حامد بهداد: ما همیشه در شرایط انتخاب نیستیم

نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «شوهر ستاره» به کارگردانی ابراهیم ایرج‌زاد با حضور عوامل و اجرا سونیا پوریامین برگزار شد. در ابتدای این نشست، علی اوجی؛ تهیه‌کننده فیلم توضیح داد: خیلی خوشحالم که مجددا اینجا هستم و سپاسگزارم از تمامی اصحاب رسانه و برگزار کنندگان فجر، ممنون از مدیر جشنواره که بالاخره یک نظم خوبی را برای ما ایجاد کردند.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ وی در مورد سیمرغ جشنواره گفت: صحبت کردن در مورد جایزه را جایز نمی‌دانم، چون سلیقه هیات داوران است و کار ما فیلمسازی است نه پیش بینی فقط سعی کردیم فیلمی درخور نگاه شما بسازیم. فکر می‌کنم تنها تهیه کننده زن جشنواره امسال نرگس محمدی است و امیدوارم بتواند فیلم‌های اجتماعی زیادی با موضوع زنان تهیه کند. امیدوارم شاهد تعدد فیلمسازان زن در جشنواره‌های آینده باشیم.

ابراهیم ایرج‌زاد؛ کارگردان فیلم گفت: خوشحالم که بعد از پنج سال اینجا حضور دارم و ممنونم از همکارانم در این فیلم و نرگس محمدی که چراغ فیلم را روشن کرد. «عنکبوت» سال ٩٨ ساخته شد و از آن سال تا ١۴٠٣ و دوران کرونا و مسایل اجتماعی مهم ١۴٠١ و تاثیر آن بر جامعه ایران پوشیده نیست و من هم نمی‌توانستم بدون تاثیرپذیری از این وقایع دست به قلم و کاشت دوربین ببرم و ما سعی کردیم به وسع خودمان اشاره‌ای داشته باشیم به همه چالش‌ها و مسأله هابی که زنان این سرزمین سالیان است با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. خوشبختانه جامعه ایران در سال ١۴٠١ منشان دادند که نمی‌گذارند زنان و مادران و دختر‌های این سرزمین تنها باشند و کسی به آن‌ها نگاه چپ کند.

وی ادامه داد: هیچ پیامی غیر از اینکه زنان این سرزمین شایسته احترام بیشتر هستند در این فیلم وجود ندارد. اگر به کارنامه خودم مراجعه کنم، «تابسات داغ» و «عنکبوت» و حالا «شوهر ستاره» هر سه بهانه خانواده را داشته‌اند. اگر خانواده بستر صحیح و سلامتی نداشته باشد آسیب‌ها تسری پیدا می‌کند به کل اجزای خانواده و این دو رکن از هم جدا نیستند. اساسا علاقه به نگاه به خانواده دارم.

این کارگردان گفت: اگر بخواهم در مورد اسید پاشی‌ها و زنانی که علاقه به موسیقی دارند و زنانی که می‌خواهند به ورزشگاه بروند حتما جایم اوین است. پس من مجبورم پرانتز‌هایی باز کنم که به واسطه آن حرفم را بزنم و شرایط را به گونه‌ای پیش ببرم که مخاطب در سینمای ایران به تماشای فیلم بنشیند. من در «عنکبوت» باید نشان میدادم که بیست سال پیش شخصی به بهانه مذهب زنان را با روسری خفه می‌کرد. 

ایرج‌زاد درخصوص ایده ابتدایی این فیلم توضیح داد: من صبح‌ها اول صفحات روزنامه را می‌خوانم. شوهر ستاره اول یک اسم بود که در صفحات روزنامه خوانده بودم. من نام «ستاره» را خودم به این شخصیت اضافه کردم، زیرا به نظرم او همچون ستاره‌ای بود که در تاریکی خاموش شد. از همان ابتدا به دنبال راهی بودم تا قصه این ستاره را روایت کنم، اما نه به شکلی که تلخی آن غیرقابل‌تحمل شود.

وی افزود: در این مسیر، بانوان بسیاری به من کمک کردند. نوشتن این داستان تنها به من محدود نبود؛ خانم ندا رسولی در کنارم حضور داشت و همواره همراه و همفکر من بود. همچنین هانیه عزیز و دیگر همکارانم، به‌ویژه فریبا نادری که نقش “ستاره” را ایفا کرد، نقش مهمی در شکل‌گیری این روایت داشتند. جلسات متعددی برگزار کردیم و در تمام این مراحل، پیوسته با بانوان گروه در مشورت و گفت‌و‌گو بودم تا بتوانیم قصه‌ای صادقانه و درعین‌حال اثرگذار خلق کنیم.

