طرح الزام پیش‌دبستانی در مناطق دوزبانه، امکان پذیر نیست/ مسئولان دغدغه‌ها را در حد حرف باقی نگذارند!

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ عباس فرجی، کارشناس و مشاور آموزش، در خصوص زیرساخت‌ها و امکان یا عدم امکان ایجاد مهدها و پیش دبستانی در مناطق دوزبانه به خبرگزاری برنا گفت: آموزش زبان فارسی در مناطق دوزبانه الزامی است و باید از سوی وزارت آموزش و پرورش با جدیت پیگیری شود اما این طرح از جهاتی با مشکل مواجه بوده که نیازمند بررسی دقیق است. 

او ادامه داد: دانش‌آموزان در تمامی استان‌ها و مناطق دو زبانه علاوه بر زبان مادری باید بتوانند به زبان رسمی کشور صحبت کرده و با آن آشنایی کامل داشته باشند.

فرجی با طرح این سوال که آیا در این خصوص زیرساخت‌ها و امکانات کافی داریم یا خیر، گفت: نیروی انسانی به ویژه در مقطع ابتدایی همانطور که می‌دانید بسیار کم است حال با توجه به این کمبود به ویژه در مناطق محروم به نظر می‌رسد که چنین امکانی وجود نداشته باشد. 

این کارشناس با ابراز تاسف از اینکه بسیاری از دغدغه‌های مطرح شده از سوی مسئولان عموما در حد حرف باقی می‌ماند، عنوان کرد: اینکه مسئولان آموزش و پرورش دغدغه‌ها را تنها در حد حرف مطرح کنند به هیچ عنوان موجه نیست چراکه ازجمله وظایف یک مسئول، رساندن حرف به مرحله عمل و اجراست.

این آسیب‌شناس آموزشی تاکید کرد: تا زمانی که دغدغه‌ها صرفا مطرح می‌شود، مفید نیست. چراکه جامعه و بدنه آموزش و پرورش به این مشکلات کاملا واقف است و کسی هم آن را رد نمی‌کند. اما اینکه آیا می‌توان حرف را به عمل تبدیل کرد، موضوع بسیار مهمی‌تری است.

فرجی با اشاره به اینکه به نظر می‌رسد الزام پیش دبستانی و مهدکودک‌ها روشی برای واگذاری این مراکز به بخش خصوصی است، گفت: گرچه نمی‌خواهم پیش داوری کنم ولی تصور می‌شود با توجه به محدودیتی که در استان‌های دوزبانه به لحاظ کمبود نیرو و مشکلات مالی وجود دارد، این بخش به مراکز آزاد واگذار شود.

او با تاکید بر این گفته که ترک تحصیل در مناطق دوزبانه بیش از سایر نقاط کشور است، ادامه داد: موضوعی که در این میان مطرح می شود، این است که چه باید کرد؟ آیا پیشنهادی در این زمینه داریم؟ به نظر می‌رسد تنها پیشنهاد در این مورد، دائر کردن مراکز آموزشی (پیش دبستانی)، پیش از ورود به مقطع ابتدایی برای آشنایی بچه‌ها با زبان رسمی کشور است.

این مشاور آموزشی تصریح کرد: اما باز هم سوال اینجاست که آیا امکان این کار وجود دارد؟ آیا می‌توان خانواده‌های کم برخوردار با وضعیت مالی ضعیف را مجبور به صرف هزینه برای ورود فرزندان‌شان به مهدها و پیش دبستانی‌ها کرد؟ آیا شما می‌توانید این خدمات را به صورت رایگان در اختیار این مناطق قرار دهید؟ می‌دانیم که این کار بودجه بالایی می‌خواهد و آموزش و پرورش کشور در مقطع کنونی چنین بودجه‌ای ندارد بنابراین مجددا به این موضوع می‌رسیم که مسئولان با گفتن چنین برنامه‌هایی بدون شیوه نامه اجرایی، فقط و فقط رفع مسئولیت می‌کنند. 

فرجی خاطرنشان کرد: البته ردیف بودجه‌ای در این خصوص اختصاص داده شده و در مورد آن صحبت می‌شود. اما اولا بودجه وزارت آموزش و پرورش وضعیت بسیار بدی دارد، به شکلی که بودجه مصوب، 20 هزار میلیارد تومان از مبلغی که وزارت آموزش و پرورش از دولت مطالبه کرده بود کمتر است. از طرفی با توجه به کمبود نیروی انسانی به ویژه در مقطع ابتدایی که در حال حاضر بر اساس آمارها 8 میلیون دانش‌آموز را شامل می‌شود و تعدد مناطق دوزبانه با دشواری بسیاری در این موضوع مواجه هستیم و مورد بعد نیز بحث نداشتن فضای آموزشی در مناطق محروم است. بنابراین عملا این بودجه مصوب کفایت نخواهد کرد.

این آسیب‌شناس آموزشی افزود: حتی اگر فضای آموزشی داشته باشیم، نیروی انسانی کافی را در این مناطق نداریم و بنابراین چنین صحبتی به این شکل به نظر می‌رسد که فقط صحبتی است که روی میز کارشناسی بیاید و تمام شود و به لحاظ اجرایی بعید به نظر می‌رسد که قدرت اجرایی لازم را داشته باشد.

او در پایان گفت: کلیت این موضوع و آسیب‌هایی که دانش‌آموزان را در مناطق دو زبانه را تهدید می‌کند، کاملا درست است. این درحالی است که در برخی از این مناطق دیده می‌شود که معلمان در کلاس به زبان مادری رایج آن منطقه درس می‌دهد و زبان رسمی کشور تنها برای روخوانی کتب انجام می‌شود.