکر میکنم دارم تقلا میکنم از پسشان برآیم، یا فکر میکنم روی من تاثیری نداشته است. یا چیزهایی که فکر میکنم دیگران را به مبارزه نطلبیده ام، اما طلبیده ام؛ و از زمان بچگی اینگونه بودم.»
ادل همچنین از زمان کودکی خود که با مادرش به جف باکلی گوش میدادند گفت: «میتوانم بگویم که مردم غمگین هستند. پس با هم آواز میخوانیم و غم آنها را تقلید میکردم و فکر میکنم که میتوانم این کار را انجام دهم، زیرا خودم هم غمگین هستم. زیرا موسیقی یک چیز احساسی است و این چنین چیزی است. حتی به عنوان یک شنونده.»
این خواننده آمریکایی میگوید: «بهترین خواننده دنیا نیستم، اما هیچکس نمیتواند مانند من آهنگهایم را بخواند، زیرا ترانهها را آنها ننوشته اند. هیچ کس نمیتواند مانند من آهنگهای خودم را بخواند. اشعار مال خودشان نیست؛ و فکر نمیکنم کسی دیگری باید دست به این کار بزند.»
انتهای پیام/