به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا:«شب تئاتر »تنها برنامه تخصصی سیمای جمهوری اسلامی ایران است که با رویکرد تحلیلی و جریان شناسی اتفاقات روز تئاتر تهیه می شود، در این قسمت میرکمال میرنصیری، مدرس, روانشناس، مشاور و کارگردان تئاتر درمانی مهمان برنامه است.
دو گزارش از معلولان فعال تئاتر در آسایشگاه کهریزک و اجرای نمایش رستم و سهراب توسط آن ها از دیگر بخش های برنامه است.
«شب تئاتر» با اجرا و کارشناسی پیام دهکردی، تهیه کنندگی امیر قمیشی و سردبیری محراب محمدزاده شنبه های هر هفته ساعت 23 از شبکه چهار سیما پخش می شود.
در گفتگویی که پیشتر برای اجرای نمایش رستم و سهراب به کارگردانی میر کمال میر نصیری انجام دادیم ، انگیزه ها و اهداف اجرای این نمایش بررسی قرار داده شد که در ادامه می خوانیم .
میر کمال میر نصیری کارگردان این نمایش در مورد روزهای تمرین تا رسیدن به این روزها که به زمان اجرا نزدیک می شوند به خبرنگار گروه اجتماعی برنا گفت : این نمایش در سال 79 با هدف نمایش درمانی آغاز به کار کرد که هدف آن اجرای صرف یک نمایش نبود و انگیزه ای بود برای خود باوری و ایجاد اعتماد به نفس در افراد معلول و کم توانی که روزی نان آور خانه شان بوده اند .
وی افزود: بعد از اجرای نمایش «و اما انسان» در سال 89 و دریافت جوایز متعدد در جشنواره ویژه معلولان، انگیزه ما و بچه ها در ادامه مسیر بیشتر شد که نمایش رستم و سهراب را شروع به تمرین کرده و علی رغم تمام مشکلات پیش آمده از جمله از دست دادن تعدادی از عزیزان، سواد پایین بعضی از افراد در مسیری که پیش گرفته بودیم توانستیم به نتیجه دلخواه برسیم .
میر نصیری اهداف انتخاب نمایش رستم و سهراب را اینگونه برشمرد : تاثیر شخصیتهای شاهنامه و پهلوانان با آن شکوه و تکبر بر تقویت روحی و توانمندیهای درونی معلولین و پیامی برای مردم جامعه است که معلولان می توانند با اراده ی قوی و انگیزه و پشتکار رستم زمانه خود باشند .
وی بیان داشت : عوامل زیادی در اجرای مناسب این نمایش ما را یاری داده اند از جمله : بنیاد رودکی، مرکز هنرهای نمایشی، شورای نظارت و ارزشیابی، ایرانمایش-ققنوس، فرهنگسرای بهمن و همچنین حمایت های همه جانبه ی هنرمندان بزرگی مانند امین تارخ، هانیه توسلی، پرستو صالحی، لیلی رشیدی ، سامان احتشامی ، دکتر عذرا وزیری، حسین شریفی، پوریا شکیبایی، سام کبودوند، سیروس کهوری نژاد ،مریم وطن پور،مهسا ایرانیان در همه زمینه های لازم ما را حمایت های بشر دوستانه و انسانمدانه کرده اند .
این کارگردان نمایشی در پایان گفت: مردم فضای هنر درمانی را نمی شناسند. و تئاتر را به شیوه اجرای معلولین تجربه نکرده اند .