انتقادات سازنده برای ما ارزشمند است/ به مسیر سبز پیش رویمان باور داریم

به گزارش سرویس ورزشی برنا در یک هفته ای که از بازگشت تیم ملی وزنه برداری از هیوستون می گذرد کارشناسان زیادی درباره عملکرد تیم صحبت کردند. بی تردید در این مجموعه (تیم جدید مدیریتی وزنه برداری) این یک حسن ویژه محسوب می شود که در نقد برای همه باز است چه آنها که با این تیف فکری همراه و همسو هستند و چه آنها که با ما در راه خدمت به اهالی فهیم پولاد سرد هم عقیده نیستند. بی شک درهای نقد منصفانه فارغ از حب و بغض های دنیوی به روی همگان باز است؛ آنقدر باز که حتی محمدحسین برخواه، سرمربی تیم ملی نوجوانان با وجود آنکه عضوی از این فدراسیون است آزادانه و بدون سانسورهای معمول در فدراسیون های ورزشی به انتقاد از عملکرد فنی تیم ملی بزرگسالان در رقابتهای جهانی و یا سایرمواردی که او به آنها نقد دارد می پردازد! با این حال وقتی نقد از دایره انصاف خارج شود، مطمئنا سکوت کردن هم جایز نیست. آنچه در ادامه می آید گریزی است به برخی از همین نقدهای غیر منصفانه، که بیشتربه نظر می رسد از سر حب و بغض است تا انتقاد از سر دوستی و برای تقویت نقاط ضعف این مجموعه.

جواد خوشدل مربی پیشین تیم ملی در گفت وگویی مفصل  با یکی از خبرگزاری های رسمی کشور، با مایوسانه  قلمداد کردن نتایج تیم ملی در آمریکا عنوان کرده فدراسیون در نظر دارد تا 4 سال آینده تمام ناکامی‌ها را به گردن مدیریت قبل بیاندازد!

برهمین مبنا ابتدا باید دید تعریف از نتایج مایوس کننده تیم ملی در آمریکا چیست؟ اگر صرفا بخواهیم براساس جدول رده بندی عملکرد تیم ملی را نقد کنیم یا اصطلاحا آماری درباره این تیم قضاوت کنیم باید گفت بله! نتایج به دست آمده  از نظر مدیریت فدراسیون و حتی خود کادرفنی هم در این دوره خیلی چنگی به دل نمی زند. اما آیا کسی می تواند اتفاقات غیرقابل پیش بینی و تلخ منتهی به رقابتهای جهانی  امریکا را که دست کادرفنی و فدراسیون وزنه برداری را برای درخشش در دوئل جهانی بست را کتمان کند؟ سوای نقش بی چون و چرای مدیریت قبلی فدراسیون در بازنشسته اعلام کردن سهراب مرادی که باعث شد یک طلای مسلم از تیم ملی گرفته شود؛ آسیب دیدگی بهداد سلیمی و سعید محمدپور، دو چهره کلیدی و تاثیرگذار وزنه برداری ایران  هم شوک غیر قابل جبرانی برای تیم ملی وزنه برداری ایران بود. چنان که این شوک تلخ  ضربه مهلکی به کل تیم وارد کرد که حتی بازتاب آن در عرصه بین المللی  خوشحالی را برای برخی از تیم های رقیب در دوئل جهانی به همراه داشت.

*برهمین اساس بد نیست تا ما نیز سوالاتی را از دوستان بزرگوار و منتقد که پس ازکسب این نتایج تیغ تیز انتقاد غیرمنصفانه را روی شاهرگ فدراسیون وزنه برداری قرار دادند، داشته باشیم.

