به گزارش خبرگزاری برنا، نشست نقد و بررسی فیلم مستند «هفتاد و شش دقیقه و پانزده ثانیه با عباس کیارستمی» ساخته سیف الله صمدیان، یکشنبه ۲۲ مرداد با حضور کارگردان و شاهین امین- منتقد سینما- در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
مستند «هفتاد و شش دقیقه و پانزده ثانیه با عباس کیارستمی» روایت تصویری سیف الله صمدیان از سی سال دوستی و همکاری با عباس کیارستمی است؛ این مستند در گروه هنر و تجربه در حال اکران است و تا کنون در جشنوارهها و مراسم یادبود متعددی در سراسر جهان به نمایش درآمده است.
سیف الله صمدیان با تاکید بر اینکه "جای عباس کیارستمی خالی نیست" بیان کرد: نمیشود جای ایشان را خالی دید زیرا در طول زندگی ۷۶ سالهاش، کاری کرد که ما تا دههها تاثیرش را میبینیم و درک میکنیم که این مرد استثنایی چه کرده است.
این کارگردان با بیان اینکه با مرحوم کیارستمی دوستی ۲۵ ساله داشته است و همراهی با ایشان عوالم خاصی را میطلبید" گفت: تنها راه برای همراهی و دوستی با ایشان این بود که در کنارش خود واقعیات باشی و من خودم بودم. من وقتی از او فیلمبرداری میکردم احساس نمیکردم که یک فرد خاص و سلبریتی جلوی دوبین ام قرار گرفته است. خود ایشان هم، چنین تصوری نداشت و درمقابل شیطنتهایی که دوربین به دستهای امروزی میکنند و بی مهابا به حریم افراد وارد میشوند نداشتم، نوع نگاهی که من به زندگی و آدمها داشتم خود به خود موانع را برای دوستی ما از بین برد.
سیفالله صمدیان در بخشی دیگری از این نشست به عمق دوستیاش با کیارستمی اشاره کرد و یادآور شد: احمد پسر عباس کیارستمی روز قبل از پرواز از پاریس برای برگرداندن پیکر پدرش به ایران، در جمعی از دوستداران ایشان که مراسمی را برایش تدارک دیده بودند خطاب به من گفت: از کسی دعوت می کنم که بیاید و برای شما صحبت کند که پدرم ۳۰ سال راحت ترین و امن ترین لحظات زندگی اش را جلوی دوربین این آدم داشت.
این فیلمساز با اشاره به اینکه "ظاهر فیلم آسان به نظر میرسد ولی از نظر حرفهای، ویژگی های ظریفی دارد" گفت: مهم ترین کاری که این فیلم کرده است تقدس زدایی است. کاری که من امکان نداشت انجام دهم، ساخت فیلمی بود که بخواهد پیش از حد به او پر و بال بدهد یا او را مقدس جلوه دهد. من این کار را خود به خود انجام دادم زیرا دنیای او را می شناختم. این نتیجهای که می بینید حاصل سالها همراهی و دوستی با اوست.
وی با بیان اینکه "هیچ گاه زن در فیلمهای کیارستمی در داخل خانه، کنار شوهر و بچه ها و در حال آشپزی نشان داده نشده است. " افزود: دو سکانس مرا برای ساخت این فیلم نجات داد و آن هم سکانس اول و آخر فیلم است. من میخواستم فقط صحنههایی در این فیلم باشد که در ایران فیلم برداری شده است و همچنین نکته قابل توجه دیگر این بود که باید کیفیت فیلم ها یک دست باشند و برای من که من از سال ۵۷ با سوپر۸ انسان امروز را دنبال میکنم تا الان که با دوربین های k۴ فیلم برداری میکنم کار دشواری بود.
جلسه با نقد و بررسی فیلم و بررسی زوایای مختلف فیلم با حضور سیفالله صمدیان و شاهین امین منتقد سینما ادامه پیدا کرد.