فرشته نوروزی از سوژههای مجموعه «پا به ماه» که روایت بارداریاش در مستند «فرشته رضا» به تصویر درآمده است، در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ درباره تجربه همراهی با این مجموعه گفت: نمیدانم خواست خدا بود یا دلیل دیگری داشت که یک روز وقتی از مطب دکتر به خانه آمدم، با من تماس گرفتند و گفتند شما بعد از ۳۳ سال بچهدار شدهاید؟ گفتم بله. گفتند اگر ممکن است با ما همکاری کنید تا با هم گفتگو داشته باشیم. وقتی پرسیدم چه کسی من را معرفی کرده است، نام دکتری را که تحت نظرش بودم، آوردند.
وی ادامه داد: نکته جالب برایم این بود که بعدها وقتی این موضوع را با دکترم مطرح کردم، او اظهار بیاطلاعی کرد و به همین دلیل واقعا نمیدانم از چه طریقی تبدیل به یکی از سوژههای این مجموعه مستند شدم. احتمالا گروه تولید، کانالهای جستجوی دیگری هم داشته، اما از نگاه من این اتفاق، خواست خدا بود.
سوژه اصلی مستند «فرشته رضا» درباره ملاحظات و نگرانیهای خود در فرآیند ساخت این مستند، گفت: بالاخره حساسیتهایی داشتیم. همسرم ابتدا این موضوع را قبول نمیکرد و حتی با وجود پافشاریهایی که داشتند، خودم هم ابتدا مخالف بودم، اما در ادامه وقتی برای ماههای آخر به تهران آمدیم، همسر برادرم هم با این موضوع مخالفت کرد. همسرم هم به عنوان یک فرد نظامی، تردیدهایی برای قبول این پیشنهاد داشت، اما بعدها که تهیهکننده بیشتر با ما صحبت کرد، اطمینان خاطر پیدا کردیم. تأکید هم روی این مساله بود که مردم با تماشای قصه ما، به رفع مشکل ناباروری خود امیدوار شوند.
وی افزود: وقتی گروه فیلمبرداری با ما همراه شدند هم واکنش اطرافیانمان بسیار خوب بود و اتفاقا تشویق و تأیید هم میکردند که این مستند میتواند مشوق مردم باشد تا به معجزه اعتقاد داشته باشند. در ماههای بارداری بهدلیل اینکه میگفتند بارداریام یک بارداری پرریسک است، بهصورت هفتگی به مطب دکتر میرفتم و حتی در روزهای آخر قصد بستری دائم مرا داشتند، اما خودم نپذیرفتم. معتقد بودم خدایی که این بچهها را به من داده، حافظ آنها است.
این مادر ادامه داد: روزی یک خانم در مطب پزشک از من پرسید، واقعیت دارد که بدون آیویاف و میانبرهای درمانی، بعد از سالها بچهدار شدهای؟ گفتم بله. او گفت خدا را شکر، باید این خبر را به خواهرم بدهم که در این زمینه نگرانی دارد. خیلی هم مرا دعا کرد. گفتم چرا من را دعا میکنی؟ گفت به این دلیل که پذیرفتی تجربهات مستند شود تا به امثال خواهر من امید بدهی. برخی از دکترها شاید به مراجعان خود بگویند، معجزه چه معنایی دارد و همه چیز باید طبق علم پزشکی باشد، اما ما در تجربه خود دیدیم که خدایی هست که میتواند بدون میانبرهای پزشکی، معجزهای را رقم بزند. وقتی خدا چیزی را بخواهد، قطعا میشود.
وی افزود: خیلی از اطرافیان در طول ساخت مستند با ما همراهی کردند و کمکحال ما بودند. من در مقطعی در منزل برادرم ساکن بودم و باوجود حضور مستمر گروه مستندسازی برای گفتگو، اصلا آنها گلایهای نمیکردند و همراهی کاملی با ما داشتند. خودمان هم با اعضای گروه مستندسازی بسیار راحت بودیم و مشکلی برای ارتباط با آنها و حضور در مقابل دوربین نداشتیم.
این مادر که بعد از ۳۳ سال، بارداری را تجربه کرد، در ادامه گفت: واقعیت این است که وقتی به پزشک مراجعه کردم و فهمیدم باردار شدهام، ابتدا از این خبر خوشحال نشدم. چون در این سن و سال انتظارش را نداشتم. همه هم متعجب میشدند که بعد از ۳۳ سال و بدون هیچ دارو و درمانی، باردار شده ام. اگر میخواستم آیویاف و روشهای دیگر را تجربه کنم، همان ۳۰ سال پیش میکردم، اما معجزه این بود که این اتفاق، بهصورت کاملا طبیعی برای من رخ داد.
وی ادامه داد: حتی دکتر خودم هم تردید داشت و بعد از سونوگرافیهای روزهای آخر میگفت مطمئنی هیچ مسیری را طی نکرده ای؟ خودش هم در گفتگو با گروه مستندسازی به این تردید اشاره میکند و میگوید چنین بارداریای از نظر علمی امکان ندارد. اما واقعیت این است که همه چیز محدود به علم پزشکان نیست. به پزشکم میگفتم، چرا من باید دروغ بگویم که هیچ درمانی انجام ندادهام؟ این تجربه ثابت کرد که میتوان به معجزه هم باور داشت.
انتهای پیام/