پاسخ صمدپور به اظهارات نماینده مجلس در خصوص رد ویرانه‌نشینی در خرمشهر/ مگر می‌شود ساختمانی به آن ابعاد را تکذیب کرد؟

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ چند روز گذشته پرویز پرستویی، بازیگر مطرح سینما، فیلمی در خصوص وضعیت تأسف‌بار ساختمانی در خرمشهر منتشر کرد که این فیلم بازخورد بسیاری در شبکه‌های مجازی و اخبار رسانه‌ها به دنبال داشت.

حال روز گذشته، عبدالله سامری، نماینده مردم خرمشهر، وجود چنین ساختمانی را کاملا تکذیب کرد و ادعا داشت که این تصویر متعلق به ده سال گذشته است.

برای پیگری این موضوع با گزارشگر این مستند به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه آن را خواهید خواند.

شاهین صمدپور، مستندساز و گزارشگر اجتماعی، در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، در خصوص اظهارات نماینده مردم خرمشهر بیان کرد: «مدت‌ها شهروندان عزیز و خونگرم خوزستانی در صفحه اینستاگرامم دایرکت یا کامنت می‌گذاشتند تا از وضعیت آب و هوا خوزستان گزارش تهیه کنم چون نه هوایی برای نفس کشیدن داشتند  نه آبی برای آشامیدن. اتفاقات چندروز اخیر در مورد تشدید مشکلات بی آبی مزید برعلت شد که عزم خود را جمع  و برای تهیه گزارش به خوزستان سفر کنم. در ابتدا سفر به آبادان تعدادی از مددکارها، گزارشگران و خبرنگاران خوزستانی به من کمک کردند تا شرایط بحرانی آب را در شهرهای مختلف خوزستان رصد کنم؛ اما تنها نگاه من به مسئله آب نبود و قصد داشتم که از وضعیت امروزی خوزستان که سه دهه از جنگ تحمیلی بر این استان می‌گذرد، گزارشی هم تهیه شود.»

وی در ادامه افزود: «افراد بسیاری را در آبادان، خرمشهر، شلمچه و جزیره مینو مشاهده کردم که دچار مشکلات متعددی بودند. در این میان خانم مسنی بود که آبی برای خوردن نداشت و ساکن خانه‌ای بدون برق و تاریک هم بود. همه این مسائل و اتفاقات مستند شده است و هرفردی هم که می‌خواهد تکذیب کند، به مرور آن‌ها را در فضای مجازی منتشر خواهم کرد.»

صمدپور بیان کرد: «قسمتی از گزارش که برای خودم هم عجیب تلقی می‌شود، موضوع ساختمانی بود که نماینده محترم مردم خرمشهر آن را تکذیب کرده و همچنان  بسیار عجیب است؛ از این تکذیب بسیار متحیر و متعجب شدم، مگر می‌شود ساختمانی با آن ابعاد و بزرگی که چندصد نفر آدم در آن زندگی می‌کنند را تکذیب کرد؟ به گفته ساکنان آن ساختمان 57 خانوار (حدود 300 نفر) در حال زندگی هستند؛ مگر می‌شود این را تکذیب کرد؟ مگر می‌شود این اتفاق را نادیده گرفت؟ شرایط ساختمان تخریب شده به قدری عجیب و بغرنج بود که از همان ابتدای ورود، بوی بسیار نامطبوع فاضلاب فرد را آزار خواهد داد. سرتاسر ساختمان و زیر ساختمان با انبوهی از زباله‌ها احاطه شده است و تمام لوله کشی‌های آب و فاضلاب درحال چکیدن و شره کردن است؛ در برخی از طبقات آب فاضلاب جمع شده که کودکان درحال بازی در همان نقطه هستند. بنابر گفته ساکنان و مشاهداتم، این خانوارها در کنار موش‌ها  و سوسک‌ها زندگی می‌کنند و همچنین قدمت ساختمان به دوران قبل از انقلاب بازمی‌گردد و هنوز اثر گلوله و ترکش‌های خمپاره بر دیواره‌های ساختمان مشهود است. ین شرایط حاکم، در شأن مردم محترم خوزستان و جنوب کشور نیست.»

این گزارشگر و مستندساز اجتماعی با اظهار تعجب از صحبت سامری – نماینده مردم خرمشهر که گفته بود سال‌ها در خرمشهر زندگی می‌کنم اما از وجود چنین ساختمانی خبر ندارم، بیان کرد: «روز پنجشنبه هفته گذشته مورخ 14 تیرماه سال97، به خرمشهر به  آدرس ... رفتم. نماینده مردم خرمشهر می‌تواند به این آدرس مراجعه کند تا بازدیدی از وضعیت اسفناک این مردم داشته و به آن‌ها برای بهبود شرایط‌شان مساعدت کند. مگر می‌شود ساختمانی با آن عظمت را صحنه سازی کرد؟ یعنی با خودم 3 کامیون زباله به خرمشهر برده‌ام و در اطراف آن‌جا رها کرده‌ام؟ کودکان 6 ساله را از مناطق مختلف جمع آوری کرده‌ام تا میان زباله‌ها، زیر آب فاضلاب و کنار موش‌ها بازی کنند؟ مگر اینجا هالیوود است که با هزینه مالی بالا چنین ساختمانی ایجاد و500 هنرور را مشغول بازی کرد بلکه چنددقیقه کوتاه مستند ساخت؟ تکذیب و پاک کردن صورت راه حل مشکلات نیست؛ باید درد را درمان کرد.»