فحش و ناسزا در ورزشگاه‌ها زنگ خطری که بصدا درآمد/ نهاد‌های فرهنگی فاجعه را دریابید
حوادث و حاشیه‌های بازی پرسپولیس و تراکتورسازی و انفجار بداخلاقی و فحش و ناسزا نشان داد از قافله فرهنگ عقب مانده‌ایم و دستگاه‌های متولی بایستی این زنگ خطر را جدی بگیرند و برای آن تدبیر کنند.
به گزارش خبرگزاری برنا از قزوین؛ بازی پرسپولیس و تراکتور سازی در لیگ برتر و حواشی فاجعه بار آن زنگ خطری است که به صدا درآمده و باید متولیان فرهنگی را نگران و آنها را هشیار کند تا ضمن بازنگری و مرور این حادثه و رویداد‌های مشابه دیگر که در جامعه کم نیستند در رویکرد و برنامه‌های خود بازنگری کرده و از فرایند قدیمی و لاک پشتی و سنتی خارج شده و طرحی نو دراندازند.
عملکرد دستگاه‌های فرهنگی، دستاوردهای شورا‌های فرهنگ عمومی کشور و استانها، فعالیت سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه‌ها و ده‌ها نهاد دیگر با اعتبارات سنگین باید مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد که آیا صرف توجه به برخی برنامه‌های مذهبی برای افراد متدین و اخلاق مدار و بی توجهی به سایر گروه‌های جامعه و دادن آمار و گزارش‌های درون دستگاهی برای جلب رضایت مدیران بالادستی و اجرای دستورالعمل‌های اداری با فضای واقعی جامعه سنخیتی دارد؟
امروز باید یک آسیب شناسی جدی توسط جامعه شناسان و متخصصان صورت گیرد تا ببینیم با این همه هزینه‌های فرهنگی و آمار و ارقام و خبر‌های پر طمطراق در نشست‌های خبری چرا وضعیت خودکشی در نوجوانان، اعتیاد، فرار از خانه، رذایل اخلاقی و بی توجهی به اخلاق و ارزش‌ها بشدت در جامعه بویژه سنین پایین روبه افزایش بوده است.
وقتی در استادیوم‌های ورزشی که باید نشاط و شادابی و انرژی‌های مثبت را ایجاد کرده و به جامعه تزریق کند از سوی تماشاگران زن و مرد و دختر و پسر، رکیک‌ترین فحش‌ها و ناسزا‌ها شنیده می‌شود، ۳۵ نفر مجروح می‌شوند، وقتی مربیان دست اندرکاران تیم‌های ورزشی ازسرمربی و مربی و سرپرست تیم به بازیکنان با کلمات غیر اخلاقی فقط توصیه می‌کند به هر قیمتی برنده میدان باشند و وقتی هنوز بلد نیستیم یک استادیوم را نوسازی کنیم، بموقع به بهره برداری برسانیم، به نیاز‌ها توجه کنیم و ده‌ها مسئله دیگر را پاسخ دهیم، باید منتظر چنین پدیده‌هایی باشیم.
هواداری که از دورترین نقطه ایران بیش از ده ساعت در مسیر بوده و خسته به ورزشگاه می‌رسد و جایی برای استراحت و سرویس بهداشتی ندارد، بلیت خریداری شده اش تایید نمی‌شود، ساعت‌ها طول می‌کشد وارد استادیوم شود، هنگامی که وارد ورزشگاه می‌شود گویی فاتح بزرگ میدان است ومانند یک دینامیت قابل انفجار است و با یک بهانه همه انرژی اش را خارج می‌کند، چه کسی وی را به این شرایط رسانده است؟.
از خود بپرسیم واقعا در سطح جامعه چقدر کار فرهنگی کرده‌ایم، کدام باشگاه ورزشی دغدغه فرهنگی و اخلاقی دارد؟ پرداخت‌های میلیاردی به بازیکنانی که در زمین راه می‌روند، مربیان خارجی که فقط چند ماه سر تیم بوده‌اند و براحتی فسخ قرارداد کرده و با دلار‌های مردم کشور خارج شده و به ما ریشخند می‌زنند آیا موجب این انفجار اخلاقی نیستند؟
وقتی هنوز نتوانسته‌ایم تکلیف حضور بانوان را به طرز شایسته مهیا کنیم، یک روز منع می‌کنیم و پشت در‌های بسته نگه می‌داریم، یک روز محدود می‌کنیم و یک روز دیگر. باید منتظر چنین عکس العمل‌هایی باشیم.
ورزش یک فرصت بزرگ و ایده ال برای خارج شدن انرژی جوانان و تقویت نشاط و شادی جامعه است، اما با سخت گیری‌های بیجا و سوء مدیریت‌ها از این فرصت بخوبی استفاده نکرده‌ایم و گاهی خودمان زمینه حوادث اخلاقی را فراهم می‌کنیم.
حوادث بازی پرسپولیس با تراکتور یک زنگ خطر جدی و هشدار برای مسئولان است که با حکم کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال مانند جریمه نقدی باشگاه، بازی بدون تماشاگر، شناسایی چند نفر و جلوگیری از حضور لیدر‌های محرک و سایر مجازات‌ها قابل حل شدن نیست.
خودمان را فریب ندهیم داستان پیچیده‌تر و نگران کننده‌تر از این حرفهاست و نیازمند یک اقدام ریشه‌ای و کارشناسی هستیم تا از تکرار آن جلوگیری کنیم.
تصاویر حواشی این بازی را هیچ خانواده‌ای نمی‌تواند بشنود و ببیند و متاثر نشود، اینهمه فاصله از اخلاق و آموزه‌های دینی بشدت نگران کننده و تهدید آمیز است.
امیدواریم کارشناسان و جامعه شناسان با بررسی این پدیده عجیب و غیر اخلاقی که بی سابقه بود، راهکاری برای حل مسائل فرهنگی جامعه که در گوشه و کنار شهرمان نیز وجود دارد ارائه کنند تا به بیراهه نرویم.
بد نیست متولیان فرهنگی جامعه نیز در خصوص این پدیده اظهار نظر کرده و مسئولیت خود را در بروز این پدیده فرهنگی مشخص کرده و اعلام کنند نقش آنها در این حوادث و کاهش آسیب‌های ناشی از آن چیست؟.
برای حاکم کردن فضای فرهنگی و اخلاقی در ورزشگاه‌ها باید بسرعت تدبیر کنیم در غیر این صورت شاید بازهم شاهد روش‌های منسوخ شده مانند «منع دوباره حضور بانوان» و «منع حضور تماشاگران در بازی‌های حساس» و «امنیتی کردن فضا» و ده‌ها روش اشتباه برویم که بازهم مشکلات را در زیر پوسته‌های دیگر جامعه پنهان کند تا جایی دیگر خود را نشان دهد.
فرهنگ و اخلاق را جدی بگیریم تا خانواده‌ها و فرزندانمان دچار بحرانی دیگر نشوند.
یادداشت: زینب کلهر
انتهای پیام
منبع: خبرگزاری برنا
نظر شما
پیشنهاد سردبیر
پرونده ویژه
تبلیغات متنی