به گزارش خبرنگار ورزشی برنا، درک باوئرمن سرمربی 57 ساله تیم ملی بسکتبال که از آمدنش به ایران حدود 2 ماه می گذرد؛ همه بازیکنان و مسئولین تیم ملی را چه از لحاظ اخلاقی و چه از لحاظ فنی مجذوب خود کرده است. او خلاف چیزی که ما ایرانی ها از آلمانی ها سراغ داریم و آن ها را انسان هایی خشک و جدی می دانیم؛ خیلی خوش قلب و مهربان است و در مصاحبه ی مفصلی که با او داشتیم مهر تاییدی بر این ادعا زده شد. در این گفتگو، او از بسکتبال ایران و شانس ما برای قهرمانی در جام ملت های آسیا تا نظرش درباره مردم ایران و غذای مورد علاقه اش صحبت کرد.
*سوال نخست من درباره بازدید وزیر ورزش کشور ما از آخرین تمرین تیم ملی بسکتبال است و اینکه مراسم را چه طور دیدید؟
آمدن دکتر گودرزی به محل تمرین ما اتفاق بسیار زیبا و خوشایندی بود. ما تمرینات خیلی سخت و دشواری را پشت سر گذاشته بودیم و حضور ایشان و حمایتی که از ما داشتند به بچه های تیم ملی قوت قلب داد و اثبات کرد دولتمردان پشت تیم بسکتبال هستند. در مجموع روز فوق العاده ای بود.
*تیم ما از دو ماه پیش زیر نظر شما خودش را به صورت جدی برای مسابقات جام ملت های آسیا و کسب سهمیه المپیک ریو آماده می کند. می خواهم نظر شما را در آستانه آغاز این رقابت ها، درباره میزان شانس ما جهت گرفتن سهمیه و مقام قهرمانی بدانم؟
ما برای حضور در این مسابقات همه کار انجام داده ایم. بازیکنان، هر چه در توانشان بوده انجام داده اند و به سختی تمرین کردند. همکاران من کار آن ها را به دقت زیر نظر داشته اند. اما نمی توان به قطعیت درباره قهرمانی صحبت کرد. حریفان ما هم کار کرده اند و از قدرت بالایی برخوردارند. چین، ژاپن، فیلیپین، کره جنوبی، لبنان و ... تیم های خیلی خوبی هستند. این را اضافه کنید که مسابقات هم در چین به انجام می رسد. با این وضعیت بچه های ما باید تمام تلاش خود را انجام دهند و سعی کنند خود را تا پایان مسابقات سالم نگه دارند و در دفاع عملکرد بهتری داشته باشند. در هر حال من معتقدم شانس بسیار خوبی برای قهرمانی در جام ملت های آسیا داریم و به همین ترتیب شانس بالایی برای رسیدن به المپیک ریو خواهیم داشت.
*بعد از گذشتن حدود دو ماه از حضور شما در ایران می توان این سوال را پرسید که نظر شما درباره بسکتبال ایران چیست؟
کیفیت بسکتبال ایران فراتر از حد تصور من بود. نه تنها این 12 بازیکن، بلکه از همان ابتدا که 26 بازیکن به اردوی تیم ملی دعوت شدند؛ متوجه شدم ایران بسکتبالیستهای خیلی خوب و با استعدادی دارد و هر کدام از آن ها برای موفقیت یک تیم کافی هستند. کشور شما 80 میلیون جمعیت دارد و اگر استعدادهای آن دیده شوند؛ حرف های زیادی برای گفتن خواهید داشت. پتانسیل بازیکنان و فدراسیون شما خیلی بالاست و این برای من خیلی خوشحال کننده است.
*در مسابقات پیش رو ما باید تقریبا هر روز با حریفان قدرتمندمان رقابت کنیم. در آستانه آغاز این رقابت ها میزان آمادگی بدنی بچه های تیم ملی چگونه است؟
ما در جام ملت های آسیا با تیم هایی بازی می کنیم که هر کدام سبک بازی خاص خودشان را دارند. به همین خاطر، ما در این مدت به شدت روی کارهای هوازی و غیر هوازی بچه ها کار کردیم. آن ها، هم زیاد وزنه زده اند و هم خیلی دویده اند. در کنار آن تمرینات بسیار سختی را هم پشت سر گذاشته اند و گمان می کنم در شرایط خیلی خوبی قرار داریم. این را هم در نظر بگیرید که ما در مسابقات جام ویلیام جونز، 8 بازی در 8 روز انجام دادیم و در آخرین بازی که مقابل تیم روسیه انجام دادیم؛ نمایش خوب و قابل قبولی از خود به جای گذاشتیم.
*یکی از مهم ترین نگرانی های جامعه بسکتبال، بحث مصدومیت صمد نیکخواه بهرامی بود. از آخرین وضعیت صمد بگویید؟
می خواهم یک نکته جالب را در مورد صمد به شما بگویم. او یکی از بهترین بازیکنانی است که در 25 سال زمان مربیگریم دیده ام. او خیلی سخت کوش است و خیلی اوقات بعد از پایان تمرین، به صورت فردی کار می کند. او یک سه امتیازی زن بسیار ماهر است که می تواند هر لحظه برای حریفان مشکل ساز شود. خیلی خوشحالم که او در تیم من جای دارد. صمد هر کاری که از دستش برمی آمد را انجام داد؛ تا بتواند با بالاترین آمادگی به جام ملت ها برود. فقط می توانم به چیزهای خوب در مورد کاپیتان تیمم اشاره کنم.
