به گزارش برنا؛ مهراب محمدی فارسانی گفت: هماکنون ۲۱ هزار و ۴۱۶ هنرمند صنایعدستی در استان وجود دارد که از این تعداد ۱۸ هزار و ۹۰۱ نفر برابر ۸۸.۲۵ درصد بانوان و ۲ هزار و ۵۱۵ نفر برابر ۱۱.۷۵ درصد آقایان هستند.
معاون صنایعدستی و هنرهای سنتی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی چهارمحال و بختیاری گفت: ۸۸.۲۵ درصد هنرمندان صنایعدستی این استان از جامعه بانوان هستند.
وی افزود: بیشتر کارگاههای فعال صنایعدستی چهارمحال و بختیاری در رشتههای بافتههای داری و غیرداری، پوشاک سنتی، خاتمکاری، رودوزی های الحاقی و حجاری سنتی فعالیت میکنند.
محمدی تصریح کرد: میزان صادرات محصولات صنایعدستی چهارمحال و بختیاری در سه سال اخیر چهار میلیون و ۴۱۹ هزار و ۹۲۹ دلار بوده که مختص محصولات نمدی است.
وی با اشاره به دریافت ۵۵ مُهر ملی اصالت برای محصولات صنایعدستی استان یادآور شد: این مُهرها در رشتههای نمد، قفل سنتی چالشتر، چوغا، نگارگری، معرق چوب، حجاری سنتی، زیورآلات، سراجی سنتی، تذهیب، سبدبافی، گلیم و نقاشی پشت شیشه است.
وی از ثبت سه نشان جغرافیایی ملی برای رشتههای صنایعدستی چهارمحال و بختیاری شامل قفل سنتی، چوغا و سنگتراشی خبر داد و گفت: تاکنون سه شناسنامه آثار فاخر برای تولیدات صنایعدستی استان صادر شده که این آثار فاخر شامل قفل چالشتر چهار کلید اثر استاد حیدر صفار، ادوات خوشنویسی اثر استاد مسیب بهرامی و نقاشی گلومُرغ اثر استاد محمدرضا یداللهی است.
محمدی تاکید کرد: در استان ۲۶ هنرصنعت بهعنوان میراث ناملموس ثبت ملی شده که این آثار شامل مهارت قفلسازی، گیوهبافی، مهارت نمدبافی، مهارت دوخت پوشاک سنتی، مهارت ساخت قفل، مهارت ساخت قیچی، مهارت ساخت انبر، مهارت ساخت چاقو، مهارت دوخت لچک، مهارت بافت بند تاراق، مهارت بافت نمکدان، مهارت بافت چوقا، دانش و مهارت رنگرزی سنتی، گلیمبافی، خورجینبافی، مهارت ساخت مشک آب، بهونبافی (سیاهچادر)، تهده (ساخت گهواره چوبی)، یالوقدوزی، دوخت آرخالوق قشقایی، مهارت سنتی دوخت مفرش، مهارت بافت سفره آردی، فنون و روش سبدبافی، فنون و روش کیسهبافی، مهارت ساخت بایداق (بیرق)، بافت شیردنگ و وریس است.
براساس مطالعات انجام شده در سه دهه اخیر از سوی گروههای خارجی و ایرانی اطلاعات و شواهد ارزندهای از دیرینگی حضور انسان در چهارمحال و بختیاری، این سرزمین سرد و مرتفع بهدست آمده است.
بر پایه همین پژوهشها قدیمیترین آثار شناسایی شده در چهارمحال و بختیاری مشتمل بر ابزار سنگی از دوره پارینه سنگی جدید (PaleolithicـEpi) و دوره آغاز نوسنگی (NeolithicـProto) است که از غارهای باستانی مناطقی چون لردگان، شهرکرد و اردل کشف شدهاند و این آثار به ۱۰ تا ۱۱هزار سال قبل تعلق دارد.
چهارمحال وبختیاری معروف به "بام ایران" سرزمینی مرتفع در قلمرو مرکزی فلات ایران و در میان رشته کوههای زاگرس و سرچشمههای رودهای مهمی چون زایندهرود، کارون و بخشی از دز با وجود افزونبر ۲۰ هزار صنعتگر و هنرمند در بیش از ۵۰ رشته صنایعدستی شهری، روستایی و عشایری میتواند زمینهساز توسعه در بخشهای مختلف صنعت گردشگری و خدمات باشد.
صنایعدستی در چهارمحال و بختیاری با توجه به شرایط اقلیمی و اجتماعی شامل نمدمالی، گلیمبافی، سراندازبافی، یلمهبافی، قفلسازی، گلبندی خاتم، گیوهدوزی، لباسهای محلی، کلاهمالی، جاجیمبافی، چلنگری، طراحی سنتی، معرق، چاپ قلمکار، نگارگری، تذهیب، ملیلهسازی، قلمزنی روی فلز، تراش سنگهای قیمتی و نیمهقیمتی است که جزو رشتههای بومی و اصیل استان هستند اما برخی از آنها در حال منسوخ شدن است.
همچنین بافت گلیم و سرانداز سابقهای دیرینه دارد و بافندگان آن با الهام گرفتن از طبیعت پیرامون خالق طرحهای زیبا و متنوعی بهصورت ذهنی بوده که در نوع خود بینظیر است و بیشتر در شهرستانهای اردل و لردگان فعالیت میکنند.
صنعت قفلسازی چالشتر در شهرکرد یکی دیگر از صنایعدستی چهارمحال و بختیاری است که سابقهای طولانی دارد و نمونهای از آن را در چندین موزه خارج از کشور نگهداری میشود و شهرت جهانی دارد.
چهارمحال و بختیاری ۱۲ شهرستان با یک میلیون نفر جمعیت دارد.