از آن پروازهای بلندت، از آن فریادهای فاتحانه، از آن طنین بلندگوی امجدیه که نامت را تا چند خیابان آن طرف تر به گوش شهر میسپرد سالها به سختی گذشتند.
در این دو دهه که قاب طاقچه یارانت شدی، در این بیست سال که پروازت بازگشتی نداشت، در این روزهای بی تو که آمدند، تیتر روزنامهها شدند و رفتند، تو ماندی و بوی رادمردیات هر سال یارانت را تا امجدیه میکشاند.
این روزها چقدر از امجدیه دلهره داریم. از آن شادی چند رنگ و روزهای پر شور. حالا اینجا فقط دور آخر میزنند این قهرمانان...
خاطرات ما بی اراده دور آخر می زنند. چمن امجدیه آنقدر از این قهرمانان خاطره دارد که نایی برای سبز شدن دوباره نداشته باشد.
فریدون رادبوی یکی از این قهرمانهاست. ملی پوش سابق فوتبال ایران، بازیکن بی ادعا، خوش استیل و با معرفت هما، گسترش و دارایی، هنوز جایی در گوشه خاطرات هواداران اصیل و قدیمی فوتبال ایران دارد.
در بیستمین سال پرگشودنش که دلتنگ یاران است و یارانش دلتنگ او، قرارمان سرجایش است.
روز جمعه ۱۹ آبان، ساعت ۱۴/۳۰، ورزشگاه امجدیه میزبان یاران فریدون رادبوی و همه فوتبالدوستانی است که بر خاطرات این فوتبال سفر می کنند و یاد خوبان را زنده نگه می دارند.