
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی، ناکارآمدی نیروی کار در بخشهای دولتی را بیش از بخشهای خصوصی دانست و اعلام کرد که در خوشبینانه ترین حالت، ساعات کار مفید در ایران روزانه حدود دو ساعت است که در طول هفته به ۱۱ ساعت نمی رسد. در این گزارش متوسط ساعات کار روزانه مفید در بخش دولتی تنها ۲۲ دقیقه ذکر شده است.
با توجه به صدماتی که این وضعیت بر آینده ی کشور دارد، باید به ریشه های این مسئله و راه های برطرف کردن آن توجه جدی شود. نیاز جامعه امروز بازنگری و نظارت بهتر به عملکرد کارمندها و به ویژه کارمندهای دولتی است. کارمندان در کشور ما به محیطی نیاز دارند که آن ها را برای کار کردن سر ذوق بیاورد.
در ریشهیابی این مسئله و یافتن راه حل برای آن مصاحبهای با یک عضو کمیسیون اجتماعی مجلس داشتهایم:
علی کرد، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس، در مورد وضعیت نامطلوب ساعات کاری کارمندان در کشور به خبرنگار اجتماعی برنا میگوید: «آماری که برای وقت کاری به صورت میانگین بیان شده است آمار مطلوب و مناسبی نیست. در این زمینه لازم است که قوه مقننه دست به بازنگریهای جدی در قوانین مربوط به ساعات کار بزند.»
او یکی از دلایل این مسئله را شرایط اقلیم و آب و هوای هر منطقه میداند و میافزاید: «با توجه به شرایط و اقلیم هر منطقهای ساعات کاری نیاز به تجدیدنظر دارند. ساعات کاری در مناطق سردسیری، گرمسیری و مناطق معتدل باید با هم متفاوت باشند. با توجه به اینکه طلوع و غروب آفتاب در مناطق مختلف کشور با یکدیگر متفاوت است، نمیتوان یک زمان مشخص برای شروع کار در همه جا گذاشت. ساعات کار با توجه به اقلیم، آب و هوا و شرایط محیطی و امکانات کارمندان تنظیم شود.»
کرد نقش نظارت و کنترل را در افزایش ساعات کاری اینگونه شرح میدهد: «نظارت، کنترل و بازرسی باید دقیق، عادلانه باشند. این اصول باید با شفافیت برای بازنگری در عملکرد هر کارمند و هر سازمان ابلاغ شوند. در کشور ما در حال حاضر بازرسی ها به خوبی انجام نمی شود.»
این نماینده مجلس به تدوین منشور در این زمینه اشاره می کند و می گوید: «دولت یا همان قوه مجریه باید منشور مناسبی را برای کارکنان و کارمندانش تعریف کند که به صورت شفاف عملیاتی شود، و نظارت های لازم بر اجرایی شدن آن صورت گیرد.»
او با بیان اینکه وقت در کشور ما هدر داده می شود، تأکید می کند: «کارمندان باید زمانی را که در کشور به عنوان زمان کاری تعریف شده است به صورت مفید بگذرانند. وقت در کشور ما بیهوده هدر داده می شود و از آن برای کار مفید استفاده نمی شود. به همین خاطر است که ما در برخی از شاخص ها، توسعه، پیشرفت و بالندگی نداریم. ارتقای وجدان کاری کارمندان مورد دیگری است که باید به آن توجه شود تا از این طریق بتوان ساعات مفید کاری را افزایش داد. فرد باید احساس کند حقوق و مزایایی که دریافت می کند در قبال ساعات کاری مفید است.»
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه، افزایش امکانات در محیطهای کاری میتواند نقش مثمرثمری در افزایش بهرهوری کارمندان داشته باشد، میافزاید: «همه افراد باید احساس کنند که در قبال کشور خود مسئولیت دارند و تعهد آنها نسبت به کشورشان افزایش پیدا کند، تاز از این طریق بهره وری افزایش پیدا کند.»
کرد در مورد اینکه تکیه به منابع نفت تا به چه میزان بر وضعیت بهره وری کارمندان کشور تأثیر دارد، گفت: «تکیه بر منابع خدادادی نفتی در دامن زدن به این مسئله و تنبل شدن کارمندان نقش زیادی دارد. اگر تکیه کشور به جای منابع خدادادی نفتی به سایر زمینه ها مانند گردشگری، کشاورزی، دامپروری و صنایع دیگر باشد، از این طریق می توان ساعات کاری را افزایش داد.»
او در مورد آسیب های این مسئله برای آینده کشور می گوید: «بعد از مدتی این مسئله به سایر حوزه ها سرایت می کند. راحت بودن زندگی کارمندی و ساعات کاری کم در این حوزه باعث می شود علاقه افراد به زندگی کارمندی افزایش پیدا کند. همین باعث می شود که افراد به جای خلاقیت و توجه به کارهای تولیدی وقت خود را به زندگی کارمندی اختصاص دهند. نتیجه این مسئله این می شود که خلاقیت آیندگان کور می شود و می سوزد و انگیزه ای برای ایده های نو نمی ماند. فرهنگ بیکاری و تنبلی بر جامعه غلبه پیدا می کند و شاهد افت در زندگی اجتماعی مردم هستیم.»