به گزارش گروه سیاسی برنا، متن این یادداشت به شرح زیر است: مردم ایران در دوازدهم فروردین به «جمهوری اسلامی» با قاطعیت آری گفتند. پیش و پس از این روز حماسی، بحثهای مختلفی درخصوص مفهوم «جمهوری اسلامی» مطرح بوده است. این بحثها کماکان هم ادامه دارد و اندیشمندان و فعالان سیاسی و اجتماعی، کم و بیش به این موضوع میپردازند. به گمان من، اینگونه بحثها هم مفید است و هم لازم و میتواند در فهم بهتر ما از ماهیت نظام مستقر در کشورمان کمک کند.
انقلاب اسلامی ایران بیانگر هویت تاریخی ماست و این که انقلاب اسلامی با خواست مردم «جمهوری اسلامی» را مطرح میکند هم نشاندهنده درک روح زمانه است و هم نشاندهنده این است که انقلاب ایران با انقلابگریهای دیگر متفاوت است.جمهوری اسلامی راه مناسبی برای تداوم عزت و بسط عظمت ملت ایران است. جمهوری اسلامی اصیل، برخاسته از متن خواست و مصلحت جامعه ما و پاسخدهنده به خواستهای تاریخی است.
«جمهوری» بودن نظام به معنای آن است که خواست مردم در اولویت است و «اسلامی» بودن آن یعنی ارزشهای اسلامی بر هر چیز دیگری مقدم است.
جمهوریت در نگاه امام(ره) یک اصل بنیادین بود. جمهوری یک تعارف نیست که بعضیها حتی میگویند امام هم به آن اعتقاد نداشت. این عده که خود به برکت جمهوری اسلامی به پست و مقامی رسیدهاند با استفاده از جایگاه خود در مقاطعی تلاش کردند جمهوریت نظام را به مسلخ ببرند و متاسفانه با تفاسیر نابجا از قانون در مواقعی هم موفق شدند.انتخابات مجلس یازدهم میتوانست به تقویت جمهوریت نظام بیانجامد اما متاسفانه با برخوردهای حذفی صورت گرفته با چهرههای برجسته انقلاب شاهد مشارکتی در این انتخابات بودیم که به هیچ وجه در تراز نظام جمهوری اسلامی نبود و حتما باید نسبت به این انتخابات آسیبشناسی دقیق صورت بگیرد.
نگرانی امروز من نسل جوانی است که بخاطر پارهای از کاستیها و نقصها و رویکردهای غلطی که ما دست اندرکاران امور داشتیم و نیز بخاطر رواج بعضی قرائتهایی که ناسازگار با اصل انقلاب است، نوعی تردید و بعضا رویگردانی از انقلاب پیدا کردهاند و این خطر بزرگی است که باید نسبت به آن هوشیار باشیم.
معتقدم رسالت انقلابی بعد از پیروزی انقلاب، الگوسازی است نه شعار دادن؛ نه از درون خودمان عدهای را دشمن تلقیکردن و انقلابیگری را دفع آنها به حساب آوردن.
بزرگترین رسالت ما این است که الگویی بسازیم که انسان مسلمان و غیر مسلمانی که در متن نظام جمهوری اسلامی است، احساس حرمت بکند، جامعه بهسوی پیشرفت برود، حرمت و کرامت انسان محفوظ بماند، از سرمایههای مادی و معنوی برای ساختن الگویی که در جمهوری اسلامی مورد نظر بود، استفاده علمی و بهینه بشود.