کارگردان «عنکبوت» بیان کرد: فیلم ١٠٠ دقیقه است و ما دقیقه ٩٠ سراغ پایان‌بندی می‌رویم. قصه‌ای که با یونس شروع شد با او هم تمام م بشود. ما وقتی از خانواده صحبت میکنیم از زن و شوهر صحبت می‌کنیم. زن‌های سرزمین ما انتظار مهر و محبت و برخورد متفاوت تری از مردان دارند و یونس این رفتار‌ها را مدیریت می‌کرد.

این کارگردان در پاسخ به پرسش برنا مبنی بر اینکه از بازیگران طنز از جمله هومن حاجی عبدالهی، سوسن پرور و نادر سلیمانی استفاده کردید، آیا می‌خواستید با این انتخاب‌ها تلخی داستان را بگیرید، گفت: انتخاب درست بازیگران در سینمای ایران حاصل استعداد، توانایی و تفکر آنهاست. به نظر من، نقش کارگردان در این میان بیشتر به شناخت و هدایت این استعداد‌ها برمی‌گردد. وظیفه من به‌عنوان کارگردان این است که بازیگری را برای نقشی مناسب دعوت کنم و فضایی فراهم کنم تا توانایی‌هایش را به بهترین شکل به نمایش بگذارد.

نرگس محمدی؛ دیگر تهیه کننده فیلم بیان کرد: این فیلم آغاز تغییر در شیوه بازیگری من است. در سال‌های حرفه‌ای خود اشتباهاتی داشتم، اما این کار به واسطه تک تک عوامل و اساتیدی که کنارم داشتند برای من خوشایند بود. همه عوامل اینقدر به من اعتماد کردند که من توانستم این فیلم را بازی کنم و امیدوارم این روند ادامه پیدا کند و من دیگر با انتخاب‌های خود اشتباه نکنم.

وی درخصوص تهیه‌کنندگی این فیلم توضیح داد: زمانی که فیلمنامه را خواندم آنقدر دوست داشتم و همان شب به علی گفتم که اینکار را انجام دهیم.

حامد بهداد؛ بازیگر فیلم گفت: من در طول این بیست و چند سال متوجه شدم که ما همیشه در شرایط انتخاب نیستیم. اما به طور جزئی تجربه کردن خیلی اهمیت دارد و ما سر راه با آدم‌های برخورد می‌کنیم و قراری میگذاریم و آن قرار شکل می‌گیرد. من با «چای تلخ» با ابراهیم آشنا شدم. بعد از اینکه نتوانستم «سربازان جمعه» را بازی کنم «چای تلخ» را بازی کردم. مسیر ما بازیگری است و با ابراهیم برخورد کردم و این همکاری به وجود آمد.

وی ادامه داد: اینکه روایت از زبان فیلمساز چگونه اتخاذ شده و درباره زن در برهه تاریخی حرف می‌زند به کنار، من متوجه شدم به عنوان تماشاگر فهمیدم که چقدر آدم‌های تنها در کنار ما زندگی می‌کنند و ما اهمیت نمی‌دهیم آیا ما چشمانمان را بر واقعیت جامعه می‌بندیم؟ من آدم‌هایی را در این فیلم می‌بینم که بی نام و نشان و غریب و در تبعید هستند.

این بازیگر افزود: جا دارد که از ابراهیم صمیمانه تشکر کنم. صحنه شوخی بردار نیست. اگر فیلمساز دغدغه‌مند باشد و جدیتی در وجود او باشد کوتاه نمی‌آید و فیلم او برایش جدی است. برای ما بازیگران هم گرچه به گفتگوی بیشتری می‌رسیم، اما همینگونه است. ابراهیم شاهد عینی است و جا دارد از گریمور محترم این پروژه تشکر کنم. ایشان هم در نقش فریبا و هم نقش من به شدت به ما کمک کرده و نصف راه را با کمک ایشان آمدیم.

فریبا نادری؛ بازیگر فیلم بیان کرد: در توضیح اینکه تحقیق کردم در مورد پرستاری باید بگویم که در این فیلم پرستار نبودم و بهیار بودم. برای رسیدن به نقش ستاره پله پله جلو رفتیم و قبل از کار در جلسات مختلف صحبت کردیم. صحبت‌های آقای برازنده و ایرج راد در لحظه حق مطلب را برای من ادا می‌کرد. به تنهایی به این نقش ترسیدم و از همه کمک گرفتم و نتیجه را هم گرفتم.

انتهای پیام/