محراب علی (ع)، روشن است

در شب شهادت مولایمان، امام علی (ع) و شبهای قدر به سر می بریم. شبی که تاریک دلان تاریخ، به خیال خام خود سعی داشتند با شهادت مظلومانه ایشان در محراب عبودیت و بندگی به خالق، آن نور عدالت و جوانمردی را خاموش کنند.

 زهی خیال باطل! چرا که آنان نمی دانستند که علی (ع) یک شخص نیست که با شهادتش راهی که او بنا نهاده بود را خاموش سازند.علی راه روشن دعوت به حق و عدالت و جوانمردی و اخلاق بود. همین منش امیرالمونین (ع) بود که سد راه خوارجی شد که می خواستند پس از رحلت نبی مکرم اسلام، تفسیری از حکومت اسلامی ارائه دهند که سراسر تاریکی بود و نیستی. 

 مشکل خوارج آن زمان با امام این بود که ایشان اجازه ندادند مسیر حکومت اسلام ناب محمدی(ص) ، همان حکومت  مردم سالاری که خدمتگزاری به نوع بشر تنها بر اساس عدالت و نه بر مبنای رنگ پوست و نژاد و زبان  تعیین می گردید، از مسیرش منحرف گردد.حکومتی که در آن حاکمش مرگ خود را از شدت ناراحتی و غصه ناشی از درآوردن خلخال از پای  یک دختر یهودی توسط سربازانش، روا می دانست. همان شد که مظلومانه ،ایشان را در محراب نماز به شهادت رساندند.

 اکنون و با گذشت بیش از  ١٤ قرن از شهادت مولایمان، امیرالمونین علی (ع)، هنوز نام او و راه او در ام القرای جهان اسلام جاودانه مانده است. محراب امیرالمونین (ع)  خاموش نشده است. این راه همچنان روشن است. هنوز جوانان متدین ایران اسلامی نام علی بر زبانشان جاری و راه علی در کردارشان مشهود است. هنوز پهلوانان ما نوای زنگ و ضربشان با نام علی گره خورده است و قهرمانان ورزش ما در رویارویی با حریفانشان از او مدد می خواهند. 

ضمن عرض تسلیت شهادت امام و پیشوای والای شیعیان جهان و بزرگ جوانمرد عالم، امام علی (ع) به تمامی ملت شریف ایران، خصوصا جامعه عزیز ورزش و جوانان کشورمان، تقاضامندم در این شبهای پرفضیلت قدر خدمتگزارانشان در دولت، منجمله بنده حقیر را دعا کنند.  

خداوند همه ما را از نام و یاد و منش علی (ع) غافل مگرداند.

ان شاء الله 

مسعود سلطانی فر

١٣٩٦/٠٣/٢٥