دردنیای مجازی نمی توان کسی را ممنوع الکار کرد

این ترانه سرا با بیان این مطلب، به خبرنگار موسیقی برناگفت: پیش از اینها ترانه های زیرزمینی بسیاری می‌شنیدیم، اما حالا فضا مقداری بازتر شده است و به جوانها اجازه داده شده تا دست از زیرزمینی بودن بردارند. این نگاه، فرصتی است تا کسانی که به صورت تک تراک کارمی کنند نیز بتوانند خودی نشان بدهند و خود را به عرصه موسیقی و اهالی آن اثبات کنند.

وی درخصوص ورود جوانها به عرصه موسیقی، با یک تک قطعه گفت: من این حرکت را مثبت می‌دانم. درست است که در چنین روندی ضعف‌هایی نیز دیده می‌شود اما درکل فرصت مناسبی برای دیده شدن و حتی احیاکردن است. البته بهتر و محکم تر از اینها می توان کار کرد ولی به طور کلی این اتفاق خوشایندی است. اخیرا نیز به همه اجازه انتشار سه قطعه مجاز در طول سال داده می‌شود، تا بتوانندکارهای خود را به گوش مخاطبان خودبرسانند.

وی با اشاره به اینکه چنین حرکتی ، حرکتی بسیارسازنده است، گفت:دنیای مجازی و اینترنت ، دنیای آزادی است و نمی توان در آن کسی را محدود و یاغیرمجازوممنوع الکار کرد. هر کسی هر ترانه ای دوست داشته باشد و از دستش بربیاید را واگذار می کند ویاخودش می خواند. چنین محیط آزادی که دردنیای مجازی وجود دارد، از طرفی آسیب جدی به این عرصه می‌زند که به هیچ و جه و باهیچ چیز قابل جبران و بازگشت نیست. مسلما این صدمه هم به موسیقی، هم به ترانه سرا و هم به خواننده زده می‌شود.چرا که عملا کاری عبث و بیهوده دارد انجام می شود.

بهمنی افزود:مهمترین لطمه را ادبیات می خورد. کسانی که ریشه ادبیات ایران درجهان را نمی شناسند، با شنیدن ترانه های بی سرو ته فکر می کنند ادبیات ما اینگونه است و آبروی ادبیات ایران درجهان می رود. برای همین من می گویم انتشار سه اثر در سال به صورت مجاز کاری پسندیده و خوب است چرا که با درنظرگفتن فن ترانه نویسی،ملودی، تنظیم ، میکس و ... آثار کارشناسی و منتشر می‌شوند. کسانی هم که نمی خواهند به صورت زیرزمینی کار کنند، این فرصت را دارند که بتوانند کارهای خود را به صورت مجاز به روی زمین بفرستند