به گزارش خبرنگار علمی و فناوری برنا، کشف جدید در مایورکا نشاندهنده قدیمیترین گورگونوسپیان است که با آناتومی منحصر به فرد اندام حرکتی، حرکات مؤثر این موجودات را نشان میدهد.
گورگونوسپیانها گروهی منقرضشده از سیناپسیدها بودند که در دوران پرمین، حدود ۲۷۰ تا ۲۵۰ میلیون سال پیش زندگی میکردند. این موجودات که اجداد پستانداران به شمار میآیند، خونگرم بوده و برخلاف پستانداران امروزی تخمگذار بودند. این شکارچیان گوشتخوار نخستین موجوداتی بودند که دندانهای شمشیرمانند داشتند و به شکارچیان غالب اکوسیستمهای خود تبدیل شدند. ظاهر آنها شبیه سگ بود، اما گوش و خز نداشتند.
کشف در مایورکا
در منطقه سررا دو ترامونتانا در نزدیکی بنیالبوفار، مایورکا، بقایای یک گورگونوسپیان کوچک تا متوسط به طول تقریبی یک متر کشف شده است. این حفاری طی سه فصل میدانی انجام شد و تعداد زیادی فسیل به دست آمد.
رافائل ماتامالس، پژوهشگر اصلی این مطالعه و متصدی موزه علوم طبیعی بالئاریک، در این خصوص گفت: تعداد زیاد بقایای استخوانی ما را شگفتزده کرد. از قطعات جمجمه، مهرهها و دندهها گرفته تا یک استخوان ران بسیار خوب حفظشده، یافتهایم. در آغاز حفاری، انتظار چنین کشفی را نداشتیم.
موقعیت این موجود در جزایر بالئاریک نیز بسیار غیرمنتظره است، زیرا پیش از این، بقایای گورگونوسپیانها تنها در عرضهای جغرافیایی بالا، مانند روسیه و آفریقای جنوبی، یافت شده بود. قدمت این کشف نیز پژوهشگران را شگفتزده کرده است.
جوزپ فورتونی، نویسنده ارشد مقاله و سرپرست گروه تحقیقاتی بیومکانیک محاسباتی در موسسه کاتالانی پالئونتولوژی گفت: این احتمالاً قدیمیترین گورگونوسپیان روی سیاره است. نمونه مایورکا حداقل ۲۷۰ میلیون سال قدمت دارد، در حالی که دیگر نمونههای این گروه در سراسر جهان کمی جوانتر هستند.
تحلیل آناتومی و حرکت
در میان بقایای فسیلی، یک پای تقریباً کامل کشف شده که امکان مطالعه نحوه حرکت این موجود را فراهم کرده است. برخلاف خزندگان که پاهای خود را به صورت پهن نگه میدارند، گورگونوسپیانها پاهای خود را عمودتر قرار میدادند و به شیوهای بینابینی بین خزندگان و پستانداران حرکت میکردند. این سیستم برای راه رفتن و بهویژه دویدن کارآمدتر است. دندانهای شمشیرمانند یافت شده نیز رژیم غذایی گوشتخواری آن را تأیید میکنند.
آنخل گالوبارت، پژوهشگر این مطالعه، بیان کرد: این یک جانور گوشتخوار بوده، ویژگی مشترک تمام گورگونوسپیانها در سراسر جهان. دندانهای شمشیرمانند مشخصه شکارچیان بزرگ اکوسیستمها هستند و نمونه کشفشده احتمالاً یکی از شکارچیان محیط خود بوده است.
مایورکا در دوران پرمین
۲۷۰ میلیون سال پیش، مایورکا بخشی از ابرقاره پانگهآ بوده و در عرضهای استوایی قرار داشته است. این منطقه آب و هوای موسمی با فصلهای مرطوب و خشک داشته و محل کشف، دشت سیلابی با تالابهای موقتی بوده است. در کنار گورگونوسپیانها، حیوانات دیگری مانند کاپتورینیدهای گیاهخوار نیز زندگی میکردند که احتمالاً بخشی از رژیم غذایی این شکارچیان بودهاند.
تاریخچه غنی فسیلی جزایر بالئاریک
جزایر بالئاریک علیرغم وسعت کوچک خود، دارای یک تاریخچه استثنایی فسیلی هستند. اگرچه بیشتر فسیلهای شناختهشده به دوران پلیستوسن و هولوسن تعلق دارند، اما فسیلهای قابل توجهی از سایر دورانها نیز کشف شدهاند، از جمله قدیمیترین پشه جهان، صدها گونه آمونوئید، اجداد اسبها و اسبآبیها، کوسههای غولپیکر و صخرههای مرجانی بزرگ.
انتهای پیام/