به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، استقلال تهران در بازی هفته دوم خودش مقابل همنام جنوبی نمایش امیدوار کنندهای داشت و اگرچه هوادارانش گلی را مشاهده نکردند اما بازی مالکانه این تیم که در اکثر دقایق بازی در زمین حریف انجام میشد، آنها را به نتیجه گیری در بازیهای آینده دلگرم کرد.
با وجود این باید به این نکته توجه کرد که بازی بسته و دفاعی استقلال خوزستان یکی از عوامل مالکیت بی چون و چرای تیم منصوریان در این مسابقه بود و این تیم که فقط به ضدحملات امید داشت، تلاشی برای گرفتن توپ و یا فضا از تیم تهرانی نداشت و شاید به همین خاطر تیم میزبان راحت تر نقشههای تهاجمی خود را پیگیری میکرد.
به همین خاطر آبیهای تهران نباید با نگاه بازی قبلی به مصاف قرمزهای تبریز بروند. تراکتورسازان برعکس استقلال خوزستان، تیمی مهاجم و رو به جلو هستند و هرچقدر هم تحت فشار باشند بازهم برای حمله کردن تلاش میکنند. بررسی بازی این تیم مقابل قرمزهای پایتخت به خوبی نشان میدهد که مردان گلمحمدی، اصلا تحت تاثیر برنامههای حریف قرار نمیگیرند و با اینکه نفرات جوان زیادی در این تیم حضور دارند اما با این حال جسارت و میل به حمله را کنار نمیگذارند. تراکتورسازی با وجود نفرات با تجربه و سرعتی مانند ایرانپوریان، ابراهیمی و حتی کیانی، به خوبی سوئیچ بازی از فاز دفاعی به فاز حمله را انجام میدهد و به همین خاطر هر حمله استقلال میتواند تبدیل به ضد حملهای خطرناک برای حریف تبریزی شود و وجود فرزاد حاتمی فرصت طلب که توانایی گل کردن توپ از هر نقطهای را دارد، هم میتواند تکمیل کننده خوبی برای حملات تیمی قرمزها باشد.
منصوریان باید تیمش را برای لحظه به لحظه این بازی آماده کند تا مانند پرسپولیس غافلگیر نشوند و دروازه خودی را روی سرعت حمله تیتیها باز شده نبیند. علاوه براین، تیم او باید استفاده بهتری از بازی مالکانه خودش داشته باشد. تراکتورسازان در زمین خودشان جمع نمیشوند و تمایلی هم برای اینکه توپ و زمین را در اختیار تیم منصوریان بگذارند، ندارند بنابراین بازیکنان استقلال باید هر حمله را آخرین موقعیت تیمشان بدانند و مانند آنچه که مقابل همنام جنوبی دیده شد، فرصت ها را هدر ندهند.