این روزها نمایندگان مجلس شورای اسلامی در حال برگزاری جلساتی با چهار وزیر پیشنهادی رئیسجمهور هستند. در همین رابطه در روزهای اخیر چهار وزیر پیشنهادی در فراکسیونها و کمیسیونهای مختلف مجلس حضور پیداکرده و به تشریح برنامهها و اهداف خود برای وزارتخانه موردنظر پرداختهاند.
اما در جریان بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی و رأی به آنها، نمایندگان نباید نگاه سیاسی داشته باشند و باید بر اساس بررسیهای دقیقی که انجام میدهند رأی خود را مشخص کنند، زیرا یکی از مشکلات کشور همین نزاعها و درگیریهای سیاسی است. این در حالی است که در شرایط حساس فعلی، بیش از هر چیزی نیازمند آن هستیم که سه قوه در کنار هم باشند و همچنین گروهها و جریانهای سیاسی همدلی و همراهی بیشتری داشته باشند.
اما در مورد وزیر پیشنهادی صنعت، معدن و تجارت باید به این موضوع اشارهکنم که رضا رحمانی فردی با تجربه است که سابقه بالا و خوبی در حوزه خودرو و صنعت دارد و در سالهای اخیر در این حوزهها حضور خوب و پرثمری داشته است. همچنین وی در بخش صنایع، مدیریت داشته و در دورههایی قائممقام و جانشین وزیر صنعت بوده است.
علاوه بر این رضا رحمانی به مدت 12 سال یعنی سه دوره نماینده مجلس بوده که در این مدت سمتهایی مانند رئیس و نایبرئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس و رئیس کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی را عهدهدار بوده است.
بنابراین این تجربه و سابقه وزیر پیشنهادی صنعت میتواند بسیار کمککننده باشد و در بحرانی که بخش صنعت و خودرو در آن قرار دارد، میتوانیم از تجربیات رضا رحمانی استفاده کنیم. همچنین شناخت وی از ساختار وزارت صنعت، معدن و تجارت و پرسنل این وزارتخانه و توانمندیهایی که وی دارد، میتواند بسیار کمککننده باشد.
درمجموع باید گفت که رضا رحمانی گزینه بسیار خوبی است و رأی اعتماد بالایی از مجلس خواهد گرفت و حتی میتوان گفت که بهاحتمال فراوان رأی اعتماد او بالاتر از سایر وزرای پیشنهادی خواهد بود.
در مورد وزیر پیشنهادی امور اقتصادی و دارایی هم باید بگویم که فرهاد دژپسند بر چارچوبهای نظری اقتصاد تسلط داشته و درعینحال تجربه کافی را در مدیریت کلان اقتصادی کشور بهویژه در حوزه برنامهریزی دارد. دژپسند دارای سابقه طولانی و خوبی در سازمان برنامهوبودجه است و سوابقی در تهیه و تدوین برنامه ششم توسعه دارد.
همچنین وزیر پیشنهادی اقتصاد، در بخشهای مختلف اقتصادی و مدیریتی حضورداشته و از سابقه علمی و انضباط مالی برخوردار است. به نظر میرسد که دژپسند هم به لحاظ دانش تئوریک و هم به لحاظ تجربهاش، میتواند سکاندار وزارت اقتصاد شود. برآوردها هم نشان میدهد که بتواند رأی اعتماد نسبتاً بالایی را از نمایندگان دریافت کند.
وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی هم قبلاً استاندار بوده و در پستهای مدیریتی سوابق بسیاری دارد. محمد اسلامی که تحصیلاتش درزمینهٔ عمران است، تجارب ارزشمندی دارد که این تجارب میتواند کمک خوبی برای مجموعه دولت و وزارت راه و شهرسازی باشد.
اسلامی یکی از اولویتهای اصلیاش را توجه به مسکن اعلام کرده که یکی از مشکلات و دغدغههای اصلی جامعه است. اگر وی بتواند برنامههای قابل قبولی را به نمایندگان ارائه دهد و مجلس را در مورد آنچه عمل خواهد کرد، قانع کند، درنهایت رأی اعتماد خوبی را از پارلمان خواهد گرفت.
اما وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی چهرهای معروف و آشنا است که سابقه مدیریتی طولانی دارد و از تجربه بسیار بالا و رزومهای قوی برخوردار است. با توجه به شرایط اقتصادی کشورمان فردی که سکاندار وزارت کار میشود، باید مطابق با نگاهی که دولت برای حمایت اقتصادی از اقشار مختلف جامعه دارد، عمل کند که به نظر میرسد محمد شریعتمداری گزینه مناسبی برای این کار باشد.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی یک بخش عمده رفاهی است و شریعتمداری میتواند به حل مشکلات اقتصادی جامعه و بهویژه دهکهای پایین و ضعیف جامعه کمک کند. بنابراین میتوان انتظار داشت که مجلس رأی اعتماد قابل قبولی به وی بدهد.
در مجموع باید بگویم که مجلس شورای اسلامی نگاه مثبتی به چهار وزیر پیشنهادی رئیسجمهور دارد.