دریابیگی: دلسرد شدن از فعالیت‌های صنفی در شرایط فعلی امری طبیعی است/ هیچ خواسته‌ای جز بهبود وضع معیشت کارگران نداریم

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ چندین دهه از شروع فعالیت تشکل‌های صنفی و سندیکاهای کارگری برای مطالبه خواسته‌ها و حقوق کارگران در کشور می‌گذرد و بسیاری از افراد که در زمره قشر کارگر قرار دارند طی سالیان گذشته با ورود به این تشکل‌ها در پی احقاق حقوق خود بوده‌اند، امروزه اما دیگر بسیاری از کارگران کشور اعتمادی چندان به این نوع از دسته‌بندی و گروه‌بندی‌ها ندارند و از میزان اقبال عمومی از تشکل‌های صنفی کارگری درون کشور که مشغول به فعالیتند کاسته شده است.

نصرالله دریابیگی، فعال کارگری، عضو تشکل صنفی خانه کارگر و دبیر اجرایی خانه کارگر مازندران در خصوص این موضوع به خبرنگار برنا گفت: دلسرد شدن از فعالیت‌های صنفی در قالب تشکل‌های گوناگون در شرایط فعلی کشور را اگر مورد بحث و بررسی قرار دهیم می‌بینیم با امری طبیعی مواجه‌ایم و این موضوع به صورت ناخودآگاه به ذهن افرادی که مشغول به فعالیت و کار در جامعه  هستند خطور می‌کند. بنده طی چند دهه اخیر تمامی رده‌های مختلف تشکیلاتی را گذرانده‌ام و به‌صورت صادقانه کار کرده‌ام اما چون در هر برهه‌ای با مشکلات مختلفی روبرو بوده‌ام نتوانسته‌ام به حق و حقوق خود برسم و در نتیجه از فعالیت‌هایی که کار تشکیلاتی حرف اول را در آن می‌زند دلسرد می‌شوم.

او ادامه داد: باید پذیرفت جنگ هنوز در ایران تمام نشده، در طول 8 سال جنگ تحمیلی با نیروی نظامی در مقابل دشمن ایستادگی می‌کردیم اما پس از آن وارد جنگ اقتصادی با ابرقدرت‌های اقتصادی دنیا و در راس آن‌ها آمریکا شدیم که تا به امروز ادامه دارد که فقط با نیروی صبر و استقامت باید مقابل آن ایستاد.

این فعال کارگری در پاسخ این سوال که حل مشکلات جامعه کارگری در شرایط فعلی کشور به چه شکلی می‌تواند انجام گیرد؟ اظهار کرد: حل تمامی مشکلاتی که گریبانگیر ما شده در گرو فعالیت و تلاش‌هایی است که خودمان می‌توانیم انجام دهیم. به‌رغم اینکه تمامی موازین شرعی و اسلامی حامی کارگران است و در کنار آن مقام معظم رهبری نیز با ارائه راهکارها و سخنان گوهر بارانه به مسئولین راه پیش پای آن‌ها برای مرتفع ساختن مشکلات کارگران می‌گذارند، متاسفانه کارگر در کشور ما قدرتمند نیست در صورتی‌که تمامی کسانی که به قدرت رسیده‌اند مورد حمایت کارگران قرار گرفته‌اند.

دریابیگی افزود: در کنار تلاش‌هایی که خودمان می‌توانیم انجام دهیم باید مسئولین نیز در پی حل معضلات پیش روی کارگران باشند. مگر تمامی افرادی که حال به مقام و منصبی رسیده‌اند از حمایت کارگر و بهبود وضعیت اشتغال، معیشت و درمان آن‌ها حرف نمی‌زدند؟ خب در شرایط فعلی بیایند و به وعده‌های خود عمل کنند. مگر نمی‌بینند کمر کارگر زیر بار فشارهای اقتصادی خم شده و دیگر توان استقامت را ندارد؟

