همایش شیرخوارگان حسینی: تولدی دیگر

به گزارش گروه اجتماعی برنا ، امسال، اولین جمعه، با  اولین روز ماه محرم مصادف شده  و مادرانی که یک سال مشتاق و منتظر چنین روزی بودند،  شیرخواره خود را نذر اهل بیت (ع) می کنند.

این همایش  یکی از مناسک مذهبی بزرگداشت عاشورا است که به همت مجمع جهانی حضرت علی‌اصغر (ع)  و به یاد کودکان به شهادت رسیده  در روز عاشورا از سوی مسلمانان در ایران و کشورهای مختلف جهان مانند عراق، عربستان، بحرین، کویت، قطر، عمان، هند، پاکستان، افغانستان، سوریه، لبنان، ترکیه، کانادا، فرانسه، تایلند، دانمارک، سوئد، فنلاند، آمریکا و استرالیا برگزار می‌شود.

ساعت 9 صبح امروز مصلی تهران به میعادگاه پدران و مادران طفل های چند ماه بدل می شود. به هر طریقی که برایشان میسر است، خود را به مصلی می رسانند تا در این اتحاد و همبستگی ایرانی-اسلامی شرکت کنند.

سراغ برخی از این والدین می ­رویم تا انگیزه و هدفشان را بهترو بیشتر بشناسیم.

مرتضی که به همراه همسر و بچه هشت ماهه اش، دوان دوان مسیر مترو تا شبستان مصلی را طی می­ کند، می­ گوید: برای تجدید بیعت با امام حسین آمده ایم. می­خواهیم بگوییم که همیشه در صحنه هستیم.

مادری که بچه اش را در کالسکه گذاشته و کل کالسکه را با پارچه سبز مزین کرده است، می گوید : آمده ام  که بچه ام رو نذر امام حسین کنم. به خاطر قسم آخری که در این مراسم می خورند. می خواهم بچه ام رو به آقام امام زمان(عج) بسپارم.

مهدی که با پدر و مادر خودش به مراسم آمده، پدر علی یک ساله است.  ابتدا می گوید که فن بیان خوبی ندارد.  بعد سکوت می کند  و می گوید : به عشق آقا امام حسین اومدیم. چی بگم آقا؟ قابل توضیح دادن نیست.

فاطمه که هم خودش و هم فرزندش پیشانی بند یا امام حسین دارند،سرشار از انرژی قدم بر می دارد و می گوید : دیشب تا صبح بیدار بودم و قرآن خوندم. آرزوم بود که بچه ام رو به این مراسم بیارم.

لابه لای جمعیت ، زنان غیر ایرانی هم مشاهده می شوند که تنها به مراسم آمده اند. یکی از آنها که انگلیسی است و در ایران،   زبان و ادبیات فارسی می خواند می گوید که هر سال برای عکاسی به این مراسم می آید. او پرچم امام حسین را از فروشنده که کنار شبستان بساط کرده،می خرد و به سمت شبستان حرکت می کند.

وارد قسمت خواهران شبستان می شویم. اغلب ایستاده اند و  با مداح همراهی می کنند و برای فرزاندشان دعا می خوانند. پیرزنی که به یکی از ستون ها تکیه داده و اشک می ریزد از دو فرزند شهیدش می گوید: هر سال می آیم که به امام حسین بگویم خوشحالم که دو فرزندم را در راه تو فدا کرده ام. همه این بچه ها نذر امام حسین هستند.

خبرنگاران و عکاسان ناگهان به سمتی هجوم می برند. مادری گریه می کند و دعا می خواند. او مادر بنیتا است. طفل هشت ماهه ای که اواخر مرداد توسط سارقان به قتل رسید. خبرنگارها سعی می کنند که با او صحبت کنند اما او چیزی نمی گوید و فقط اشک می رید.

در شبستان و فضای اطرافش تا چشم کار می کند خانواده ها مشتاق و منتظر هستند تا هر بار که مداح و سخنران مراسم دعایی خواند، دستانشان را به سمت آسمان بگیرند و تا جایی که می توانند فریاد می زنند.   عکاسان از بچه ها عکس می گیرند. برخی بچه ها مات و مبهوت اند و برخی دیگر می خندند. مادرانشان ذوق می کنند از اینکه بچه ها سوژه عکاسان شده اند. 

یک ساعتی از آغاز مراسم گذشته و همزان با مراسم نوحه سرایی و اجرای گروه تواشیح ، توزیع چند هزار لباس شیرخوارگان حسینی  هم انجام می شود. در فضای اطراف شبستان هم جایی برای سوزان انداختن نیستند و همه خانواده ها رو به شبستان ایستاده یا نشسته اند و مشتاق و منتظر دعای سخنران و مداح سهتند تا دستانشان به سمت آسمان بگرند و فرزاندشان را نذر مراسم کنند. مراسم کم کم تمام می شود همه خود را برای دعای آخر آماده می کنند. اغلب اشکی در چشم دارند و فرزندشان را بوسه باران می کنند. حال و هوا و شور حسینی به اوج خودش رسیده و همه بی اختیار دست به آسمان گرفته اند.آنها زندگی خودشان و بچه شان را نذر امام حسین و حضرت علی اصغر می کنند. اشکشان را پاک می کنند وآخرین عکس ها را رو به دوربین خبرنگاران و عکاسان می گیرند.

هنگام خروج از مصلی اغلب لبخند به لب دارند،با بچه ها بازی می کنند و مصمم گام بر می دارند. آدمهایی با تیپ و ظاهر مختلف که همه در یک چیز وجه اشتراک دارند و به آن تاکید می کنند. بچه شان را نذر امام حسین(ع) و امام زمان(عج) کرده اند.

مراسم تا  اذان ظهر ادامه دارد . فضای اطراف مصلی به ترکیبی از سبز قامتان و سیاه پوشان بدل شده  که مثل موچ های کوچک انگار مسیر دریا شدن را طی می کنند. شاید تولدی دیگر را تجربه می کنند.