مرگ تدریجی یک آوار

به گزارش خبرنگار حوادث خبرگزاری برنا، چندیست که سکونتگاه های بدون ساکن پناهگاهی برای آسیب دیدگان تیره روزی است که به دلیل اعتیاد یا بی خانمانی خانه خود را رها کرده و این خانه‌های فرسوده را محلی برای زندگی خود قرار دادند. شاید شما هم تاکنون صحنه‌های بسیاری از جولان معتادان در خرابه‌ها و دخمه‌های شهر دیده اید، جدا از گسترش این پدیده ناهنجار اجتماعی، مساله مهم‌تری هم وجود دارد و آن ناایمن بودن این املاک و خطری است که ساکنان این بافت‌های فرسوده را تهدید می‌کند.

دیوار برخی از این خانه‌ها با دیوار مدارس مماس است و نگرانی‌هایی را برای والدین به‌وجود می‌آورد؛ چرا که اخیرا نیز از سوی سخنگوی سازمان آتش‌نشانی تهران خبرهایی دریافت می‌شود مبنی بر فروریختن خانه‌های فرسوده و زیر آوارماندن ساکنان آن؛ حادثه‌هایی که اگر به موقع جلوگیری شود و راهکاری برای آن اندیشیده شود، باری مضاعف را از دوش آتش‌نشان‌ها برمی‌دارد.

برخی از این خانه‌ها مالک ندارند، یا مالک آن از دنیا رفته یا فرزندان بر سر انحصار وراثت به توافق نرسیده وخانه را رها کرده‌اند؛ اما اگر حادثه‌ای رخ دهد نیز این مالکان مسئول هستند.

آماری از املاک فرسوده در دست نیست

سید مهدی میرنظامی، مدیر کل دفتر ریاست، روابط عمومی و امور بین الملل سازمان ثبت اسناد کشور در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری برنا، گفت: برخی از خانه‌ها فاقد سند هستند، از این رو نمی‌توان تعیین کرد که چه تعداد از این خانه ها فرسوده است و چه تعداد مالک ندارد.

وی با بیان اینکه برخی از این املاک سند رسمی ندارند و به صورت قولنامه‌ای در دست مالکان قرار دارند، افزود: افراد با ورود به سامانه تعیین تکلیف اراضی و سامانه صدور سند مالکیت برای ثبت سند خود اقدام کنند.

معضل خانه‌های خالی از سکنه

تنهایی خانه‌های فرسوده این شهر را شب‌ها سایه بی‌پناهان و کارتن خواب‌هایی پر می‌کنند که این روزها سرجهازی بافت فرسوده شده‌اند. این‌خانه‌ها مامنی شده‌اند برای بی پناهان و با ستون های سست، امنیت و آسایش را از مالکان خانه‌های کناری گرفته‌اند.

وجود بیش از 2.5 میلیون خانه خالی در کشور

 مهدی روانشادنیا، عضو هیات نظام مهندسی ایران در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری برنا گفت: بحث ساختمان در کشور با مشکل بسیار جدی مواجه است؛ چرا که 24 میلیون خانوار در کشور وجود دارد و بیش از 25 میلیون خانه قابل بهره‌برداری است.

وی افزود با بیان اینکه حدود دو و نیم میلیون واحد مسکونی خالی از سکنه در کشور وجود دارد؛ عنوان کرد: طی این 10 سال اخیر توزیع واحدهای مسکونی با وضعیت اقتصادی مردم همخوانی نداشته و خانه‌های بالای شهر خالی از سکنه مانده است.

عضو هیات نظام مهندسی ایران، ادامه داد: بازسازی و فعالیت در بافت فرسوده بسیار مشکل است و توجیه اقتصادی مناسبی ندارد.  

روانشادنیا با تاکید بر اینکه این مساله در کشور بسیار حائز اهمیت و جدی است، خاطرنشان کرد: به خانه‌های جنوب شهر و بافت‌های فرسوده بی توجهی می‌شود، چرا که سازندگان ترجیح می‌دهند سرمایه‌گذاری را جایی انجام دهند که برایشان سود داشته باشد.

وی در پایان تصریح کرد: باید از دولت درخواست کرد تا سیاستگذاری را در جهت ترمیم بافت فرسوده انجام دهد.

به گزارش خبرنگار شهری خبرگزاری برنا، حکایت خانه‌های خالی از سکنه و فرسوده حکایت بمب ساعتی است و باید دید که این بمب چه زمانی خنثی می‌شود و گریبان چند نفر را می‌گیرد؛ چرا که این تکیه‌گاه ها با کوچکترین تکیه فرو می‌ریزند.