فرار از مسئولیت فرزندپروری با نگهداری «پت»/ جای خالی قانون در حوزه حیوانات خانگی

نزدیک به ۳۰ سال از ورود «پت»‌ها به حریم امن خانواده و فراگیر شدن این موضوع می‌گذرد؛ با گذر زمان حتی همنشینی گربه‌ها و سگ‌ها سر سفره‌ای که به برکت نان، پرروزی است و پدر و مادر حضور دارند، به مثابه اقدامی بامزه تلقی شد که گویی از خوی حیوان دوستی نشات می‌گیرد؛ غافل از این که در پس پرده این حیوان دوستی‌ها، چهارچوب خانواده است که قربانی این بحران خاموش می‌شود.

«پت»‌ها به منزله آسیب‌ اجتماعی هستند

رضا حسین‌خانی مددکار اجتماعی خانواده در گفت‌و‌گو با خبرنگار زنان و خانواده خبرگزاری برنا درباره نگهداری حیوانات به جای فرزندآوری گفت: همچنان که نگهداری حیوان در خانه به منزله «آسیب» شناخته می‌شود؛ هرگونه رفتار، گفتار و حتی ذهنیتی در رابطه با این پدیده نیز به حذف فرزندآوری منجر خواهد شد که به مرور زمان حیوان را جایگزین فرزند می‌کند. از همین رو نیز جای خالی قانون ممنوعیت نگهداری از حیوانات به منظور جلوگیری از این آسیب اجتماعی احساس می‌شود.

در حالی که کمبود جمعیت و جامعه سالمند یکی از بزرگترین معضلات و بحران‌های ایران شناخته می‌شود؛ از همین رو نگهداری حیوان خانگی دیگر به عنوان تصمیمی شخصی به شمار نمی‌آید؛ بلکه کنشی اجتماعی است که تاثیر آن در آینده‌ای نه چندان دور، گریبان یک مملکت را خواهد گرفت.

تمامی ابعاد خانواده تحت تاثیر «پت» قرار دارند

وی حیوان خانگی را آسیبی برای خانواده دانست و ادامه داد: آسیب ناشی از نگهداری حیوان در موقعیتی مشخص می‌شود که یکی از زوجین که از سفر بازمی‌گردد و به حیوان خانگی بیش از اعضای خانواده، ابراز دلتنگی می‌کند و حتی این حیوان را غرق در بوسه‌هایی می‌کند که حق همسر و فرزند خود است. به این ترتیب فرزند، همسر و تمامی ابعاد خانواده تحت تاثیر «پت» قرار می‌گیرند.

این مددکار اجتماعی خانواده با اشاره به آسیب شناسی و دلایل عدم فرزندآوری خانواده‌های نگهدار حیوان خانگی افزود: اگرچه معضلات اقتصادی از جمله بزرگ‌ترین موانع فرزندآوری به شمار می‌آید؛ اما بسیاری از خانواده‌ها نیز از باب تربیت کودک، وضعیت تحصیل، خدمت سربازی، ازدواج و جریانات جهیزیه نگرانی دارند؛ به عبارت دیگر بسیاری از زوجین به جای قبول کردن مسئولیت فرزند، تن به نگهداری از حیوانی می‌دهند که فعالیت و سرگرمی کمتری نسبت به کودک می‌طلبد و اوج دردسری که دارد؛ فقط به مریضی ختم می‌شود و نه آسیب‌هایی که ممکن است بعد‌ها گرفتارشان شود.

فرزند، میوه ازدواج و خانواده است

حسین‌خانی معضل تک فرزندی را به عنوان دومین مانع فرزندآوری عنوان و تشریح کرد: مشکل بعدی از جایی آغاز می‌شود که سودای یک خواهر یا برادر و همبازی در سر فرزند اول جوانه می‌زند و والدین پس از مرور سختی‌ای که از بابت فرزند اول کشیدند؛ سگ یا گربه را جایگزین فرزند دوم و سوم می‌کنند. با این حال همچنان علت اول بر علت دوم مقدم است.

از زاویه‌ای دیگر حیوانات خانگی، معنای حیوان بودن خود را از دست داده و در قالب و معانی مختلفی پدیدار می‌شوند؛ خطاب قرار دادن این حیوانات تحت عنوان «بچه» عملکردی ورای سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت است. در موقعیتی که اغلب صاحب‌های حیوانات خانگی از حیوان به عنوان عضوی از خانواده یاد می‌کنند؛ زنگ هشدار ارتباط احساسی و عاطفی و همچنین دلبستگی روحی به حیوان به صدا در می‌آید.

وی خاطرنشان کرد: اگرچه در آموزه‌های دینی همواره به مراقبت و دوستی با حیوانات تاکید شده؛ اما فرزند و فرزندآوری نیز ثمره و میوه ازدواج و خانواده است که از جمله پایه‌های یک خانواده تلقی می‌شود.

انتهای پیام/