چیپ طارمی برای تحقیر کافی نبود؟!

به گزارش سرویس ورزشی برنا، وقتی مهدی طارمی با یک ضربه چیپ از روی نقطه پنالتی دروازه النصر را باز کرد و در تکمیل گل تحقیرآمیزش به شکل نمادین سر برید، مردم و رسانه های ایران به حدی از شنیدن ماجرای فرودگاه جده شاکی بودند که بی بروبرگرد طارمی را ستودند و به این جوان لقب دلیر تنگستان، محبوب، مردمی و ... دادند اما حالا که چند روز از آن شادی گل گذشته و کار مهدی طارمی بازتاب گسترده ای در رسانه های خارجی داشته، برخی از خود می پرسند آیا واقعا آن مدل شادی که رگه هایی از خشونت را در دل خود داشت، لازم بود؟!

یک قرار دسته جمعی

ماجرا از رختکن ورزشگاه درفشی فر شروع شد. 48 ساعت قبل از بازی برگشت پرسپولیس و النصر، سرخپوشان قرار گذاشتند به تلافی حرکت حسن الراهب، زننده گل سوم النصر در بازی رفت، در صورت گلزنی مقابل نماینده عربستان، به شکل نمادین گردن بزنند و شادی گل شان سر بریدن باشد. در این بین ماجرای فرودگاه جده و تعرض به دو نوجوان ایرانی هم خون سرخپوشان را به جوش آورد و آنها را مصمم کرد هر طور شده به النصر گل بزنند و شادی گل الراهب را تلافی کنند.

الراهب چه کرده بود؟!

اما مگر الراهب چه کرده بود؟! مهاجم شماره 99 النصر که دقیقه 89 بازی رفت دو تیم در عربستان به میدان آمد، وقتی چند دقیقه بعد در یک ضدحمله سریع دروازه پرسپولیس را گشود، با حرکت دست کار پرسپولیس را تمام شده اعلام کرد و شادی گلش به گونه ای بود که انگار می خواهد گردن پرسپولیس را قطع کند. از آن جایی که بعد از گل دوم النصر، سرمربی این تیم با حرکت دست و بردن انگشت سمت گردن خود، به شاگردانش اشاره کرده بود با این گل سر پرسپولیس را بریدیم و کار را تمام کردیم، برای بازیکنان پرسپولیس جای تردید باقی نماند که منظور الراهب هم از شادی گلش سر بریدن بوده است.

صددرصد تحت تاثیر جو!

چنین شد که بازیکنان پرسپولیس چهارشنبه شب برای زدن گل و نمایش شادی گل شان بی تابی می کردند و حضور 100 هزار تماشاگر که به تیم های عربستانی وسواس دارند و با هر نتیجه ای کنار می آیند غیر از ناکامی مقابل تیم های سعودی،  اشتیاق آنها برای انتقام را چند برابر کرد تا این که مهدی طارمی پشت ضربه پنالتی ایستاد و به قصد تحقیر حریف، با ضربه چیپ گل پرسپولیس را زد. مهرداد کفشگری سمت نیمکت النصر رفت و مقابل سرمربی حریف که در بازی رفت سر بریده بود، شادی کرد و مهدی طارمی هم طبق قول و قرار بازیکنان پرسپولیس، به شکل نمادین سر برید.

نتیجه نفرت از پلیس های فاسد

روزنامه های ورزشی ایران فردای بازی تیتر یک یا دوی خود را به شادی طارمی اختصاص دادند و حتی روزنامه های سیاسی هم با آنها همداستان و همراه شدند. نفرت از رفتار غیر انسانی دو پلیس فاسد عربستانی در فرودگاه جده به حدی بود که همه طارمی را بابت شادی گل خشونت آمیزش ستایش کردند و هیچ کس هوش و حواس اش به این نبود که این قبیل شادی ها می تواند چهره بدی از مردم ایران در مجامع بین المللی ترسیم کند!

بازتاب بین المللی ناجور

همین اتفاق هم افتاد... در حالی که روزنامه ها و رسانه های داخلی با غرور از حرکت طارمی می گفتند و می نوشتند و او را به دلیل این که حق سعودی ها را کف دست شان گذاشت، ستایش می کردند، رسانه های خارجی نگاه مثبتی به این شادی گل نداشتند. مارکا اسپانیا مدعی شد کاش شادی گل طارمی هم مثل پنالتی چیپ اش دیدنی تر بود. بیلد نوشت شادی گلزن پرسپولیس مجازات های داعش را تداعی می کرد، خبرگزاری ایتالیا مدعی شد ایرانی ها فوتبال را با سیاست پیوند زدند و سر عربستان را به تلافی اتفاقی که در فرودگاه جده افتاده بود، بریدند، رسانه های بریتانیایی اما به دلیل وجود شبکه های فارسی زبان در انگلیس، تفسیر و تعبیر کامل تری از این اتفاق داشتند و گزارش دادند بازیکنان پرسپولیس به تلافی حرکت بازیکنان النصر شادی گل شان شبیه سر بریدن بود و این شادی دومنظوره هم به اتفاقات بازی رفت ربط داشت و هم به ماجرای فرودگاه جده!

