نتیجه غفلت هیات مدیره؛ استقلال تیم من ها!

به گزارش سرویس ورزشی برنا، علیرضا رمضانی یک پنالتی را خراب کرد تا همه چیز بر سر او خراب شود. کسی نمی تواند به آرش برهانی حرفی بزند چرا که او از بزرگان تیم است و هرچقدر هم توپ خراب کند کسی از او انتقاد نمی کندحتی اگر در دقیقه120 گل قهرمانی را به ثمر نرساند! اما رمضانی جوان کم سروصدایی است. می شود همه چیز را به گردن او انداخت تا همه فراموش کنند  استقلال روی اشتباه مسلم چه کسی گل خورد! کاپیتانی که سالهاست درون دروازه ایستاده و ادعای "نامبروان" بودن در ایران را دارد، 5ضربه پنالتی را در خلاف جهت پرید و کسی نباید از او بپرسد چرا حتی یک ضربه را درست تشخیص ندادی که اگر جوان تیم دچار استرس شد، تیم ضربه نخورد.

اینها را داشته باشید تا شما را به نزدیک دوماه قبل ببریم. در شهر مونیخ یونتوس 2بر0 از بایرن جلو افتاد و تا لحظات پایانی بازی با یک دفاع ایتالیایی تمام حملات آلمانی ها را تحمل کرد اما یک اشتباه از پاتریس اورا باعث شد یووه از ورود به جمع 4تیم برتر قاره سبز باز بماند. احتمالا باید انتظار داشته باشیم که  جی جی بوفون به آلگری و اورا حمله کند و آن ها را مورد عتاب قرار دهد. اما این طور نیست. حقیقتا فقط در ایران این رفتارها دیده می شود. در فوتبال روز دنیا یک بازیکن هرچه بزرگتر می شود، روحش هم بزرگتر می شود و بیشتر خلق و خوی پهلوانی به خود می گیرد. آن ها پهلوان ندارند اما قهرمانانشان به آنچه که ما سالهاست شعارش را می دهیم خیلی خوب عمل می کنند.

واقعا سیدمهدی رحمتی کیست که به سرمربی تیم حمله می کند و اورا تحقیر می کند؟ هرچقدر هم مظلومی ضعیف بوده، باید جایگاهش حفظ شود. آیا رونالدو هم با بنیتز همین برخوردها را داشت؟ آیا کاپیتان تیم نباید به برزای و رمضانی احترام به بزرگتر و حفظ جایگاه ها را یاد دهد؟ او کاپیتان است اما روحیه یک جوان آینده دار را خراب می کند تا ضعف و عملکرد ضعیفش در سایه حاشیه ها گم شود.

استقلال تهران که زمانی مردان بزرگی چون علی جباری، جواد زرینچه و حتی علیرضا منصوریان را به عنوان کاپیتان در اختیار داشت حالا خودخواه ترین و ازخودراضی ترین بازیکن لیگ برتر را به عنوان کاپیتان در اختیار دارد! سیدمهدی رحمتی همیشه حاشیه هایش را به تیم تزریق کرده و هیچ گاه نتوانسته تیم را در آرامش قرار دهد. نمونه بارز حاشیه سازی های او جنگ لفظی با استاد جنگ های روانی(امیرقلعه نویی) در یک بازی مرگ و زندگی است. حقیقتا او برای کاپیتانی تیم پرافتخار تهران خیلی کوچک است با اینکه خودش ادعای بزرگ بودن در ایران دارد.

اما موضوع فقط به رحمتی ختم نمی شود!از سوی دیگر فرهاد مجیدی با ناز و منت اعلام می کند که فعلا قصدمربیگری در استقلال را ندارم! این بازیکن که او هم ادعای بزرگیش سقف فوتبال ما را خراب کرده، در یک چشم به هم زدن استقلال را نابود کرد و باعث شد این تیم سالها در حاشیه فروبرود و حالا قصد دارد یهویی مربی استقلال شود تا شاید بتواند در ناکام گذاشتن استقلال و هوادارانش هت تریک کند و این تیم را به دسته یک بفرستد!

حال سوال این است که مدیران استقلال ملاحظه چه چیزی را می کنند که اعتبار یک باشگاه ریشه ای که ویترین فوتبال باشگاهی ما حداقل در قاره خودمان است این چنین زیر سایه بازیکنان قرار می گیرد؟

هواداران این تیم تا به کی باید شاهد تحقیر نام استقلال توسط بازیکنانی باشد که بیش از مسائل  فنی در امور حاشیه ای تبحر دارند؟ آیا وقت آن نرسیده که مدیران این تیم بی ثباتی و هرج و مرج را از بین ببرند؟ در استقلال هیچ چیز برسر جای خودش نیست. یک بازیکن وظیفه اش تمرین کردن و بازی کردن است اما در ایران آنقدر آن ها را بزرگ می کنیم که نه تنها به خدا هم پاسخگو نیستند بلکه از همه طلبکار هم می شوند. آنقدر بزرگ می شوند که دیگر نمی توان آن ها را کنترل کرد و این یعنی فساد در فوتبال! کافی است برای خنثی کردن توجیهات و بهانه ها به رفتار کریستین رونالدو و لئو مسی دو ابرفوتبالیست تاریخ فوتبال دنیا دقت کنیم. حتی یک مورد از دخالت در امور اجرایی باشگاه، دخالت در کار کادر فنی یا حتی مصاحبه علیه سرمربی از آن ها دیده نمی شود چرا که آن ها ورزشکارند و علاوه بر حفظ روحیه ورزشکاری به حدود و جایگاه ها پایبندند. شدیدترین اعتراض رونالدو به رافا بنیتز نگاه معنی دار و تکان دادن سر بود در حالیکه درون مستطیل سبز از جانش مایه میگذاشت و از هیچ تلاشی دریغ نمی کرد اما در ایران...

بهتر است مدیران استقلال به جای جذب بازیکنان نامدار و مشهور لیگ برتر از تیم امید استقلال استفاده کنند اما نظم و ثبات را در این باشگاه نهادینه کنند. استقلال به بازیکن و فوتبالیست احتیاج دارد نه اسامی که خودشان را از نام استقلال بالاتر می دانند. تمام این افراد به واسطه حضور در استقلال بزرگ شده اند و حالا فراموش کرده اند که درکجا قرار دارند و وظایفشان چیست.