از لحاظ آب و هوایی و جغرافیایی، انسانها در خشکی هایی که به خط استوا نزدیکتر بوده، می توانستند زندگی کنند و زنده بمانند.
۲۰ هزار سال پیش، بیشترین قسمتهای شمال و مرکز ایران، دریا بوده است.به همین دلیل تمدنهای بسیار قدیمی، بیشتر در قسمتهای جنوبی فلات ایران می توانستند شکل بگیرند. مصداق بارز آن، نشانه های تمدنهای قدیمی در شهر سوخته در کرمان و چغازنبیل و شوش می باشد.
ادامه مطلب را اینجا بخوانید.