تاکنون هیچ مورد کریمه‌کنگو در خراسان‌جنوبی مشاهده نشده است

به گزارش خبرگزاری برناعلیرضا رفیعی‌پور ، گفت: اولین گزارش بیماری به سال 1942 در شبه‌جزیره کریمه شوروی (جنوب اُکراین و شمال دریای سیاه) برمی‌گردد. 

وی ادامه داد: تب کریمه کنگو بیماری، با انتشار جهانی بوده که به‌وسیله ویروسی از خانواده بونیاویریده و جنس نیروویروس که توسط کنه‌ها منتقل می‌شود ایجاد می‌شود. 

مدیرکل دامپزشکی خراسان‌جنوبی افزود: اساساً مخزن بیماری حیوانات هستند و انسان به‌طور اتفاقی مبتلا و می‌تواند سبب مرگ بیماران شود. ویروس تب کریمه کنگو در انسان، رخدادهای تب‌خونریزی دهنده ویروسی ایجاد می‌کند که میزان کشندگی بین 10تا 40درصد دارد. 

رفیعی‌پور با اشاره به اینکه گاو، گوسفند، بز، شتر، شترمرغ، پرندگان و بسیاری از حیوانات دیگر می‌توانند به این بیماری مبتلا می‌شوند، گفت: مهره‌داران کوچک نظیر انواع موش، خرگوش، جوجه‌تیغی و سنجاب به‌عنوان مخازن و میزبانان تقویت‌کننده ویروس برای کنه‌های نابالغ (مراحل لاروی و نوچه‌ای) عمل می‌کنند. 

وی با اشاره به اینکه بیماری تب‌خونریزی دهنده کریمه‌کنگو بیماری ویروسی قابل انتقال بین انسان و حیوانات است، تصریح کرد: مخزن این بیماری حیوانات بوده و انسان به صورت اتفاقی به بیماری مبتلا شده و ممکن است تا 40 درصد بیماران انسانی جان خود را از دست دهند. 

مدیرکل دامپزشکی خراسان‌جنوبی در ادامه در خصوص راه‌های انتقال بیماری تصریح کرد: مهم‌ترین راه انتقال بیماری به حیوانات گزش کنه آلوده است، که کنه‌های ناقل این بیماری از نوع کنه‌های سخت و جنس هیالوما هستند. 

رفیعی‌پور ادامه داد: کنه‌های آلوده عامل بیماری را به نسل‌های بعدی خود انتقال می‌دهند، کنه‌های هیالوما هم مخزن و هم ناقل ویروس عامل بیماری هستند. 

وی در خصوص راه‌های انتقال بیماری به انسان نیز گفت: انسان میزبان اتفاقی تب کریمه کنگو است و مهم‌ترین راه انتقال بیماری از حیوانات آلوده به انسان، تماس با کنه آلوده و خون دام‌های آلوده است. 

مدیرکل دامپزشکی خراسان‌جنوبی افزود: تب خونریزی‌دهنده‌ کریمه‌کنگو می‌تواند از طریق تماس با خون و ترشحات آلوده فرد بیمار به فرد سالم منتقل شود و همچنین مستنداتی دال بر انتقال بیماری از طریق استفاده مجدد از سوزن‌های آلوده و انتقال از طریق تجهیزات پزشکی آلوده وجود دارد. 

رفیعی‌پور در خصوص نشانه‌های بیماری در حیوانات گفت: هنگامی که حیوانات دچار این عفونت می‌شوند بیماری CCHF  در آن‌ها بسیار محدود و گذرا است و فقط به مدت یک هفته ویرمی (حضور ویروس عامل بیماری در خون) خفیفی پیدا کرده و علائم بیماری در آن‌ها بسیار مختصر و کم اهمیت است. 

وی ادامه داد: بیماری پس از حدود یک هفته خود به خود بهبود می‌یابد و تنها طی همین یک هفته که حیوان مبتلا به این ویرمی است می‌تواند باعث انتقال بیماری شود. 

مدیرکل دامپزشکی خراسان‌جنوبی در خصوص نشانه‌های بیماری در انسان نیز اظهارکرد: شروع بیماری، ناگهانی و با علایمی مانند سردرد، تب بالا، درد پشت، درد مفاصل درد معده و استفراغ بوده و قرمزی چشم‌ها، برافروختگی چهره، قرمزی گلو، و پتشی (لکه‌های خونریزی) در کام نیز رایج است.

رفیعی پور اضافه کرد: علائم این بیماری همچنین ممکن است زردی، و در موارد شدید، تغییرات در خلق و خوی و ادراک حسی فرد بیمار را نیز شامل شود. 

وی ادامه داد: در مراحل پیشرفته‌تر بیماری از حدود روز چهارم تا دوهفته، مناطق زیادی از کبودی شدید، خون دماغ شدید و خونریزی غیرقابل کنترل در محل‌های تزریق دیده می‌شود. 

مدیرکل دامپزشکی خراسان‌جنوبی خاطرنشان کرد: مستندات رخدادهای CCHF نشان می‌دهد که میزان مرگ و میر بیماران بستری شده بین 9 تا50 درصد متغیر است.