این عضو تشکل صنفی خانه کارگر در ادامه با اشاره به این موضوع که بخشی از مشکلات به وجود آمده برای کارگران به دلیل عدم کار تشکیلاتی صحیح است، عنوان کرد: متاسفانه دلسردی به کار تشکیلاتی و عدم حمایت از شخصیت‌هایی که می‌توانند پیگیر حق و حقوق کارگران باشند از جمله دلایلی است که مشکلات فراوانی را برای کارگران به وجود آورده. در حال حاضر بین تمامی نمایندگان مجلس ما فقط یک نماینده داریم که از دل جامعه کارگری بیرون آمده و توانسته به مجلس ورود پیدا کند. در پی ورود این نماینده به مجلس شاهد تشکیل فراکسیون کارگری بودیم که در حال حاضر در حدود 80 نفر عضو دارد اما به صورت دقیق افراد عضو نمی‌توانند دغدغه‌های کارگران را درک کنند، در نتیجه این فراکسیون نمی‌تواند به مطالبات و درخواست‌های کارگران جامه عمل بپوشاند. به همین دلیل است که می‌گوئیم باید با کار تشکیلاتی نمایندگانی را راهی مجلس کرد که بتوانند از حقوق جامعه کارگر دفاع کنند.

دبیر اجرایی خانه کارگر مازندران در پاسخ به این سوال که اصلی‌ترین مشکلات جامعه کارگری در حال حاضر چیست؟ گفت: مباحث فراوانی وجود دارند اما معیشت، درمان و مبحث قراردادهای موقت کار اصلی‌ترین مشکلاتی است که به شدت گریبانگیر این مردم شده است. همچنین اجرای نادرست خصوصی‌سازی عامل اصلی به وجود آمدن این معضلات است. دیدیم که خصوصی‌سازی چه بلاهایی را سر هفت تپه و آذر آب اراک آورد و حال نیز بسیاری دیگر از کارگاه‌های تولیدی و کارخانجات ما نظیر کارخانه‌های نساجی قائمشهر را درگیر خود کرده که اگر به فریاد آن‌ها نرسیم نتیجه‌ای جز از بین رفتن را ندارد.

عضو شورای اسلامی شهر قائمشهر در ادامه با اشاره به خواسته‌های فعلی جامعه کارگری و تمامی تشکل‌های صنفی کارگری در کشور، گفت: خواسته اصلی ما چیزی جز بهبود وضع معیشت این قشر مظلوم نیست. هرگاه این وضعیت سامان داده شود چرخ‌های صنعت کشور نیز رونق پیدا می‌کند. هرگاه وضعیت امنیت شغلی کارگران مشخص شود آن‌ها با آسودگی اقدام به فعالیت می‌کنند تا چرخه صنعت کشور از کار نیفتد. یک درخواست دیگر نیز که همواره دغدغه کارگران بوده و باید یک روز از سوی مسئولین دولتی به خصوص شخص رئیس جمهور به آن جامه عمل پوشانده شود مبحث انتخاب یک نفر از میان کارگران به عنوان مشاور رئیس جمهور است. زمانی که چنین انتصابی رخ دهد ارتباطی مستقیم را می‌توان میان نفر اول قوه مجریه و کارگران برقرار ساخت و قطعا مشکلات موجود بهتر به سمع و نظر شخص رئیس جمهور رسانده می‌شود.

این فعال کارگری در انتها با بیان این موضوع که ما بارها گفته‌ایم اما شنیده نشده است، خاطرنشان کرد: تشکل‌های کارگری در قالب‌های گوناگون به دنبال رسیدن به اهداف کارگران بوده‌اند و هستند. امیدواریم هیچ‌گاه از فعالیت‌های موجود دلسرد نشوند چون افراد تشکیل دهنده چنین تشکل‌هایی خود از درون جامعه کارگری رشد کرده و به مناصب بالای دولتی رسیده‌اند. مصداق بارز این موضوع وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی (علی ربیعی) بود که زمانی خود کارگر بود و به این موضوع نیز افتخار می‌کرد. متاسفانه به‌دلیل ناعدالتی‌ها و نابرابری‌هایی که رخ می‌دهد کمتر حرف‌های ما شنیده می‌شود. امیدواریم روزی بالاخره این موضوع از مجراهای گوناگون از جمله تشکل‌های صنفی رفع شود.