تجربه‌ای نو در سینمای ایران

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ بهمن عبداللهی نظر خود را درمورد فیلم «تعارض» بیان کرد که در ادامه می خوانید:

«تعارض» دومین ساخته محمدرضا لطفی چنین اثری است. فیلم که اسم قبلی اش «ریست» بوده درباره بازنگری زندگی شخصی و خانوادگی فردی است که در طول فیلم بارها ریست می شود. این اثر بدیع برای نخستین بار در سینمای ایران از منظر دوربین های مداربسته روایت می شود و تماشاگر بسان مامور بازبینی  فرصتی پیدا می کند رویدادهای فیلم را در چارچوب تصاویر چیده شده  دوربین های دیجیتالی در یک نگاه از دید خود بگذراند. در فیلم از رنگ خبری نیست و همه آن همه تصاویر به صورت سیاه و سفید نمایش داده می شوند و حس و حالی واقع گرایانه به کار می دهند. 

فیلم ماجرای اعترافات تلخ و شیرین مردی مستأصل و روانپریش است که در مقابل روانشناس و نیز پلیس گذشته را بازگو می کند و تماشاگر همه خاطرات تو در توی او را در قالب همین تصاویر به تماشا می نشیند. داستان روایتی کلاسیک و خطی ندارد. پس، از هر جای فیلم آن را دنبال کنید چون مدار بسته یک دایره حول محور داستان خواهید چرخید. 

اما در فرم و اجرا هم فیلم قاب بندی های زیبایی دارد و به تدریج پیش می رود تا آنجا که در پایان غافلگیری خاصی ارائه شود، آنجاست که شخصیت اصلی داستان را کشف خواهید کرد و از بازشدن گره های داستانی که در مسیر بازگویی ماجراهای شخصیت اصلی پدید آمده لذت خواهید برد.

فیلم گاه دچار پرگویی می شود و تکرار مکررات حوصله تماشاگر را سر می برد گر چه صحنه های رقص مرد داستان ممکن است استراحتی کوتاه برای مرور آنچه گذشته فراهم کند اما باز هم این مساله در رفع مشکل ریتم چندان کمکی نمی کند. همچنین شخصیت زن به اندازه کاراکتر مرد کامل تعریف نشده و بازی ضعیف (سودابه بیضایی) هم مزید علت می شود. در عوض بازی رضا بهبودی خوب است و احساس قرابت خوبی به تماشاگر می دهد.

طراحی صحنه و فیلمبرداری فیلم هم در مسیر تجربه گرایی کارگردان به کمک آمده اند. تعارض فیلمی است که دیدنش ما را با زندگی در دنیای هزاره سوم بیشتر آشنا می کند و خود همین هم ارزشمند است. 

امتیاز: سه ستاره (خوب)