مدال پارالمپیک آرزو من است

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا و به نقل از روابط عمومی فدراسیون جانبازان و معلولین، سامان رضی ملی پوش پارا وزنه برداری ایران طی گفتگو با روابط عمومی فدراسیون بیان کرد: پیش از این که در سال ۸۳ بر اثر سانحه رانندگی دچار معلولیت شوم، در رشته‌های تکواندو، فوتبال و بدنسازی فعالیت داشتم و پس از اتفاقی که برای من رخ داد با تماشای رقابت‌های پارالمپیک با ورزش‌های افراد دارای معلولیت آشنا شد و به رشته پاراوزنه برداری علاقمند شدم و فعالیت خود را در این رشته آغاز کردم.

وی افزود: در طول سال‌هایی که در تیم ملی حضور داشتم موفق به کسب مدال‌ رقابت‌های آسیایی، جهانی و پاراآسیایی شدم و تنها جای مدال پارالمپیک در کارنامه ورزشی من خالی است. امیدوارم در پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو آرزوی من محقق شود و بتوانم برای کشورم افتخار آفرینی کنم.

رضی عنوان کرد: در پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو حضور داشتم اما در جایگاه چهارم ایستادم و نتوانستم مدال این مسابقات را بدست آورم و اکنون تمام تلاش خود را به کار گرفتم تا از ۲۰۲۰ توکیو با دست پر برگردم.

دارنده مدال نقره مسابقات جام جهانی تصریح کرد: به صورت میانگین ۵ جلسه تمرین می‎‌کنم و با مناسب‌سازی فضای منزل خود، تمرینات را در خانه هم انجام می‌دهم تا با آمادگی کامل راهی مسابقات شوم و بتوانم به هدفی که دارم برسم.

ملی پوش پارا وزنه برداری اظهار داشت: پیش از تصادف در ورزش حضور داشتم اما با ورود به وزنه برداری فعالیت من حرفه‌ای‌تر شد و کسب مدال‌های مختلف در این رشته باعث شد دیدگاه اطرافیان نسبت به توانایی‌های من تغییر کند و این موفقیت‌ها تاثیرات مثبتی روی نگرش اطرافیان من گذاشت.

وی ادامه داد: معلولیت من باعث نشد تا محدود شوم و در کنار ورزش تحصیلات خود را ادامه دادم و اکنون در مقطع ارشد رشته تربیت بدنی مشغول به تحصیل هستم و در تابستان امسال از پایان نامه خود دفاع می‌کنم و در مدت تحصیل استادهای دانشگاه با من همکاری داشتند تا بتوانم در اردو‌های تیم ملی و مسابقات شرکت کنم و تمرینات خود را ادامه دهم.

رضی تاکید کرد: من به افرادی که بنا به هر علتی دچار معلولیت شدند پیشنهاد می‌کنم که وارد ورزش شوند تا انگیزه و روحیه آن‌ها تغییر کند، در کنار آن تحصیلات خود را ادامه دهند تا موفق شوند و مطمئن باشند که معلولیت محدودیت نیست.

وی تصریح کرد: در طول این سال‌ها با افرادی که دارای معلولیت بودند به صورت حضوری صحبت کردم و آن‌ها را با رشته‌های ورزشی جانبازان و معلولین آشنا کردم. خیلی از آن‌ها امروز در ورزش فعالیت دارند و امیدوارم این روند برای همه انجام شود و هیچ فرد معلولی خانه نشین نباشد.

دارنده مدال نقره مسابقات آسیایی عنوان کرد: مشوق اصلی من برای ورود به ورزش در درجه اول خانواده من بودند و پس از آن مربی من باعث شد تا با تمرینات مناسب بتوانم مسیر خود را ادامه دهم و به موفقیت برسم.

رضی بیان کرد: شیرین‌ترین و بهترین لحظه ورزشی من مربوط به مسابقات سال ۲۰۱۳ مالزی است که اولین مدال ورزشی خود را بدست آوردم و در جایگاه نایب قهرمانی ایستادم.

وی افزود: اگر روزی از دنیای حرفه‌ای ورزش خداحافظی کردم، سعی می‌کنم با گذراندن دوره مربیگری باز هم در کنار تیم ملی و این رشته بمانم و تجربیات خود را در اختیار نسل جدید تیم قرار دهم تا تیم ملی پاراوزنه برداری ایران در تمام رقابت‌ها همین طور موفق بماند.

ملی پوش پاراوزنه برداری در پایان گفت: امیدوارم تیم ملی در مسابقات جهانی قزاقستان موفق باشد و بتوانیم سهمیه پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو را بدست آوریم و با دست پر برگردیم.