داستان‌سرایی، مُدِ زشت جامعه

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری برنا، شایعه پیشنهاد دختر والیبالیست کشور قزاقستان به میلاد عبادی پور، والیبالیست تیم ملی، اولین و آخرین داستان در مورد چهره‌های ورزشی کشورمان نیست.

این شایعه در حالی منتشر شده که انتشار دهنده آن حتی نام این والیبالیست را هم نمی‌دانست ولی این خبر زرد در جامعه دهان به دهان می‌گردد بدون اینکه سند و منبعی برای آن ذکر شود!

جالب اینجاست که انتشار دهنده این خبر حتی اطلاع نداشته عبادی پور به تازگی ازدواج کرده و بنابراین یا واکنشی در این مورد نشان نخواهد داد یا خیلی تند این ماجرا را تکذیب می کند. شاید هم فرد یا افراد منتشر کننده از ازدواج جوان والیبالیست کشورمان مطلع بوده‌اند و در اینصورت کار زشت آنها جنبه‌ کثیف هم به خود گرفته است و چه بسا این داستان خیالی باعث اختلاف در زندگی تازه تشکیل شده عبادی پور شود!

تنها چند ساعت از انتشار این خبر گذشت که متوجه شدیم افکار بیمار و بیکار  جامعه در مورد کیانوش رستمی، اولین مدال آور ایران در ریو، نیز داستان زرد خودشان را بافتند! تبریک وزنه بردار ایتالیایی (که برخی او را انگلیسی معرفی کردند) به رستمی به خاطر قهرمانی و رکوردشکنی او، به پیشنهاد ازدواج تعبیر شد تا ورزشکاری که برای ما افتخار آفرینی کرده، خیلی زود توسط خودمان وارد حاشیه شود!

الته وقتی مجری اعزامی به برزیل جلوتر از خیرگزاری‌های داخلی خبر درگذشت همکار خود را روی آنتن زنده پخش می‌کند نباید خیلی هم برای مان عجیب باشد که افراد بیکار در جامعه دست به چنین شایعه پراکنی یا بهتر بگوئیم دروغ بافی‌هایی بپردازند.

اما این مسئله عجیب است که چرا مردم از این شایعات استقبال می‌کنند؟ گویی آنها منتظرند خبر زردی در مورد شخصی منتشر شود تا در گوشه گوشه این کشور در موردش قضاوت و رای صادر کنند!

بدون اینکه کوچکترین زحمتی برای دانستن حقیقی با دروغی بودن خبرها به خود بدهیم، آنها را قبول و پخش می‌کنیم تا افراد را خیلی راحت به دردسر بیندازیم. شاید برای مان مهم نباشد که فرد موردنظر ممکن است با این خبر دچار زحمت شود و زندگی شخصی اش وارد تلخی و سختی گردد.

امروز به راحتی در مورد چهره‌ها شایعه درست می‌شود و ما نیز به راحتی به آن دامن می‌زنیم بدون اینکه لحظه‌ای فکر کنیم، ممکن است فرا روزی برای خود ما هم چنین اتفاقی بیفتد و ما نیز در دام شایعات گیر بیفتیم.

پس بیائیم به نوبه خود جلوی این عادت زشت را در جامعه بگیریم تا حداقل زندگی خودمان از گزندها و آسیب ها در آینده در امان بماند.