***

آقای خوشدل! شما بعد از رقابتهای جهانی 2011 به اردوی تیم ملی دعوت شدید و باوجود زحماتی که برای این تیم در راه آماده سازی المپیک لندن کشیدید حتی نتوانستید تیم ملی را در المپیک 2012 لندن همراهی کنید. اما سئوال اصلی اینجاست؛ اگر در آن برهه (یک ماه قبل از المپیک) خدای ناکرده ستاره هایی نظیر بهداد سلیمی، سجاد انوشیروانی یا کیانوش رستمی دچار آسیب دیدگی ناگهانی و غیر قابل پیش بینی می شدند، چه اتفاقی برای وزنه برداری ایران در آن برهه رخ می داد؟ آیا غیر از این بود که تیم ملی در المپیک نتیجه نمی گرفت؟! در آن صورت آیا خود شما می پذیرفتید اگر کارشناسی مثل الان شما در نقد خود؛ نتایج تیم ملی را مایوس کننده قلمداد می کرد و زحمات و رنج های شبانه روزی که پای آن تیم هزینه شده بود را نمی دید؟ مطمئنا این انصاف نیست که در این برهه کوتاه  شش ،هفت ماهه که علی مرادی سکان هدایت فدراسیون وزنه برداری را در دست گرفته شما که شاگرد او به حساب می آیید و خودتان با چم و خم های مدیریتی وی کاملا آشنا هستید فقط نیمه خالی لیوان را در این مدت کوتاه ببینید.اما آن همه ضعف های جورواجو که در دوره قبلی بلای جان وزنه برداری ایران شده بود را نادیده بگیرید.درنهایت هم خیلی راحت با عبوراز آن همه کم وکاستی ها که خودتان هم بعد از کناررفتن از کادرفنی وقت معترضش بودید با نقد تند و غیر منصفانه نتایج تیم ملی در سال 2015 تاکید کنید که علی مرادی تا پایان دوره 4 ساله اش می خواهد همه کاستی ها را گردن مدیریت قبلی بیاندازد! درحالی که مطمئنا با شناختی که از شما داریم خودتان نیک می دانید که مشکلات و مصائب امروز وزنه برداری ماحصل ندانم کاری های مدیریتی و سهل انگاری های دانسته ای است که مدیریت قبلی این مجموعه برآن روا کرده است. پس نتایج و شرایط امروزوزنه برداری حاصل چیزی بوده که در سال های گذشته دراین رشته پی ریزی شده است . بنابراین  نمی شود مصائب ریز و درشت قبل را ندید و با چشم بسته به سمت جلو حرکت کرد.

***

بهمن زارع  سرمربی پیشین تیم ملی وزنه برداری دیگر منتقد عملکرد تیم ملی در جهانی آمریکا بود.وی در اظهارنظری جالب  عنوان کرده «علی مرادی وزنه برداری را به حاشیه برد!»

آقای زارع! ابتدا باید از زحمات شما در رقابتهای جهانی 2014 تشکرد کرد. در کسب 5 سهمیه المپیک 2016 شما نیز به عنوان سرمربی تیم ملی در رقابتهای جهانی قزاقستان نقش داشتید. اما به راستی شما از کدام حاشیه حرف می زنید؟ حاشیه در وزنه برداری زمانی در اوج خودش قرار داشت که 5 قهرمان المپیکی ما بعد از درخشش در بازی های المپیک 2012 لندن؛ سالنی برای تمرین کردن نداشتند اما فردی در فدراسیون نبود که به فریاد آنها برسد! حاشیه آن زمان در اوج خودش قرار داشت که حسین رضازاده، در فدراسیون وزنه برداری خودش بود و خودش. نه دبیری، نه نایب رئیسی، نه هیات رئیسه ای و نه کوچکترین خرد جمعی. حاشیه آن زمان در وزنه برداری اوج گرفت که درهای فدراسیون به روی خانواده وزنه برداری  و بزرگان و اسطوره هایی همچون محمد نصیری بسته شده بود و با هیچ کلیدی هم باز نمی شد چون کلید دارفدراسیون در آن برهه رضازاده بود و مشاورینش هم شما بزرگواران بودید. آن زمان که کمیته های فدراسیون یکی پس از دیگری تعطیل شدند تا حقوق کمتری  سرسفره مزد بگیران  و خانواده کم توقع این مجموعه پرداخت شود چرا شما ورود نکردید و مدافع حق و حقوق این افراد نبودید؟! آن زمان که رضازاده، پیشکسوت ارزنده ای چون میررسول رئیسی را به شکل توهین آمیزی از فدراسیون اخراج کرد تا به اصطلاح درب کمیته پیشکسوتان را تخته کند چرا شما مداخله نکردید و مدعی نشدید که چرا این همه حاشیه های تلخ و جورواجور از وزنه برداری رخت بر نمی بندد؟! آیا آن زمان هم علی مرادی برای وزنه برداری حاشیه سازی می کرد جناب آقای زارع ؟! هم شما می دانید و هم ما که مواردی از این دست در فدراسیون قبلی زیاد بود که حتی اگر بخواهیم  به قول شما از آنها چشم پوشی هم کنیم وجدان بیدار اهالی وزنه برداری این اجازه نمی دهد.

