مسجد جامع ورامین بی نظیر در ایران و همتا در مصر

به گزارش خبرگزاری برنا از استان تهران ، ساخت مسجد جامع ورامین در زمان سلطنت سلطان محمد خدا بنده آغاز شد و در عهد فرزند و جانشین وی سلطان ابوسعید بهادرخان به سال 722 هجری قمری به پایان رسید که کتیبه سر در این مسجد و کتیبه زیر گنبد سال 726 هجری قمری را نشان می دهد.

این مسجد نه تنها از لحاظ ساختمان عظیم و گنبد عالی آجری دارای مقاومت و منزلت صنعتی مهمی است بلکه به واسطه داشتن تزئینات فراوان، کاشی کاری های معرق، گچبری ها و کتیبه های تاریخی و نیز انواع خطوط مختلف از آثار مهم هنری ایران بشمار می رود.

ترکیب هنر کاشی کاری، گچبری، آجرکاری، خوشنویسی و خطوط این مسجد در کمتر بنای تاریخی کشور به چشم می خورد.

مدخل اصلی مسجد جامع در ضلع شمالی است که تشکیل ایوان را می دهد و سر در آن می باشد که به دلیل از بین رفتن قسمت زیادی از کاشی های معرق و فیروزه آن، سر در مسجد قابل خواندن نمی باشد.

ارتفاع گنبد 23/5 متر، قطر داخلی گنبد 10/5 متر و ارتفاع طاق سفلای گنبد تا کف صحن

17/25 متر می باشد.

در زیر گنبد، محراب مسجد قرار دارد که در زمان تعمیر مسجد ساخته شده و این محراب با محراب های گنبد علویان در همدان و مدرسه حیدریه قزوین همتراز است .

طرح های تزئینی محراب مشتمل بر گل و کاشی کاری اسلیمی و ریزه کاری بسیار عالی و زیبا است.

در سر ورودی مسجد دو قالب آجرکاری وجود دارد که کلمه الله، محمد و علی را در حالتی سه بعدی نمایش می دهد.

جهت تامین نور و تهویه هوای مسجد در ایوان غربی مسجد 10 پنجره، در ایوان شرقی 11 پنجره و در زیر ساختمان گنبد 10 پنجره و در هشت ضلعی زیر گنبد نیز 8 پنجره تعبیه شده است .

تنها مکانی که از نور مصنوعی استفاده شده است، راه پله های مسجد است که نور ان با استفاده از شمع و چراغ پیه سوز تامین می شده است.

کاشی کاری های مسجد جامع ورامین یکی از بی نظیر ترین هنر معماری اسلامی است به طوری که رنگهای آبی، فیروزه ای، بنفش یا ارغوانی و سفید پس از گذشت هفت قرن هیچ تاثیری در رنگ و جلای آنها به وجود نیامده است .

مسجد جامع ورامین پانزدهم دی ماه یک هزار و 310 به شماره 176 در فهرست آثار ملی قرار گرفت.