مردم بر سر پیمان خود ایستاده‌اند حالا نوبت مسئولان است

خبرگزاری برنا: بعد از سقوط پهپاد آمریکایی در کوه  مبارک در استان هرمزگان موضع گیری ها و روایت های مختلفی در واکنش به آن دیده و شنیده شد که مخرج مشترک همه آنها تاکید بر دفاع از کشور در برابر متجاوز خارجی است.

فکر نمی کنم غیر از جریان برانداز فردی را بتوان پیدا کرد که در ضرورت دفاع از کیان کشور‌ در برابر تجاوز خارجی اندک تردیدی در دل داشته باشد. اما به رغم باور و ایمان به دفاع از استقلال و تمامیت ارضی، جامعه و مردم در این فضا که از هر طرف تحت فشارهای اقتصادی و سیاسی هستند، نگران اند و به تحول نیاز دارند،عطش و مطالبه تغییر و تحول و برداشتن یک گام به جلو برای حل مشکلات و گرفتاری های مردم در کوچه و خیابان شنیده می شود.

حساب تجاوز خارجی که جداست و تردیدی نمی توان داشت در صورت تجاوز مردم در دفاع از کشور و خاک خود درنگ نخواهند کردو حق متجاوز را کف دستش خواهند گذاشت و با هر سلیقه و فکری با هر آرمان و ایدئولوژی در برابرش خواهند ایستاد.خطر اصلی جای دیگری است. تغییرات سیاسی در ایران عموما در دو عرصه اتفاق می افتد که یکی سازنده و دیگری ویرانگر است.یا قیام و شورش حکومت ها را تغییر می دهد که غیر از عقب ماندگی و هرج و مرج و گرفتاری بیشتر چیزی عاید مردم نمی شود و البته برای جایگزینی حکومت ها هم دستانش خالی است  و یا جنبش ها و حرکت های اجتماعی آنها را تغییر می دهند البته نه با خشونت و شورش که با اصلاح و مدارا.در این  قسمت دوم ،بدون خشونت و منهدم شدن دستگاه های اجرایی و ساختار شکل گرفته قدرت رفتار حکومت ها تغییر می کند.این راه حل که تنها ترین و موثرترین راه برای بهبود اوضاع است با موانعی روبه رو است که بر بستر اراده ای که بی میل به عصبانی کردن مردم و سوق دادن آنها به شورش و اعتراض کور نیست، شکل می گیرد.

گویی اراده و جریانی وجود دارد می کوشد در پوشش شعار ها و حرف های قشنگ ناامیدی و ترس و عصبانیت را در جامعه نگران و مضطرب بیشتر کند.واقعیت این است که این رویکرد و اراده مواجهه با جنبش های کور و اعتراضی را بر شنیدن و فهمیدن مطالباتش ترجیج می دهد، اما در روزگار فعلی که فشار خارجی ،تهدید جنگ ،تحریم و محاصره جامعه را نگران تر از همیشه کرده است وقت آن رسیده که با اصلاح نگاه ها از بروز جنبش های اعتراضی جلوگیری کرد و در این شرایط حساس ظرفیت خاموش جنبش های اجتماعی که هنوز خشک نشده و نمرده است را با اصلاح روند های غلط و رفتار های نادرست برای بهبود شرایط کشور دوباره احیا کنیم.جنبشی که ادامه همین نظام را با کنار گذاشتن رفتار های غلط و تبعیض و فرقه و حلقه و رفیق سالاری هدف اصلی خود می داند.

جالب اینجاست که در کنار اراده داخلی که اشاره شد مقام های امریکایی به تکرار و با صراحت تمام هدف خود را فشار اقتصادی با هدف ناراضی و عصبانی کردن مردم اعلام کرده اند و کارایی و تاثیر ناراضی تراشی را از تجاوز نظامی کم هزینه تر و کارساز تر می دانند.مردم بر سر پیمان خود ایستاده اند حالا نوبت مسئولین است که صدای جامعه را بشنوند و مردم را از تلخی و گزندگی مشکلات شان مخصوصا گرفتاری های اقتصادی رها کنند. باور کنید مقابله با دشمن و کسب رضایت مردم و جامعه معادله پیچیده ای نیست فقط اراده می خواهد.