ستاره فیلم «نابخشوده» و همسرش درگذشتند

کلانتر شهرستان سانتا فه، خبر درگذشت این زوج را بامداد پنجشنبه به نشریه «ورایتی» تأیید کرد. به گفته مقامات، شواهدی از وقوع جنایت در دست نیست، اما دفتر کلانتر هنوز علت دقیق مرگ را اعلام نکرده است. جین هکمن ۹۵ ساله و بتسی آراکوا ۶۳ ساله بودند.

به گزارش خبرنگار بین‌الملل گروه فرهنگ و هنر برنا؛ روز چهارشنبه، مأموران کلانتری به خانه هکمن و آراکوا که از سال ۱۹۹۱ با یکدیگر ازدواج کرده بودند، مراجعه کردند. آنها همراه با سگشان در محل اقامت خود در یک منطقه مسکونی حصار‌کشیده شده، درگذشته بودند.

ورایتی نوشت؛ کلانتر در مصاحبه‌ای با روزنامه «سانتا فه نیو مکزیکن» گفت: «تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که ما در حال انجام تحقیقات اولیه درباره علت مرگ و منتظر تأیید مجوز بازرسی هستیم.» این اظهارات پیش از شناسایی قطعی اجساد بیان شده بود. او همچنین تأکید کرد: «می‌خواهم به جامعه و همسایگان اطمینان دهم که هیچ خطری آنها را تهدید نمی‌کند.»

حضور درخشان در سینما

جین هکمن یکی از بزرگ‌ترین بازیگران سینمای اواخر قرن بیستم به شمار می‌رفت. او با قد بلند، شخصیت دوست‌داشتنی و توانایی فوق‌العاده در ایفای نقش‌های متنوع، هم در قالب شخصیت‌های شکست‌خورده و هم در نقش‌های مقتدر و با نفوذ کاملاً باورپذیر بود.

هکمن در سال ۱۹۹۷ در فیلم «قدرت مطلق» نقش رئیس‌جمهور ایالات متحده را ایفا کرد، هرچند شخصیتی قاتل داشت. او در آخرین فیلم خود، «خوش‌آمدید به موسپورت»، در نقش یک رئیس‌جمهور سابق ظاهر شد.

او همچون ستاره‌های بزرگ سینمای کلاسیک، مانند جیمز کاگنی و هامفری بوگارت، با قدرت حضور و اجرای خود، هرگونه محدودیتی را پشت سر گذاشت و به یکی از شناخته‌شده‌ترین و تحسین‌شده‌ترین بازیگران نسل خود تبدیل شد. نام او در کنار بزرگان هم‌دوره‌اش همچون رابرت دنیرو، آل پاچینو و داستین هافمن قرار گرفت.

آغاز دوران حرفه‌ای و موفقیت در سینما

پس از سال‌ها فعالیت در تئاتر و تلویزیون، هکمن با بازی در نقش برادر بزرگ‌تر کلاید بارو در فیلم «بانی و کلاید» (۱۹۶۷) به شهرت رسید. این نقش اولین نامزدی اسکار را برای او در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل به ارمغان آورد.

او سپس در فیلم «من هرگز برای پدرم آواز نخواندم» (۱۹۷۰) نقش پسری کم‌رو را ایفا کرد و بار دیگر نامزد جایزه اسکار شد. اما نقطه عطف دوران حرفه‌ای او، بازی در نقش جیمی، پلیس سرکش در فیلم «ارتباط فرانسوی» (۱۹۷۱) بود. این فیلم که برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شد، مسیر حرفه‌ای هکمن را تغییر داد و او برای این نقش، جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد.

در دهه‌های بعد، هکمن در فیلم‌های متعددی حضور یافت که برخی از آنها چندان موفق نبودند، از جمله «مارچ کن یا بمیر» و «بت ۲۱». او همچنین پیشنهاد بازی در فیلم‌های مشهوری، چون «مردم عادی»، «اینک آخرالزمان»، «شبکه» و «دیوانه از قفس پرید» را رد کرد.

با این حال، هکمن همیشه موفق به ارائه اجرا‌هایی درخشان از جمله در فیلم‌هایی مانند «ارتباط فرانسوی ۲»، «شرکت» و «ماجراجویی پوزیدون» شده بود.