*کمی از بسکتبال فاصله بگیریم. متاسفانه خارج از کشور ما، تبلیغات خوبی از ایران نمی شود. نظر شما درباره کشور ما پیش از آمدنتان و حالا که حدود دو ماه از ورودتان گذشته، چیست؟
من یک جوان 20 ساله نیستم که به تبلیغات رسانه ها توجه کنم. من 57 سال سن دارم و خوب و بد را از هم تشخیص می دهم. به کشورهای زیادی سفر کرده ام و در این مدت متوجه شده ام که تا خودتان در شرایط قرار نگیرید، نمی توانید قضاوت خوب یا بد داشته باشید. به اضافه، من قبل از اینکه به ایران بیایم از چند تن از دوستانم که به کشور شما آمده بودند؛ سوالاتی پرسیدم و همه آن ها چیزهای خوبی از اینجا به من گفتند. از خونگرمی مردم ایران تا زیبایی های طبیعی این کشور.و من هم نگران هیچ چیز نبودم و از چیزی نمی ترسیدم. و حالا که در ایران هستم به این نکته پی برده ام که همه حرف ها در مورد شما درست بوده است. مردم ایران فوق العاده هستند و رسانه ها و فدراسیون هم در یک محیط دوستانه کار خود را به خوبی انجام می دهند. از انتخاب خودم اصلا پشیمان نیستم.
*تیم ملی والیبال ایران در جام جهانی حضور دارد. نظرتان در مورد این تیم چیست؟
بازی های تیم والیبال ایران را مشاهده می کنم. اعتقاد دارم تیم ملی والیبال ایران جزو بهترین تیم های جهان است. آن ها به واسطه مربی خوبی که در سالیان گذشته داشته اند؛ به پیشرفت های خوبی در این رشته رسیده اند و حالا با سرمربی جوان خود نتایج خوبی گرفته اند. در بازی مقابل آمریکا، بازی خوبی از ایران دیدم و به نظرم آن ها می توانند به جایگاه بهتری برسند.
*نظرتان در مورد غذاهای ایرانی چیست؟
غذاهای شما فوق العاده هستند. جوجه کباب و نان شما لذیذ ترین چیزهایی است که در اینجا خورده ام. نان شما با نانی که ما در آلمان می خوریم، متفاوت است و طعم خاصی دارد. وزن من در این دو ماه زیاد شده و خیلی دوست دارم رژیم بگیرم اما غذهای چرب و خوشمزه شما به من این اجازه را نمی دهد!
*تیکه کلام یا حرف خاصی از زبان ما یاد گرفته اید؟
به خاطر اینکه مدت کوتاهی است که در ایران به سر می برم؛ هنوز چیزهای زیادی یاد نگرفته ام؛ اما کلمه هایی مثل "سلام" و "مرسی" چیزهایی هستند که تاکنون آموخته ام.
*تیم ملی شما در جام جهانی 2014 قهرمان جهان شد. می دانم که در نوجوانی فوتبال بازی می کردید. در حال حاضر رابطه شما با فوتبال چگونه است؟
عاشق فوتبال هستم ولی به دلیل کمبود وقت، بعضی اوقات از طریق تلویزیون می توانم آن را پیگیری کنم. معمولا بازی های تیم ملی آلمان و همچنین رقابت های لیگ قهرمانان اروپا را می بینم. من تا 14 سالگی فوتبال بازی می کردم و بعد از آن به بسکتبال روی آوردم. مدتی در تیم بسکتبال بایرن مونیخ که در فوتبال، صاحب عناوین قهرمانی زیاد است کار کرده ام.
*گویا با کارلوس کی روش هم دیداری داشته اید؟
یک بار همدیگر را دیدیم که به علت کمبود وقت نتوانتسیم باهم مفصل صحبت کنیم.
طرفدار کدام تیم هستید؟
پدر من طرفدار تیم مونشن گلادباخ بود و از من هم می خواست که این را دوست داشته باشم. در سن 57 سالگی طرفدار تیم خاصی نیستم ولی به دلیل اینکه مدتی در بایرن مونیخ کار کردم و بازیکنانی چون باستین شوان اشتایگر، که یکی از طرفداران پر و پا قرص بسکتبال هم هست در آن بازی می کرده؛ این تیم را دوست دارم. در ضمن یوپ هاینکس، سرمربی سابق این تیم از دوستان خوب من به شمار می رفت.
*به نظر شما کار درستی بود که گواردیولا جای یوپ هاینکس را گرفت؟
یوپ، خارج از اینکه مربی بسیار خوبی باشد؛ انسان فوق العاده قابل احترامی هم به شمار می رفت. اما تا آن جا که می دانم او قصد بازنشستگی داشت و گواردیولا یک جایگزین خیلی خوب برای او به شمار می رفت.
*صحبت پایانی شما با مردم ایران و عاشقان بسکتبال...
می دانم که مردم ایران عاشق بسکتبال هستند. همچنین اطلاع دارم که آن ها رشته هایی چون فوتبال، کشتی و والیبال را هم خیلی دوست دارند. می خواهم ملت ایران بدانند که بچه های تیم ملی بسکتبال در چین هر کاری می کنند تا دل آن ها را شاد کنند. جاده بسیار سختی پیش رو ماست اما تنها هدف ما آوردن جام از چین به ایران است.