آقای زارع! در همین مصاحبه اخیر اشاره داشتید به ضعف فدراسیون جدید در روابط بین الملل که در نوع خودش جالب است! مدیریت قبلی پنج سال در مجامع بین المللی حضور داشت بدون آنکه حتی به اندازه یک جمله در جریان بحث های مطرح شده در کنگره های فدراسیون جهانی و آسیایی قرار بگیرد ؛ بدون آنکه حتی یک بار برای گرفتن میزبانی از فدراسیون جهانی تلاش کند. شاید آن زمان همتی بود، اما دیپلماسی بین المللی نبود. افسوس ودریغ از سواد برقراری ارتباط با دنیا. شما دریک چنین فدراسیونی کار کردید اما هیچ گاه از ضعف آن در روابط بین الملل حرفی نزدید. حال در شرایطی که فدراسیون جدید برای نخستین بارضمن بازپس گیری تورنمنت از دست رفته وزنه برداری ایران و اخذ یک  میزبانی مهم بین المللی موفق شد گامی بزرگتر در راه دیپلماسی بین المللی برداشته و ضمن اخذ مجوز برگزاری جام فجراین جام را بعنوان تورنمنت گزینشی المپیک 2016 ریو برای وزنه برداری و ورزش ایران به ارمغان بیاورد شما اعتقاد دارید روابط بین الملل مدیریت حال حاضر وزنه برداری ایران ضعیف است؟! یا اینکه در بحث سهراب مرادی  که مدیریت قبلی با ضعفی که در برقراری ارتباط بین المللی داشت مسبب اصلی وقوعش بودرا این مجموعه (یعنی علی مرادی و ارتباطات قوی بین المللی اش در دنیای پولاد سرد) به سرانجام رساند تا این جوان آینده اش برباد نرفته وبا ندانم کاری مدیریت قبلی تباه نشود را شما بعنوان دیپلماسی وروابط بین المللی قوی در این مجموعه قبول ندارید؟

****

به هرروی  برخلاف گذشته، سیاست فدراسیون جدید وزنه برداری هرگز دامن زدن به حواشی نیست. کما اینکه این موضوع کاملا درنوع تعامل این مجموعه با دنیای بیرونی خود از ابتداء شروع به کار مشهود و شفاف است. انتقادها تا جایی که به پیشرفت وزنه برداری کمک کند، برای ما ارزشمند است. سوای بدشانسی هایی که در مسابقه اخیر گریبان تیم ملی وزنه برداری را گرفت، قطعا ایراداتی هم وجود داشته که سعی داریم با همفکری همه دوستان و منتقدانی که خود را دلسوز وزنه برداری می دانند مرتفعش کنیم. همانطور که وزیر محترم ورزش و جوانان در هفتاد و سومین نشست شورای معاونان وزارت ورزش عنوان کرد، انسجام، همدلی و وحدت خوبی در رشته وزنه برداری ایجاد شده و از همین امروز باید برای کسب نتایج بهتر در المپیک 2016 ریو گام برداشت.

عوامل اجرایی فدراسیون وزنه برداری به سرانجام و عاقبت برنامه ای که برای اعتلای وزنه برداری کشور در دستور کار خود قرار داده باور دارد و با همراهی خانواده بزرگ وزنه برداری کشور با اراده و انگیزه ای بیشتر، در این مسیر قدم گام برمی دارد ان شالله.