نقش‌های ماندگار

هکمن در طول دوران حرفه‌ای خود نقش‌های متعددی را ایفا کرد که با گذر زمان ارزش بیشتری پیدا کرده‌اند. او در فیلم «مکالمه» ساخته فرانسیس فورد کاپولا، اجرای به‌یادماندنی‌ای داشت. همچنین در فیلم «مسیر مسابقه» به کارگردانی مایکل ریچی در نقش یک مربی اسکی ظاهر شد.

از دیگر نقش‌های برجسته او می‌توان به نقش خبرنگار در فیلم «تحت آتش» و کارآگاه در فیلم «حرکت‌های شبانه» اشاره کرد. هکمن همچنین در نقش لکس لوتر (دشمن سوپرمن)، در فیلم‌های این مجموعه حضوری پرانرژی و طنزآمیز داشت.

او در فیلم «شعله‌های می‌سی‌سی‌پی» در نقش مأمور اف‌بی‌آی درخشید و برای این نقش، چهارمین نامزدی اسکار و دومین نامزدی در بخش بهترین بازیگر نقش اول را به دست آورد.

حتی در دهه ۷۰ زندگی خود، علی‌رغم مشکلات قلبی، همچنان اجرا‌های درخشانی ارائه داد. او در فیلم‌هایی، چون «موج‌های خروشان»، «پشت کارت‌پستال‌ها» و «شرکت» نقش‌آفرینی کرد و در برابر بازیگرانی، چون مرل استریپ و تام کروز خوش درخشید.

دومین اسکار و سال‌های پایانی حرفه‌ای

در سال ۱۹۹۳، هکمن برای بازی در نقش کلانتر سنگدل فیلم «نابخشوده» به کارگردانی کلینت ایستوود، دومین جایزه اسکار خود را در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل دریافت کرد.

او در دهه ۱۹۹۰ در فیلم‌های متعددی ظاهر شد، از جمله در «مدفن‌های خشم» (۱۹۹۵)، «برو کوتاه» (۱۹۹۵) و «سریع و مرده» (۱۹۹۵). در سال ۱۹۹۶، با فیلم «قفس پرندگان» در ژانر کمدی نیز موفقیت زیادی کسب کرد.

در سال ۱۹۹۸، هکمن در فیلم مهیج «دشمن ملت» با ویل اسمیت هم‌بازی شد. این فیلم به نوعی دنباله معنوی فیلم «مکالمه» محسوب می‌شد. او همچنین در فیلم «خانواده اشرافی تننبام» نقش پدری حیله‌گر را ایفا کرد و حضوری به‌یادماندنی در سینمای مستقل داشت.

آخرین فیلم سینمایی او، «هیات منصفه فراری» در سال ۲۰۰۳ بود. او پس از بازی در فیلم «خوش‌آمدید به موسپورت» در سال ۲۰۰۴، از بازیگری کناره‌گیری کرد.

زندگی شخصی و نویسندگی

یوجین آلدن هکمن در سن برناردینو، کالیفرنیا متولد شد، اما در دانویل، ایلینوی بزرگ شد. او در ۱۶ سالگی با ارائه اطلاعات نادرست درباره سن خود، به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست و در شانگهای، هاوایی و ژاپن خدمت کرد. در دوران خدمت، او به عنوان گوینده و مجری رادیویی فعالیت داشت.

پس از ترک ارتش، مدتی در دانشگاه ایلینوی به تحصیل روزنامه‌نگاری پرداخت، اما سپس به نیویورک رفت و در رشته گویندگی و اجرا تحصیل کرد.

هکمن علاوه بر بازیگری، در زمینه نویسندگی نیز فعال بود. او به همراه دانیل لنیهان؛ باستان‌شناس دریایی، سه رمان نوشت و در سال ۲۰۱۱ رمان «تسویه‌حساب در قله صبحگاهی» را به‌تنهایی منتشر کرد.

این بازیگر از ازدواج اول خود دارای سه فرزند به نام‌های کریستوفر، الیزابت و لسلی است.

انتهای پیام/