
به گزارش برنا از قوچان؛ علیاکبر مروجان شاعر، پژوهشگر و خوشنویس قوچانی در یازدهمین جلسه انجمن شعر قوچان در محل دفتر فصلنامه باغ خبوشان این شهرستان با بیان این مطلب که در بین نهادهای مختلف نهاد فرهنگ غریب، مظلوم و در حاشیه است، اظهار کرد: هرچقدر صحبت از فرهنگ است نباید مطلق به این فکر کرد که فرهنگ آنقدر دلسوز دارد که اینهمه سروصدای رسانهای به پا کرده است.
مروجان اذعان کرد: فرهنگ اصلاً دلسوز ندارد جز همین عده معدودی که زندگی خود را وقف و فدای کار فرهنگی کردهاند.
وی افزود: بهطور مثال اگر به شمار کتابها نگاه میکنیم که در چند ماه اخیر دیگر نمیتوانیم از شمارگان بیستجلدی صحبت کنیم! کمکم برای افراد حتی یک جلد کتاب هم چاپ میکنند.
پژوهشگر قوچانی با بیان اینکه تأسفبارتر از این اوضاع وضعیت دیگری نیست و واقعاً باید خون گریه کرد به حال ملتی با این پیشینهی قوی ایی که دارد بهجایی میرسد که امروز یا فردا باید فرهنگ را دفن کند، عنوان کرد: اگر به داد فرهنگ نرسیدیم و این چراغ سوسو زده ی هم پیشینه با یک دوران فراموشی مواجه میشود و 50 سال بعد نسلی که باید قدردان داشتههای نسل گذشته ی خودش باشد برای خود چیزی ندارد و ما قطعاً ضرر خواهیم کرد.
مروجان با اشاره به اینکه شهرستان قوچان خوشبختانه در جهات مختلف فرهنگی غنی است، گفت: امروز آقای رستگار نوازنده معروف قوچانی با ساز دف دو قطعه از سعدی و اخوان ثالث را به طور زنده اجرا کردند که این توانمندی یک هنرمند ایرانی را نشان میدهد.
پژوهشگر قوچانی در پایان با بیان این مطلب که اینجا جلسه شعر است و نکتهای که روانشناسان به آن تأکید دارند انگیزه بیرونی است، خاطرنشان کرد: از گذشته رسم بر این بود که جلسات بر اساس موضوع در قالبهای مختلف شعری برگزار شود و یکی از برکات جلسات این است که این انگیزه بیرونی باعث میشود تا اعضای انجمن شعر تا هفته دیگر راجع به قوچان شعری داشته باشند.
وی ادامه داد: در برگزاری اینگونه جلسات گاهی اوقات بارقهای پیش بیاید و یکی از بهترین شعرهای افراد همین شعرهایی میشود که در انجمنها از او خواستهشده است نه آن شعرهایی که فرد در خلوت خودش گفته است.
خبرنگار: سهیلا چترآبگون