تلاش مرموزانه و زیرپوستی

رسانه های عربی منطقه هم که از فوتبال ایران نفرت دارند، آب را برای شنا مهیا دیدند و شروع کردند به حمله های گوناگون و حتی تلاش مرموزانه ای داشتند که کنفدراسیون فوتبال آسیا این شادی را سیاسی تلقی کند و حکم به محرومیت ایران بدهد. البته برخی رسانه های عربستانی ترجیح دیدند از کنار شادی گل طارمی بی تفاوت بگذرند و اصلا این موضوع را نادیده بگیرند. آنها با استناد به این که النصر بازی رفت را 3 بر صفر برد و بازی برگشت را در تهران یک بر صفر باخت، نتیجه رقم خورده در آزادی را خوب توصیف کردند!

تو پلیسی، ما پرسپولیس!

با گذشت دو روز از این اتفاق، تازه پرسپولیسی ها یادشان آمد شاید کنفدراسیون فوتبال آسیا آنها را بابت شادی سیاسی و غیرورزشی جریمه و محروم کند. اینگونه بود کهبازیکنان پرسپولیس در مصاحبه هایی کاملا هماهنگ اعلام کردند شادی طارمی از قبل هماهنگ شده و پاسخی به شادی الراهب و سرمربی النصر بوده است اما قبل از این مصاحبه های هماهنگ،مهدی طارمی در صفحه شخصی اش در اینستاگرام نوشته بود؛ «هی فلانی اگر تو پلیسی، ما پرسپولیسیم!» همین پاسخ کوتاه و در عین حال گویا، نشان می داد شادی گل پرسپولیس به تلافی حرکت غیرانسانی و پلید پلیس های فاسد عربستانی بوده است.

تروریسم ورزشی؟! نه بابا!

در این میان مدیران باشگاه النصر هم تلاش کردند از آب گل آلود ماهی بگیرند. رییس این باشگاه وقیحانه گفت حرکت طارمی و حضور 100 هزار نفری ایرانی ها در ورزشگاه آزادی، تروریسم ورزشی بود! کاری به خزعبلات این مقام مسوول عربستانی که یا معنی تروریسم ورزشی را نمی فهمد و یا از رفتارهای زشت مقامات کشورش با کاروان های ورزشی و غیرورزشی ایران بی خبر است، نداریم اما آیا نمی شد در حضور 100 هزار تماشاگر و در روزی که با غلبه بر النصر، دل مان خنک شده بود، شادی گل قشنگ تری به نمایش می گذاشتیم تا چهره ایران در مجامع بین المللی خدشه دار نشود؟! آیا نمی شد با رفتاری دیگر عربستانی ها را شرمنده کرد؟ هرچند برخی عربستانی ها که وقاحت را به اوج رسانده اند و در حریم امن الهی به نوجوانان ایرانی تعرض می کنند، شرم و حیان می فهمند اما نباید این حقیقت را فراموش کرد که به قول خولیو ولاسکو ما ایرانی هستیم و فرهنگ داریم و با کشورهای عربی فرق می کنیم. (رجوع شود به حرف های ولاسکو در توصیف مهربانی و فرهنگ مردم ایران در گفت و گوهای متوالی اش با رسانه های آرژانتینی و ایتالیایی)

الراهب شیعه است؟

با گذشت چند روز از آن شادی گل و در حالی که آرام، آرام جو ضد عربستان و آل سعود فروکش کرده و همان هایی که طارمی را بابت سر بریدن تحسین کردند، زیرلب می گویند می شد بعد از آن گل دیدنی به گونه دیگری شادی کرد و بهانه دست آل سعود نداد که آدم های رسانه ای اش را به کار بیاندازد و به خیال خام خود چهره مردم بافرهنگ ایران را تخریب کند، خبر می رسد الراهب مهاجم شماره 99 النصر که گل سوم این تیم را به پرسپولیس زد، شیعه است و هدفش هم از آن شادی اعتراض به تصمیم سرمربی النصر که 89 دقیقه او را روی نیمکت نشاند، بود، نه حمله به پرسپولیس یا دشمنی با ایران!

این خبر هنوز به شکل رسمی تایید نشده اما هشداری است تا از این پس خیلی زود احساسی نشویم و بهانه دست دشمنان ایران ندهیم.

ندای صلح طلبی

این درست که مردم ایران از رفتارهای برخی مقامات آل سعود بیزارند و از هر گونه پیروزی ورزشی و خط و نشان کشیدن غیرورزشی مقابل عربستانی ها خوشحال می شوند اما باید یک حقیقت را مدنظر قرار داد؛ امروزه خیلی ها حرف های سیاسی شان را در میدان فوتبال می زنند و در عوض از اتفاقات فوتیالی هم برداشت سیاسی می کنند. در چنین شرایطی باید مراقب باشیم آنچه در میدان فوتبال و یا روی سکوهای هواداری رقم می خورد، در مجامع بین المللی به حساب ملت ایران و فرهنگ ایرانیان نوشته نشود. اجازه ندهیم غرب به غلط از روی این شادی های زودگذر درباره ما که مردمی صلح طلب هستیم قضاوت کند چون رسانه های عربی با نیت و قصد قبلی به همین قضاوت ها دامن می زنند.

با این همه هنوز هم مردم ایران از مهدی طارمی راضی اند. آنها می گویند جواب های هوی است!