چالشی جدید به نام انتخاب تیم ملی بسکتبال بانوان/ بازیکنان را خسته نکنیم!

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، حدود دو سال از صدور مجوز بازی برای بانوان بسکتبالیست از سوی فدراسیون جهانی می‌گذرد که این موضوع با پیگیری‌های وزارت ورزش و شخص دکتر سلطانی‌فر به سرانجام رسید. اتفاقی تاریخی که به نظر می‌رسید راه تازه‌ای برای بانوان این سرزمین گشوده باشد. دختران بسکتبالیست ایران سال‌ها در انتظار این اتفاق بودند و سرانجام در خردادماه سال 96 این رویا به واقعیت پیوست که تلاش آنها دیگر بی‌نتیجه نخواهد بود و می‌توانند شایستگی‌ها و توانمندی خود را در مسابقات برون مرزی نشان دهند.

در این سال‌هایی که دختران بسکتبالیست از حضور در میادین بین‌المللی محروم بودند دیگر کشورهای آسیایی و جهانی رویدادهای زیادی را پشت سر گذاشته بودند و قطعا از لحاظ فنی و تجربه‌ای با ملی‌پوشان ما فاصله چشم‌گیری داشتند ولی تیم ایران در اولین تجربه خود در مسابقات غرب آسیا توانست عنوان قهرمانی را به دست آورد و این امید زنده شد که فاصله ایجاد شده می‌تواند در طی مدت زمان کمی جبران شود. در ابتدای کار دو تیم ملی تشکیل شد، اول تیم سه به سه بانوان و دیگری تیم پنج نفره که سیاست فدراسیون از همان ابتدا تمرکز روی تیم سه به سه بود. مسئولین فدراسیون اینطور برنامه‌ریزی کرده بودند که سرمایه‌گذاری روی این تیم زودتر نتیجه خواهد داد. از این‌رو بازیکنانی که سال‌ها در بسکتبال کار کرده بودند تلاش کردند که در تیم سه به سه جایی برای خود دست و پا کنند.

با وجود اینکه اردوهای تیم پنج نفره در این دوسال تشکیل می‌شد ولی عملا تیم پنج نفره به مسابقات اعزام نمی‌شد و در طرف دیگر ماجرا تیم سه به سه بانوان در این مدت در چند ایونت رسمی و غیررسمی حضور یافت. رقابت بازیکنان برای رسیدن به پیراهن تیم ملی باعث شد فصل گذشته لیگ بانوان نسبت به سال‌های قبل از حساسیت و جذابیت بالاتری نیز برخوردار باشد و تیم‌های گروه بهمن، نامی‌نو و دانشگاه آزاد رقابت سنگینی برای قهرمانی داشتند و در نهایت تیم دانشگاه آزاد جام قهرمانی را بالای سر برد.

بازیکنان مستعدی در این دوره از لیگ بارها قابلیت‌های فنی خود را نشان دادند ولی به نظر می‌رسد که کادر فنی تیم ملی سه به سه و پنج نفره اعتقاد خاصی به استفاده از همه بازیکنان ندارند و در این دو سال تیم ملی با کم‌ترین تغییرات روانه مسابقات می‌شد. هرچند در قابلیت بالا و تجربه بازیکنانی که در تیم ملی حضور دارند شکی نیست ولی این موضوع باعث شد که تلاش برخی دیگر از بازیکنان بدون نتیجه بماند و با وجود اینکه بارها به اردوهای تیم ملی دعوت می‌شدند ولی بازهم در انتها ترکیب اصلی برای حضور در مسابقات از پیش تعیین شده بود! هرچند که مسئولین فدراسیون بارها اعلام کردند که فضا برای ورود همه بازیکنان به تیم ملی وجود دارد ولی به نظر می‌رسد عوامل کادر فنی توجهی به صحبت‌های مسئولین فدراسیون ندارند و کار خودشان را انجام می‌دهند.

بدون شک ساغر آجیلی یکی از بهترین بازیکنان این دوره از لیگ بانوان بود که نه صرفا به اعتقاد نگارنده این مطلب، بلکه اکثر کارشناسان در بیشتر بازی‌ها به او نمره قبولی می‌دادند و چه در کسب امتیاز و چه در ریباند همیشه موفق عمل کرده است. بازیکنی که در دو سال گذشته بارها شایستگی‌های خود را نشان داد وبا وجود اینکه به اردوهای سه به سه و تیم پنج نفره دعوت می‌شد ولی در نهایت از ترکیب اصلی او را کنار گذاشتند. اعمال سلیقه شخصی در انتخاب نفرات تیم ملی برای رشته‌ای همچون بسکتبال که در ابتدای راه قرار دارد قطعا باعث خواهد شد که سرمایه‌های این رشته نابود شود. آجیلی دو روز پیش با انتشار پستی در صفحه شخصی خود از حضور در تیم ملی خداحافظی کرد تا خط پایانی بر همه تلاش‌ها و زحمات او در این سال‌ها باشد. این بانوی بسکتبالیست در جمله پایانی خود نوشت: حالا وقتشه که به خیلی چیزها سر بزنم. خانواده، دوستان و حتی زندگی. موفق و پیروز باشید و سعی کنید امثال من ساغر آجیلی و از مبارزه خسته نکنید!

روز گذشته اسامی نهایی دعوت شدگان به اردوی تیم ملی بسکتبال از سوی فدراسیون اعلام شد و چیزی که مشخص است قبل از اعلام اسامی، کادر فنی با تشکیل گروه جدید نفرات مدنظر خود را انتخاب کرده بودند. نکته جالب درخصوص تیم پنج نفره درباره نحوه تمرین کردن بازیکنان بود که هر کدام از بازیکنان به صورت انفرادی تمرینات خود را انجام می‌دادند و فیلم تمرینات را برای کادر فنی ارسال می‌کردند و این نوع انتخاب بازیکنان از روی فیلم نیز به نوع خودش منحصر به فرد است. در بین افراد دعوت شده به تیم ملی نفراتی هستند که در لیگ آمار عملکردی خوبی نداشتند و مشخص نیست معیار انتخاب این بازیکنان چیست و چرا بازیکنی که مدتهاست تیمی ندارد به یکباره در لیست تیم ملی قرار می‌گیرد.

نایب رییس بانوان فدراسیون بسکتبال چند روز پیش اعلام کرد همه بازیکنان این شانس را دارند که لباس تیم ملی را بپوشند ولی بازهم در نهایت شاهد بودیم که تیم ملی در اختیار یکسری بازیکنان خاص قرار دارد که آنها نیز تا به الان نتوانسته‌اند آنطور که باید عملکرد مثبتی نشان دهند و در مسابقات کاپ جهانی تنها اتفاق خوب برای کشورمان مدال برنز شادی عبدالوند بود که آن هم در مهارت‌های انفرادی به دست آمد. به نظر می‌رسد مسئولین فدراسیون باید فکر جدی درخصوص این مشکلات کنند چون در نهایت آینده این رشته پرطرفدار، آینده روشنی نخواهد بود.