جای خالی هیجان اجتماعی در صدا وسیما

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، مدتهاست که صدا وسیمای جمهوری اسلامی ایران دغدعه به نام هیجان بخشی به جامعه و تخلیه هیجانات شهروندان ندارد، این در حالیست که شبکه های ماهواره ای برای جذب مخاطب دقیقا از این نقطه استفاده می کنند و با تهیه برنامه هایی که مخاطب را جذب می کند نه تنها آنها را پای برنامه های خود می نشانند بلکه در برخی موارد با برنامه های هدفمند به تغییر رفتار مخاطبان خود اقدام می کنند.

این روزها شبکه نسیم به بازپخش مسابقه "سیب" مشغول است و یکبار دیگر پس از مدت‌ها این رقابت قدیمی را در معرض دید مخاطبانش قرار داده است. آنهایی که این مسابقه را یادشان است می دانند که در زمان  پخش چقدر موفق بود و به چه میزان توانست مخاطب جذب کند. در واقع مسابقه سیب یک کپی برداری موفق و خوب از مسابقات بین المللی عرصه تلویزیون بود که توانست با بومی کردن این رقابت نه تنها پیام های خوبی را به جامعه منتقل کند بلکه با تزریق هیجان مخاطبان را شیفته خود کند.این روزها نه تنها جای چنین مسابقاتی در صدا وسیما خالیست بلکه با تولید و پخش مسابقاتی که با کپی برداری ضعیف از رقابتهای خارجی روی آنتن می روند مخاطب ایرانی را که این روزها دسترسی به اصل این مسابقات دارد به تماشای شبکه های ماهواره ای ترغیب می کند.

در استانداردهای جهانی برنامه های تلویزیونی یک جایگاه ویژه و ثابتی اختصاص به پخش مسابقات جذاب و هیجان انگیز دارد. در واقع در چینش کنداکتور هفتگی یک زمان مشخص و با مدت زمان حدودا 120 دقیقه ای با جذابیت های خاص به مسابقات شهروندی اختصاص می دهند و برای جذب و حفظ مخاطب، ستاره های ورزشی و هنری محبوب را یا در قامت داور و یا به عنوان مسابقه دهنده به کار می گیرند. این اتفاق باعث می شود مخاطب در ابتدا برای دیدن توانمندی های هنرمند محبوب خود و سپس برای پیگیری رقابت مخاطب دائمی این مسابقات باشد. تقریبا شکل ضعیف این اتفاق را البته در قواره سرگرمی و با هدفگذاری خاص می توان در برنامه " خندوانه" دید. ارسال نزدیک به دو میلیون پیامک برای انتخاب برترین " خنداننده" اگر چه ناشی از یک هیجان نیست ولی نشان می دهد برای سرگرم کردن مردم حتما قرار نیست مناظره و جنگ و دعوا پخش کرد بلکه با نشان دادن یک مسابقه خوب می توان مخاطب را علاقمند کرد و پای جعبه جادویی نشاند.

این روزها مسابقات بسیار جذابی در دنیای مدیا پخش می شود، الگو برداری و بومی سازی درست می تواند همان کاری را که انجام دهد که این روزها خندوانه در حال انجام آن است و البته نشان می دهد می توان با ساخت برنامه های خوب مردم را از پای شبکه های ماهواره ای بلند کرد و پای صدا وسیمای جمهوری اسلامی نشاند. شما تصور کنید اگر مثلا مسابقه خندوانه مفصل تر و با مدت زمان بیشتر پخش می شد چقدر می توانست مخاطبان شبکه های ماهواره ای را کاهش دهد؟

تجربه موفق خندوانه و مسابقه سیب نشان می دهد مردم دنبال چیز عجیب و غریبی نیستند بلکه برنامه ای سرگرم کننده و هیجان انگیز می خواهند. در واقع پخش مسابقات ضعیف و کپی برداری های ضعیف از مسابقات خارجی در تولید این برنامه ها نه تنها مخاطب را در چند سال گذشته جذب نکرد بلکه باعث شد بسیاری از این مخاطبان به دنبال نسخه واقعی مسابقات کپی شده باشند. به همین دلیل هم کاش صدا وسیما به فکر بیافتد و به جای ساختن برنامه هایی که بیشتر به دور شدن مردم از یکدیگر منجر می شود با تهیه و تولید برنامه هایی که مردم را هم مردم را سرگرم می کنند و هم بینندگان شبکه های ماهواره ای را کاهش می دهند به حداقل وظیفه خود در قبال جامعه عمل کنند.