به گزارش گرو هفرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ شیراوژن در آثار این نمایشگاه، چهره زنانی عمدتا غیرایرانی را سوژه نقاشیهایش قرار داده و با رنگ هایی متنوع و روشن، آنها را در کنار عناصری از طبیعت مانند گلهای وحشی، به تصویر کشیده است.
بهمن نامورمطلق- معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور- درباره آثار این نمایشگاه، گفت: چند نکته در این آثار توجهام را جلب کرد، یکی یکدست بودن نقاشیها و دیگری مضمون کارها بود که به بحث زنانگی پرداخته شده است. من از این نظر، کارهای شیراوژن را میپسندم که آشفتگی ندارد و مشخص است که یک ذهن منسجم میخواهد حرفی را بزند و برای گفتن آن، از صورتهای شبیه به هم استفاده کرده است.
او ادامه داد: در نقاشیهای این نمایشگاه، رابطهای بین صورت و محتوا، بین فرم و تم وجود دارد که من آن را میپسندم. این آثار از نظر فرم، تا حدود زیادی به هم نزدیک و در خدمت انتقال یک مضمون واحد هستند.
این مدرس دانشگاه با اشاره به این که به جز موتیف زنانگی، رنگها خیلی جالب توجه هستند، توضیح داد: رنگها در نقاشیهای نمایشگاه «بی تفاوتی» روشن، گیرا و آفتابی هستند که محتوا و تم را به خوبی نشان میدهند. همچنین حالت شوریدگی را که در صورتهای به ظاهر ساکت این آثار میتوان دید.
نامور مطلق معتقد است: زنانگی در جدیدترین نقاشیهای شیراوژن، زنانگی منطقه اروپای شرقی و محدودهای بین شرق و غرب است. شاید این چهرهها، نزدیک ترین فیگورها در اروپا، به فیگورهای ایرانی باشند. برای انتخاب فیگورهایی که با آنها بتوانیم هم حرف جهانی و هم حرف بومی بزنیم، فیگورهای اروپای شرقی مانند رومانی، روسی، گرجی و ارمنی گزینههای خوبی هستند. هنرمند این گونه هم آزادی بیان پیدا میکند و هم کارها از نظر فرهنگی و جغرافیایی، به ما نزدیک است.
او در این باره افزود: تِم کارها نمایشگاه «بی تفاوتی» ایرانی است، اما از فرم غیر ایرانی برای انتقال این تم استفاده شده است. شاید هنرمند احساس کرده که بیان غیرایرانی برای گفتن تم ایرانی، دستش را بیشتر باز میگذارد.
این اسطوره شناس گفت: باید گالریهایی مانند «ساربان» را تحسین کرد که از هنرمندان و سرمایههای ایرانی دعوت میکند تا داشتههای ما به داخل کشور منتقل شود و بیان هنری ما ارتقا یابد.
اوژن شیراوژن- نقاش- نیز در سخنانی درباره چهرههایی که به عنوان مدل برای خلق آثارش از آنها استفاده کرده است، توضیح داد: اکثر مدلهای این تابلوها، ایرانی نیستند. البته من اعتقاد ندارم که چون در ایران زندگی میکنم، برای خلق نقاشی در قرن بیست و یکم، حتما باید از مدلهای ایرانی استفاده کنم. هرچند مدلهای ایرانی هم بودند که از آنها نقاشی کردم، ولی در حالت کلی، مدلها برای من بهانهاند و این طور نیست که شخصیت خاصی یا زن بودن را نشان دهند.
او همچنین در یادداشتی به بهانه برگزاری نمایشگاه «بی تفاوتی» در تهران، نوشته است: «این روزها حال و هوای دل همه ما خاکستری است!
آلودگی هوا، زلزلههای اخیر، زمستان بیبارش و خبرهای تلخی که حال بد مشترکی برای مان ایجاد کرده، مصادف شدن این جریانها با نمایشگاه «بی تفاوتی» در روند کند اطلاع رسانی و دل نگرانی برای عدم نتیجه دو سال کار این مجموعه، بی تاثیر نبود.
بی تفاوتی دغدغه ذهنی مداومی در روند این دوره کاری برایم بوده، رفتار و عادت روزانهای که در زندگی شهری، جامعه، مسئولان، اطرافیان و حتی در روابط نزدیک ما در فرآیند زندگی به عینه دیده میشود.
نبود وجدان، مسئولیت و تعهد در رفتارها و فقط به فکر خود بودن، بی تفاوتیها را در عصر حاضر ما پررنگ تر کرده است. در این مجموعه نقاشیها، زنانی بی مکان و بی زمان، بهت زده از بی تفاوتیهای معاصر دیده میشوند که بیان احساس واقعیت درون مردان و زنان دنیای ما هستند که در واقعیت خود ما هستیم!»
شیراوژن تا کنون هفت نمایشگاه انفرادی در ایران و دیگر کشورها برگزار کرده و در تعدادی نمایشگاه گروهی نیز حضور داشته است. این هنرمند در سال ۱۳۵۶ متولد شده و از آکادمی موسیقی، تئاتر و هنرهای تجسمی مولدوا در کشور رومانی مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را گرفته است.
نمایشگاه «بیتفاوتی» که شامل ۱۵ تابلوی بزرگ و ۱۱ تابلوی کوچک رنگ روغن روی بوم است، ۱۵ دی ماه در گالری «ساربان» افتتاح شد.