بزرگترین مخفیگاه الماس‌های گران‌قیمت کره زمین کشف شد!

به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا به نقل از ام.آی.تی نیوز، پژوهشگران ادعا می‌کنند که ممکن است یک تا دو درصد قدیمی‌ترین سنگ‌های گوشته زمین، از الماس تشکیل شده باشند.

پژوهش جدید دانشگاه "ام.آی.تی"(MIT) نشان می‌دهد که الماس‌های زیادی در لایه‌های داخلی زمین پنهان شده‌اند. شاید این ادعا، علاقمندان به الماس را به جستجوی آن ترغیب کند اما به گفته دانشمندان، این الماس‌ها در فاصله بیش از 100 مایل از سطح زمین قرار گرفته‌اند و به این ترتیب، امکان حفاری برای یافتن آنها وجود ندارد.

شاید این مخفیگاه‌های بسیار عمیق، در میان پوسته‌های کراتونی قرار گرفته باشند. در زمین‌شناسی، بخشی از پوستهٔ زمین که به پایداری رسیده و در طولانی‌مدت، تنها دچار تغییر شکل اندکی شده است، "کراتون" (craton) یا "پوستهٔ پایا" یا "پایاپوسته" می‌گویند. ممکن است کراتون‌ها که شبیه به کوه‌های وارونه هستند، تا عمق 200 مایلی پوسته و گوشته زمین برسند. زمین‌شناسان، عمیق‌ترین بخش‌های کراتون را با نام "ریشه" می‌شناسند.

پژوهشگران در این بررسی جدید ادعا کردند که امکان دارد ریشه کراتون‌ها، یک تا دو درصد الماس را در خود جای داده باشند. این گروه پژوهشی با در نظر گرفتن حجم کلی ریشه‌های کراتونی در زمین، ادعا کرد که حدود یک کوآدریلیون تن الماس در فاصله 90 تا 150 مایل از سطح زمین قرار گرفته است. هر کوآدریلیون، معادل یک هزار میلیون میلیون است.

"اولریک فاول" (Ulrich Faul)، از دانشمندان بخش پژوهش دانشگاه ام.آی.تی گفت: این پژوهش نشان می‌دهد که شاید الماس، ماده معدنی عجیبی نباشد و در مقیاس زمین‌شناسی، تقریبا معمولی محسوب شود.

گیرنده‌های لرزه‌ای سراسر جهان، امواج لرزه‌ای را در سرعت‌ها و شدت‌های گوناگون از منابع متفاوت بررسی کردند. دانشمندان از این داده‌های لرزه‌ای، برای ساخت نقشه احتمالی درون زمین استفاده کردند. امواج صوتی، با سرعت‌های گوناگون در سراسر زمین حرکت می‌کنند و میزان این سرعت، به دما، تراکم و ترکیب سنگ‌های سر راهشان بستگی دارد. دانشمندان از روابط میان سرعت لرزه‌ای و ترکیب سنگ، برای شناسایی انواع سنگ‌های تشکیل دهنده پوسته و قسمت‌های بالایی گوشته موسوم به "سنگ‌کره" یا "لیتوسفر" (lithosphere) استفاده کردند.

در هر حال، دانشمندان نتوانستند با استفاده از داده‌های لرزه‌ای در نقشه‌برداری از بخش داخلی زمین، همه سوالات خود را پاسخ دهند. امواج صوتی هنگام گذشتن از ریشه‌های کراتونی، به بالا بردن سرعت خود تمایل دارند. کراتون‌ها نسبت به گوشته اطراف، سردتر هستند و ضخامت کمتری دارند؛ در نتیجه، امواج صوتی آنها کمی سریع تر است اما کاملا به اندازه سرعت اندازه‌گیری شده آنها نیست.

فاول افزود: سرعت لرزه‌ای اندازه‌گیری شده، سریع‌تر از تصور ماست و می‌توان گفت در مراحل انجام دادن این پروژه، یک مشکل محسوب می‌شود.

منبع: ایسنا